Læknablaðið - 15.11.2000, Side 80

UMRÆÐA & FRÉTTIR / SJÚKLINGATRYGGING
sjúklingatryggingu, samkvæmt 17. gr. laganna, upp á
svipaðan hátt. Eg reikna einnig með því að Trygg-
ingastofnun og tryggingafélögin líti til framkvæmd-
arinnar á hinum Norðurlöndunum, sérstaklega Dan-
merkur, við framkvæmdina.“
Áttu von á því að lögin reynist fullnœgjandi?
„Já, miðað við hvernig til hefur tekist á hinum
Norðurlöndunum. I lögunum er ákvæði um að þau
skuli endurskoðuð innan fjögurra ára og ef einhverjir
hnökrar koma fram má lagfæra þá við það tækifæri.
Auk þess er rétt að benda á að sjúklingur getur
áfrýjað niðurstöðu Tryggingastofnunar til úrskurðar-
nefndar almannatrygginga vegna umsókna sem
berast stofnuninni.
Þegar umsókn fer til tryggingafélags þá hefur
tryggingafélagið ákveðið ferli eða kæruleið hjá sér.
Tjónanefnd vátryggingafélaganna sem skipuð er
fulltrúum frá Sambandi íslenskra tryggingafélaga
fjallar um ágreiningsmál. Sé fólk ekki sátt við þeirra
niðurstöðu er hægt að leita til úrskurðarnefndar í
vátryggingamálum sem skipuð er fulltrúum frá
Sambandi íslenskra tryggingafélaga, fjármálaeftir-
litinu og Neytendasamtökunum.“
Lög um lyfjatjónstryggingu
gætu fylgt í kjölfarið
Hvað með undantekningar frá bótaábyrgð, svo sem í
3. grein þar sem segir að bœtur greiðist ekki ef rekja
má tjón til eiginleika lyfs sem notað er við rannsókn
eða sjúkdómsmeðferð?
„í því tilviki eru það lög um skaðsemiábyrgð sem
gilda. Ef um tjón er að ræða vegna hættulegra
eiginleika lyfs er það á ábyrgð framleiðanda. Hins
vegar fellur röng lyfjagjöf undir sjúklingatrygg-
inguna. Það gæti verið ástæða til að setja sérstök lög
um lyfjatjónstryggingu eins og gert hefur verið í
Danmörku og Finnlandi. Ráðherra hefur falið
lögfræðiskrifstofu ráðuneytisins að kanna eða
undirbúa slíka löggjöf og er það í skoðun núna.
Þá ætti að vera öruggt að engin tjón féllu utan
kerfa.“
Kostnaður við framkvæmd laganna
Fjármálaráðuneytið metur kostnaðarauka ríkisins
vegna setningar laganna 100-220 milljónir á ári,
heldur þú að það sé raunhœft?
„Mér þykir þetta frekar há tala. Séu tölur frá
hinum Norðurlöndunum skoðaðar sést að þessi
trygging fer mjög hægt af stað. Fyrstu fimm til sjö árin
er þessi tala áreiðanlega ekki raunhæf og þegar
jafnvægi verður komið á er talan einnig í hærri
kantinum að mínu mati. Þess ber að geta að hér á
landi er fimm milljón króna þak á bótunum, sem er
ekki á hinum Norðurlöndunum. Hins vegar gerir
Fjármálaráðuneytið ráð fyrir að aukakostnaður hjá
Tryggingastofnun sé um fjórar milljónir og það held
ég að sé nærri lagi. Þar er fyrir hendi ákveðin þekking
og reynsla sem hægt er að byggja á, þeir eru einnig
með greiðslukerfi og tölvukerfi. Við undirbúning
laganna kom fram að Tryggingastofnun hafði áhuga á
því að sjúklingtrygging yrði þar áfram. Þó þetta sé
ekki hefðbundið hlutverk Tryggingastofnunar þá er
hún vel í stakk búin til að taka við því að mínu mati.
Kostnaðurinn verður vonandi minni en áætlanir
segja til um en samt er það alveg rétt að þetta er dýr
trygging og það er talið réttlætanlegt til að ná fram
þeirri réttarbót sem sjúklingum er veitt með
lögunum."
Hvað með kostnaðarauka sjálfstœtt starfandi
lœkna?
„Þeir eru flestir með tryggingu nú þegar og ég veit
ekki betur en gert sé ráð fyrir þeim útgjaldalið í
samningum þeirra við Tryggingastofnun. Eftir þeim
upplýsingum sem við fengum frá tryggingafélögum
ætti þessi lagasetning ekki að leiða til mikillar
aukningar á kostnaði. En við eigum eftir að sjá
hvernig það verður.“
Undarlega hljótt um lögin
Hvernig verðttr eftirliti með tryggingaskyldunni
háttað?
„í lögunum segir að binda megi starfsleyfi
stofnana og heimild heilbrigðisstétta til að starfa
sjálfstætt því að vátryggingarskyldu samkvæmt
lögunum sé fullnægt. Ennfremur er heimilt
samkvæmt reglugerðinni, sem undirrituð var 13.
október síðastliðinn, að stöðva greiðslur Trygginga-
stofnunar ríkisins til þeirra sem fá greiðslur á
grundvelli samnings við stofnunina. í þessu felst
töluvert eftirlit. Nú, þá er sjálfstætt starfandi heil-
brigðisstarfsmönnum, þar á meðal læknum, skylt að
senda Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytinu eigi
síðar en 31. desember næstkomandi, staðfestingu á
að þeir hafi í gildi vátryggingu, sem uppfyllir skilyrði
laganna. Um leið og trygging hefur verið keypt ætti
einnig að vera auðveldara að fylgjast með að
vátryggingarskyldunni sé fullnægt því tryggingafélagi
er skylt að tilkynna Heilbrigðis- og tryggingamála-
ráðuneytinu ef trygging fellur úr gildi.
Mér hefur fundist undarlega hljótt um þessi lög.
Þeir heilbrigðisstarfsmenn sem eru sjálfstætt starf-
andi þurfa að kaupa sér tryggingu fyrir 1. janúar 2001.
Það er því brýnt að þeir fari að huga að sínum málum.
Það er sérkennilegt að þessi lög skuli ekki hafa fengið
mikla umfjöllum því þau eru svo ótvíræð réttarbót
fyrir sjúklinga. Tryggingastofnun kemur til með að
sjá um kynningu á lögunum fyrir almenning og þeirri
kynningu þarf að hrinda sem fyrst af stað. Þar fyrir
utan þarf að vera búið að útbúa umsóknareyðublöð
því frá og með áramótum verður að vera hægt að
leggja inn umsóknir um bætur samkvæmt lögunum.“
-aób
802 Læknablaðið 2000/86