Stígandi - 01.07.1943, Síða 28

18
ÞJÓÐVÍSA
STÍGANDI
En lengia — lengra inn í leyndina og myrkrið
þú ljósálf vorsins á önnum þér barst.
I angandi mjúkvið og mösur
þú mynd hennar fagnandi og þakklátur skarst.
En hjúfrandi sefið söng hana kliðmjúkt
í svefninn. — Að morgni þú horfinn varst.
O, hverf þú með leynd inn í bernskunnar blótskóg,
ef bresta með árunum gleðinnar föng.
Þig myrkviðir máttugt kalla
og minningin hvíslar í blóðsins söng:
O, villihjörtur! Þín hind var fögur
og hamingjustund ykkar dýrðarlöng.