Læknablaðið - 15.03.2002, Síða 5

LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
UMRÆDA 0 G FRETTIR
225 sjónarhóli stjórnar LÍ:
Vaktafyrirkomulag
Landspítala í uppnámi
Hulda Hjartardóttir
227 Norrænir læknar ræða öryggi
sjúklinga
Þröstur Haraldsson
Formannaráðstefna LÍ
228 Stórhýsi íslenskrar erfða-
greiningar vígt
Þröstur Haraldsson
232 Sameiningin hefur gengið
ótrúlega vel
Rætt við Magnús Pétursson
forstjóra Landspítala -
háskólasjúkrahúss
Þröstur Haraldsson
237 Rannsóknir í heilsugæslunni
Lúðvík Ólafsson
239 Ljóðabréf Páls Ólafssonar til
Gísla Hjálmarssonar læknis
Þröstur Haraldsson
243 Spítalinn er á vakt allan
sólarhringinn allt árið
Rætt við stjórnendur Slysa-
og bráðadeildar LSH um
breytt fyrirkomulag
Þröstur Haraldsson
244 Námskeið fyrir heilbrigöis- starfsfólk í dreifbýli Þröstur Haraldsson
245 Stuldur á lyfseðils- eyðublöðum Frá Lyfjastofnun
247 íðorðasafn lækna 142. Eintala, fleirtala Jóhann Heiðar Jóhannsson
249 Faraldsfræði 16. Rangflokkun María Heimisdóttir
251 Lyfjamál 102.
253 Broshornið 24. Af mæðgum og mótmæluni Bjarni Jónasson
255 Af erlendum vettvangi
257 Þing/ráðstefnur
260 Námskeið/þing
261 Styrkir
263 Lausar stöður
264 Okkar á milli
266 Minnisblaðið
Sími Læknablaðsins er
564 4104
Málverk Bjarna Sigurbjörns-
sonar eru óvenjuleg, ekki síst fyrir
það að í þeim má lesa sterkari trú
á möguleikum málverksins sjálfs
en við erum vön að finna í verkum
annarra samtímamálara. Það er
ekki óeðlilegt að hugurinn hverfi til
málaranna í New York-hópnum
eftir samanburði við þróttmiklar
litakómpósisjónir hans. Úr þeim
skín vissan um málverkið, hin
örugga trú á tjáningarmátt lita og
forma á fletinum. Verkið hér að
ofan er frá árinu 2001 en ber
ekkert heiti.
En verk Bjarna eru samt á engan
hátt einfalt afturhvarf til þess tíma
þegar málverkið var ennþá fyrsta
og naestum síðasta viðfangsefni
myndlistarinnar. Þau eru þvert á
móti á ýmsan hátt ákaflega nú-
tímaleg og nýta vel þá merkingar-
möguleika sem okkar tímar bjóða
listamanninum. Þau eru í aðra
röndina konsept, og felst það í því
sjónarhorni sem Bjarni kýs að
veita okkur á málverk sín. í stað
þess að mála á striga eða tré
málar hann á gagnsæjan flöt og
snýr svo botni málverksins að
áhorfendum; áhorfandinn fær að
sjá málverkið frá sjónarhorni
strigans. Með þessu byltast allar
hugmyndir okkar um yfirborð
málverksins - yfirborðið er ekki
lengur það sem máli skiptir, hið
eiginlega andlit málverksins. í
myndunum skiptir yfirborðið
nánast engu máli. í stað þess að
við lítum á það sem er undir
yfirborðinu einungis sem „grunn“ -
stuðning eða undirbúning að hinu
eiginlega málverki sem liggur á
yfirborðinu - sjáum við nú að hin
neðri lög eiga sér líka líf og það er
ansi skrautlegt. Þarna berjast
marglit eiturefni um yfirráð,
brenna, blandast og skilja sig út.
Þarna blómstra litaflekkir og form
sem sér hvergi stað á skítugu
yfirborðinu, bakhlið málverksins.
Þarna lifa litir og form í næringar-
ríkum sjó olíu og eiturs.
Jón Proppé
Læknablaðið 2002/88 181