Læknablaðið - 15.05.2007, Blaðsíða 11
LEIÐAR
Skurðlæknafélagsins mörg andans prúðmenni,
sem sýnna var um að láta verkin tala fremur en
mörg orð. Nokkuð hefur þetta markmið verið
útvíkkað í áranna rás en tæplega orðum aukið.
Skurðlæknafélag íslands hefur sama tilgang og
áður og tilvist þess hefur þýðingu fyrir alla lækna
en ekki síst almenning. Það er hlutverk félagsins
að efla starfsþroska skurðlækna, bæta starfs-
aðstæður þeirra og að glæða áhuga ungra lækna á
að leggja fyrir sig skurðlækningar. Þetta verkefni
hvílir einnig á herðum heildarsamtaka lækna og
annarra þeirra, sem ráða örlögum einstakra sér-
greina læknisfræðinnar á Islandi.
Það er öllum ljóst, að nokkrar blikur eru á
lofti í þessum efnum. Starfið er erfitt, kröfurnar
miklar, vinnutíminn miskunnarlaus og umburð-
urlyndið lítið þegar eitthvað fer úrskeiðis. En
umbunin er ríkuleg og jafnan ósvikin eftir vei
heppnað læknisverk, þegar sjúklingi er líknað og
honum jafnvel hjálpað til bata. Bjarna Pálssonar
er að litlu getið, þegar skurðlækningar eru ann-
ars vegar. Hann skar þó til sullar í kviðarholi og
byggði á áræðni sinni og gamalli þekkingu. Þessi
færni hvarf með honum úr íslenskri læknastétt og
kom ekki fram fyrr en mörgum áratugum síðar.
Skurðlækningarnar eru önnur meginstoð lækning-
anna. Dæmi Bjarna er áminning um að þekking
og færni eru brothættir gripir, sem varðveita þarf í
hverju menningarsamfélagi.
Með þessum orðum vil ég flytja félögum
mínum í Skurðlæknafélagi íslands hamingjuóskir
stjórnar Læknafélags fslands með þessi fimmtíu ár,
sem að baki eru. Ég óska þess, að í félaginu ríki sú
skapandi samstaða, sem nauðsynleg er til að það
verði sú brjóstvörn skurðlækninga á íslandi, sem
samfélagið þarfnast.
Heimildir
1. Jónsson V.Thorvaldsen og Oehlenschlager. Læknablaðið 1955;
39:124-39.
2. Stefánsson K. GuðmundurThoroddsen sjötugur. Læknablaðið
1957;41:99-100.
3. Sveinsson S. Árni Björnsson læknir. Læknablaðið 2004; 90:
799.
Á nýliðnu þingi Skurðlœknafélags voru þessir félagar heiðraðir: Sigurður E. Þorvaldsson, Höskuldur Baldursson, Gunnar H. Gunnlaugsson og
Kristinn R.G. Guðmundsson.
Mynd Inger Helene Bóasson.
Læknablaðið 2007/93 395