Stígandi - 01.04.1944, Síða 40

Stígandi - 01.04.1944, Síða 40
118 GUNNAR í HÓLUM STÍGANDI Flutti Tómas þangað. Eignuðust þau Sigríður einn son, er Jón hét. Þegar Ingibjörg Gunnarsdóttir var orðin gjafvaxta, vildi fað- ir hennar gifta hana manni, sem Kolbeinn hét og átti heima á Stórahamri. Hann þótti vel gefinn og hagmæltur, en vínhneigð- ur nokkuð. Mun Gunnari hafa þótt hann skemmtilegur félagi. Sjálfur var hann ekki frábitinn víni. En þegar til Ingibjargar kom, aftók hún með öllu að giftast Kolbeini. Þótti Gunnari það illt vegna þess, að hann hafði gefið biðlinum vilyrði sitt. Þó lík- aði honum enn verr, þegar hann komst að því, að hún hafði val- ið sér annað mannsefni og að það var bernskuleikbróðir hennar, Tómas, sonur Tómasar Egilssonar. Kvað hann, að þau ráð skyldu aldrei takast með sínu samþykki. Ingibjörg mun hafa verið skaplík föður sínum og ekki líkleg til undanlátsemi. Tók hann það ráð að koma henni til vinafólks síns í Hvassafelli, und- ir því yfirskyni, að hún lærði þar kvenlegar hannyrðir, vonaði, að svo myndu „fyrnast ástir sem fundir“, því að ekki var líklegt, að ferðir Tómasar yrðu jafnmargar að Hvassafelli og þær höfðu áður verið að Hólum. Lét hann nú búa dóttur sína vel að heim- an og fylgdi henni út á hlað, þegar hún fór. Ingibjörg sagði fátt um þetta allt, en þegar hún reið úr hlaði leit hún til föður síns og sagði allfastmælt: „Ég er nú á bak stigin, en ekki burt riðin, faðir minn.“ Skömmu síðar vitnaðist það, að hún var barnshafandi. Var hún þá flutt heim, lýsingum hraðað og búið til brúðkaups að þeirra tíma sið. Gunnar var í þungu skapi þá daga. Brúðkaups- daginn lá hann í rúminu og breiddi yfir höfuð sér allan daginn. Skyggði þetta mikið á veizlugleðina. Var Gunnar venjulega glaður og reifur í gestahópi, en þennan ósigur veitti honum örðugt að sætta sig við. Ekki sá á hinni ungu brúði harm eða eftirsjá, enda var hún þrekmikil kona. Eftir veizluna kom upp bragur, sem Gunnar hafði kveðið þennan dag. Var sumt í honum beiskjublandið. Ekki hefi ég heyrt hann nema tvær eða þrjár vísur. Mig minnir, að hann byrjaði svona: Víst hefir langur verið hér veizlu tilbúnaður. Margur svangur mettast fer, mikill gangur þetta er.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Stígandi

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.