Læknablaðið

Årgang

Læknablaðið - 15.02.2011, Side 30

Læknablaðið - 15.02.2011, Side 30
FRÆÐIGREINAR RANNSÓKN Tafla III. Einkenni og rannsóknir einstaklinga meö beina- og liðasýkingar. Beinasýking (N = 161) Liðasýking (N = 59) Almennt Lengd einkenna (miötala (spönn)) 5 (0-365) dagar f* 2(0-15) dagar * Verkur 151/161 (94%) 51/59 (86%) Starfsbilun 143/161 (89%) 55/59 (93%) Bólga 77/161 (48%) 41/59 (69%) Roði 63/161 (39%) 23/59 (39%) Hiti (miögildi (spönn)) 38,0 (36-40,7) 38,0 (36,5-40,7) Blóörannsóknir (miögildi (spönn)) Hvít blóðkorn (x109/L) 12,4(3,9-32,1)” 10,3(5,3-26,0)” CRP (mg/L) 32 (0-232) 28 (3-187) Sökk (mm/klst) 31 (1-102) 30 (1-90) Myndrannsóknir (jákvæðar/framkvæmdar) Röntgenmynd 43/134 (32%) 22/47 (47%) Isótóparannsókn 111/121 (92%) 27/30 (90%) Ómun 9/39 (23%) 11/14(78%) Segulómun 37/37 (100%) 3/4 (75%) t Ólíklegt er að beinasýking geti staðið í 365 daga án greiningar, byggt er á sjúkraskrárgögnum. * p=0,031 (OR = 0,82; Cl 95% 0,68-0,98) ** p=0,02 (OR = 1,14; Cl 95% 1,02-1,28) Ekki var marktækur munur á öðrum gildum. CRP = C reactive protein eftir árstíðum var mismunandi. Algengasti sýkingarvaldur hverrar árstíðar var S. aureus og greindust flest tilfellin um sumar og haust. Um 77% þeirra sem fengu beina- eða liðasýkingu að sumri greindust með S. aureus. Stærstur hluti K. kingae greindist á haustin (67% tilfella af K. kingae). Hjá 161 einstaklingi sem var með beinasýkingu var 191 bein sýkt. I einu tilfelli tókst ekki að staðsetja sýkinguna nákvæmlega í beini en í því tilfelli var sýkingin staðsett í ökklalið. Börn sem fengu sýkingu í tvö bein voru 22 en fjögur fengu sýkingu í þrjú bein. Ekkert barn fékk sýkingu í fleiri en þrjú bein. I öllum tilfellum þar sem fleiri en eitt bein voru sýkt var um aðlæg bein að ræða. Algengast var að sköflungurinn sýktist og því næst lærleggurinn. Liðasýkingar voru 59 talsins og einskorðuðust öll tilfellin við einn lið. Algengast var að hnéliðurinn sýktist og þar á eftir mjaðmaliðurinn. Niðurstöður um helstu einkenni, blóðrannsóknir og myndrannsóknir í beinasýkingum annars vegar og liðasýkingum hins vegar eru í töflu III. Við samanburð á þessum sýkingum reyndist einungis marktækur munur á fjölda hvítra blóðkorna og lengd einkenna fyrir greiningu í fjölþátta aðhvarfsgreiningu. Umræður Helsta niðurstaða rannsóknarinnar felst í að ný- gengi beina- og liðasýkinga eykst marktækt á rannsóknartímabilinu sem skýrist fyrst og fremst af aukningu í nýgengi beinasýkinga hjá börnum á aldrinum 0-5 ára. Aukning á nýgengi beina- og liðasýkinga í bandarískri rannsókn frá árinu 2006 var tengd við fjölgun methicillin-ónæmra stofna S. Aureus}7 Sama skýringin á ekki við í okkar rannsókn þar sem tilfellum með jákvæða ræktun fjölgar ekki. Þvert á móti standa þau í stað en tilfellum með neikvæða ræktvrn fjölgar marktækt. Aukning nýgengis er því helst bundin við yngstu bömin með neikvæðar ræktanir. Þessa aukningu má skýra á nokkra vegu. í fyrsta lagi að beina- og liðasýkingar séu ofgreindar þegar líður á rannsóknartímabilið, sem verður að teljast ólíklegt þar sem enginn marktækur munur reyndist vera á einkennum og rannsóknum einstaklinga með jákvæðar eða neikvæðar ræktanir. í öðm lagi kann raunverulegum sýkingum að hafa fjölgað þar sem orsakavaldur greinist ekki. Skipta má þessum flokki í þrennt. Mögulegt er að notkun sýklalyfja fyrir greiningu hafi aukist yfir tímabilið og gæti það hafa valdið aukningu á neikvæðum ræktunum. Upplýsingar um notkun sýklalyfja fyrir ræktun voru ekki tiltækar í sjúkraskrám og þvf ekki hægt að fullyrða um áhrif þessa þáttar í rannsókninni. Ennfremur gætu breytingar á ræktunaraðferðum haft áhrif á greiningu en þar sem ræktunaraðferðir breyttust ekki á tímabilinu er ólíklegt að það skýri fyrrnefnda aukningu á tilfellum með neikvæða ræktun. Að lokum væri möguleiki að sýkill eða sýklar sem greinast illa eða ekki séu í sókn. Sýnt hefur verið fram á að hefðbundnar ræktunaraðferðir vangreini tilfelli beina- og liðasýkinga þegar borið er saman við greiningu byggða á fjölliðunarhvarfi (polymerase chain raction, PCR) sem greinir 16S ribósómal DNA. Þegar slíkt hvarf er notað í rannsóknum á beina- og liðasýkingum hefur fjöldi K. kingae sýklagreininga vaxið um meira en helming.8, 11 Sú tilgáta að sýkill eða sýklar sem erfitt er að einangra með hefðbundnum ræktunaraðferðum sé í vaxandi mæli að valda þessum sýkingum er því möguleg. Erlendar rannsóknir hafa sýnt fram á að töluverður fjöldi K. kingae sýkinga getur verið ógreindur með þeim ræktunaraðferðum sem notaðar eru hér á landi fyrir beina- og liða- sýkingar.8' "■ 18 Því væri ástæða til að skoða rannsóknargögn hópsins með neikvæða ræktun nánar. I rannsókn okkar kom fram afgerandi munur á aldursdreifingu barna með staðfesta ræktun og þeirra þar sem bakteríur ræktuðust ekki. Tilfelli þar sem ræktun var neikvæð hafa miðtölu aldurs 1,8 ár en í hópnum þar sem ræktun var jákvæð var miðtalan 8,5 ár. Svipuð tilhneiging sést þegar hlutfall undir fjögurra ára er kannað þó munurinn sé ekki marktækur. Hlutfall undir 94 LÆKNAblaðidS 2011/97

x

Læknablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.