Stígandi - 01.04.1944, Síða 73

Stígandi - 01.04.1944, Síða 73
STÍGANDI NOKKUR ORNEFNI 151 Nafnið „Véskvíar“ er merkilegt á þessum stað, uppi á heiði. Engar sagnir hefi ég heyrt um tildrög þessa nafns, en hafi það fylgt staðnum aftan úr heiðni, er ekki fjarri að álykta, að þarna sé blótstaður Eyvindar við Gunnsteina. Þarna innar frá liggur hæsti hluti Flateyjardalsheiðar, frá Al- mannakambi til Króka. Þar skiptir vötnum og falla til Flateyjar- dals og Fnjóskadals. Hafi ónumið land legið milli landnáma Eyvindar og Þóris, sem frásögn Landnámu beinlínis virðist fela í sér, þá er varla að efa, að það var hæsti liluti Flateyjardalsheið- ar. — „Þar liggur Ódeila“ enn „á milli“ landnáms Eyvindar „ok landnáms Þóris snepils". Jökull. Sunnan við túnið á Jökulsá á Flateyjardal er hóll, sem heitir Jökull, liann er þar í meljaðri og lítur út sem hlaðinn væri upp í þrepum og endar í kollinn á einum hnaus. Sú sögn lifir um Flateyjardal, að maður sá, er fyrstur reisti bæ að Jökulsá, hafi heitið Jökull og sé hann heygður í hólnum. Milli hólsins og túnsins á Jökulsá rennur frernur lítil á og heitir Jökulsá; hún er bergvatn og því aldrei með jökullit. Bær- inn, áin og hóllinn hafa og eftir sögninni tekið nöfn eftir Jökli þeim, er fyrstur reisti bæinn. Oft hafa menn freistað þess að grafa í Jökulinn, en jafnan verið truflaðir við verkið. Var þá oftast, að þeir, sem að verkinu gengu, sáu Flateyjarkirkju standa í björtu báli; en í Flatey var kirkja til 1896, og sá til hennar frá hólnum. Þegar ég var innan við fermingu, var það eitt sinn, að við Þórð- ur heitinn bróðir minn, sem var nokkru yngri en ég, tókum okk- ur til og fórum að grafa í „Jökulinn". Ekki höfðum við lengi grafið, er óvenjulega sýn bar fyrir augu. Þá var ekki kirkja leng- ur í Flatey og til kirkjunnar á Brettingsstöðum sá ekki, svo að nú þurfti Jökull gamli nýs ráðs að neyta; og til að glepja okkur strákana þurfti engan voða. Það, sem truflaði okkur við gröftinn, var, að við sáum bát koma róandi innan úr Skjálfandaflóa, og var hann með dauðan hval í togi. Öll okkar athygli beindist nú að þessum stórviðburði og verkinu hætturn við. Þetta er síðasta tilraunin, sem gerð hefir verið til að raska ró Jökuls gamla og sýnir, að enn er honum sárt um hvílu sína, karl- sauðnum.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Stígandi

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.