Frúin - 01.06.1963, Blaðsíða 55

HELEN KEEEER
ÍTALÍU
Þegar Giuseppina Manenti var í
heiminn borin árið 1940, grét hún
ekki eins og önnur nýfædd börn.
Eftir nokkra daga gengu læknar að
auki úr skugga um, að hún var ekki
hrædd, þótt lófum væri klappað
saman rétt við eyra hennar — og
hún deplaði ekki augunum, þótt hún
væri borin nærri mjög sterku ljósi.
Giuseppina litla var nefnilega fædd
blind og daufdumb.
Foreldrar hennar, fátækur bóndi
á Norður-Ítalíu og kona hans, höfðu
hana heima með sér, þar sem hún
ólst upp eins og eitt 'húsdýranna é
bænum — mállaus og án þess að hafa
möguleika til að hafa samskipti við
nokkra mannlega veru. Þegar hún
varð sjö ára, sendu foreldrar hennar
hana á hæli, og þar hefði hún .senni-
lega lifað til æviloka í algerri ein-
angrun, ef hún hefði ekki fundizt
— eins og Helen Keller, hin ame-
ríska, sem þjáðist á sama hátt og
hún — og það var ástrík kona og
fórnfús, sem fann hana og einsetti
sér að verða henni að liði.
Frú Bancolini og uppeldisdóttir henn-ar talast við með því að skrifa í
lófa.
Cherubina Bancolini, sem var
ekkja, sá Giuseppinu litlu í fyrsta
skipti, þegar hún var níu ára gömul.
Hún afréð þegar að taka hana að sér
og reyna að búa henni mannsæm-
andi líf. Verk frú Bancolini var sein-
unnið, en hún starfaði af dæmafárri
þolinmæði við að ná andlegu sam-
/

Giuseppina og prófdómarar: Hun hefur
staðið sig vel f öllum nómsgreinum, þeg-
ar hún hefur gengið undir próf.
...^ ..... ; > •' v' •" /
• ' .. ;.2______ 1 •- -•f ..................• *-<-****» ->.«
FRtTIN
55