Stígandi - 01.07.1943, Blaðsíða 54

Stígandi - 01.07.1943, Blaðsíða 54
44 SKOLLA-FAXI STÍGANDI sem tekið getur fram í, ekki eitt fuglskvak í allri víðáttunni á milli slaghörpuleikarans og hásætis drottins. Morguninn eftir hitti ég villimann. Hann sagðist vera vinnu- maður hjónanna, sem byggju í kofanum, og að hann byggi í hreysi skammt frá. Hann sagði, að þau væru búin að vera þar í mánuð, að slagharpan hefði verið flutt á uxavagni út í óbyggð- ina, og að hann — villimaðurinn sem við nefnum svo — færi í kaupstað eftir nauðsynjum tvisvar í mánuði. Hann sagði mér einnig frá eldinum. Villimaðurinn hafði verið að klifra upp úr árgilinu, með vatnsfötu í hendinni, þegar hann varð eldsins var. Að vísu var það aðeins reykurinn, sem hann sá, en þessir svörtu piltar hafa haukhvöss augu. „Eftir lítinn tíma stór eldur“, sagði hann. Svo skildi hann við mig, en ég hugsaði, hvað þessi maður og þessi kona gætu verið að gera úti í óbyggðum Ástralíu með slaghörpu og tónleika“. Ég sneri mér snögglega að Vasonji og spurði: „Virðist yður þögn ríkja í þessum mosavaxna bæ? Þér vitið ekki, hvað þögn er! Umhverfis yður er sífelldur kliður. Dynur járnbrauta, mál- æði kvenna og karla á kaffihúsum, bifreiðaskrölt og verksmiðju- gnýr, en í landinu, sem ég er að segja yður frá, þar var ekkert nema þögnin, og ein slagharpa. Þær börðust um _ völdin, en Suður-Krossinn horfði rólegur á“. Ég sagði frá, hvernig ég hefði reynt að komast hjá að heyra slaghörpuleikinn næsta kvöld. ---------„Það var ekki um að villast, að eldur var laus í skógin- um, það var komið reykjarmistur í loftið, sem fór vaxandi, er á kvöldið leið. Það var skógareldur á fimm til tíu mílna svæði. — Ekkert til að óttast í svipinn, en bezt að vera við öllu búinn; enginn gat sagt, hvenær vindstaðan breyttist, og ef eldurinn læsti sig í kvoðutrén, þá var voði á ferðum fyrir þau, sem í kof- anum bjuggu. Ég lét slaghörpuleikinn ekki trufla mig, meðan dagsins naut, og er rökkvaði, gekk ég út á sléttuna, en tónarnir eltu mig. Það var líkt og þeir legðu landið undir sig og heyrðust hvar sem maður var staddur, og þetta kvöld var ég meira á valdi tónanna en áður; nú voru þeir blandnir trega og ekka, þeir stigu frá jörðu til himna, liðu frá stjörnu til stjörnu, og teiknuðu myndir á bláar vegleysur himnanna. . Ég sá hersveitir ríða um loftið: Riddara með glóandi stjörnur á spjótsoddunum, þungvopnað fötgöngulið, sem hjó heil sólkerfi í smáa hluti, en út úr skuggunum stigu svipir dáinna kvenna og köstuðu á mig kveðju um leið og þær liðu og hurfu. Þvílíkan
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Stígandi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.