Stígandi - 01.04.1944, Síða 68

Stígandi - 01.04.1944, Síða 68
146 SÍÐASTI FJÁRKLÁÐAVÖRÐURINN STÍGANDI Þarna var sama leiðin farin dag eftir dag og mánuð eftir mánuð. Mundi sjálfsagt mörgum hafa þótt það leiðigjarnt starf. Og það verð ég að játa, að heimþráin gerði fljótt vart við sig hjá mér, enda þótt ég kynni ekki illa við starfið út af fyrir sig. Varð ég feginn, þegar Jressir dagar voru á enda. — En svo undarlega brá við, að ég var varla fyrr kominn heim en mig langaði upp eftir aftur. Það var eins og einveran og öræfakyrrðin, djúp og dulmögnuð, tog- aði mig til sín, eða fjallaloftið tært og tíbrárkennt. Ef til vill hefir og útsýnið átt sinn þátt í þessu. Það var bæði vítt og fagurt þarna. Til norðurs breiddu sig út heiðarnar suður af Skagafjarðardölum, grösugar og víða auðugar af lífi. Lengra í útvestri teygði liinn aldni ,,héraðsjöfur“, Mælifellshnjúkur kollinn upp yfir hálendið. Og enn norðar rnótaði fyrir Blönduhlíðarfjöllum og Tindastól. í suðaustri gnæfði Laugarfellshnjúkur liátt yfir grásvartar öldur Sprengisands, og lengra í Jrá átt takmarkast útsýnið af hjarnhett- um Tungnafellsjökuls með sínum stórskornu undirhlíðum, en vestar Jrar sáust fjallstindar á suðurlandsöræfum, sveipaðir blá- móðu fjarlægðarinnar. Lengra í austurátt bjarmaði af bláhvítum földum Vatnajökuls. En í suðri og suðvestri blasti við norður- rönd Hofsjökuls um óravegu, björt og síhækkandi, þar til mætt- ist hjarn og himinn. Á þessum glæsilega, víða vettvangi öræfanna, þar sem auðnin og Jrögnin ríkir, og ristir sínar rúnir í huga manna, verður lífið að hálfgerðu ævintýri. Að minnsta kosti er það svo, þegar ég lít til baka yfir þessa stuttu útivist mína þarna á unga aldri, að þá sé ég atburðina í sólbliki hugkærra minninga. Og Pollar er staður, sem löngum hefir dregið huga minn til sín síðar. Varðsvæði Jreirra tveggja rnanna, sem næstir voru að norðan, var að útliti öllu ólíkt því, sem hér hefir verið lýst. Austurdalur er víðast þröngur og stórskorinn, með háum, bröttum harnra- fjöllum á báðar hendur. Utsýni er Jrví ekkert Jrar, nema eftir dalnum. En fagurt er Jrar víða, skjólsælla og gróðurmeira en uppi á heiðunum. — Starf þessara varðmanna var öllu erfiðara en hinna, með Jrví að fjárþunginn var miklu meiri er norðar dró, og óhægt að koma kindum af sér upp úr Austurdal, en helzt skyldu þeir halda lionum sauðlausum vestan megin árinnar. Þó munu Jreir hafa leyft kindum, sem Jreir þekktu og hagvanar voru og hagspakar að vera Jiar. Ekki er annað vitað en að vörður Jressi tækist vel. Hafa minn- ugir og greinagóðir menn sagt mér, að aðeins 2 eða 3 kindur muni
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Stígandi

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.