Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2004, Blaðsíða 77

STAÐA ÍSLENSKRAR FORNLEIFAFRÆÐI
sem vísindamennimir matreiða og til að vekja athygli almennt á gæðum
þess starfs sem vísindamennimir vinna.
Niðurlag
Ég hef beint hér sjónum að fræðilegri forsjá og gæðum en í raun era
þetta tvær hhðar á sama hlutnum. Aðferðafræðileg gæði snúast nefnilega
ekki bara um uppgraftaraðferðir, skráningu gagna, heimtur gripa og þess
háttar, heldur ekki síður vísindaleg gæði. Vísindaleg gæði snúast um
túlkanimar, hugmyndirnar sem við setjum fram og hvemig við miðlum
þeim. Þar er okkar veikasti blettur. Ef við kunnum ekki að smíða góðar
rannsóknaspuningar, góðar tilgátur og vönduð líkön, nennum ekki að
hafa skoðanir á samfélagsgerð eða sögulegum ferlrnn þá er allt okkar starf
til lítils.
Mér hefur orðið tíðrætt um það sem ég tel helstu veikleika íslenskrar
fomleifafræði. I þessu felst ekki alhliða greining á eða dómur um stöðu
íslenskrar fomleifafræði. Að flestu leyti er sú staða mjög góð, ekki síst
miðað við aðstæðumar sem lengst af hafa ekki verið beysnar. Sá styrkur
vekur með mér von um að við eigum að geta bætt úr þessu á skömmum
tíma - við höfum aflar forsendur til þess.
75