Læknablaðið : fylgirit - 15.04.2008, Blaðsíða 30

VISINDI A VORDOGUM
FYLGIRIT 56
Tafla I. Hlutfallsleg aukriing á CD4+CD25+FoxP3+ frumum.
%CD4+CD25+Foxp3+ T fruma af CD4+CD25+ frumum.
anti-CD3=0 anti-CD3=l anti-CD3=10
Engin meðhöndlun 1,31% 5,61% 27,57%
+CD28 0,29% 9,43% 8,87%
+TGFbeta 0,77% 21,30% 28,51%
+CD28 +TGFbeta 0,16% 24,84% 39,63%
Ályktun: Ljóst er að viðbótarörvun um CD28 viðtakann hefur
hamlandi áhrif á sérhæfingu CD4+ frumna í CD4+CD25+FoxP3+
frumur. Hins vegar hefur viðbótarörvun um CD28 viðtakann
þegar TGF er til staðar öfug áhrif og hlutfallsleg aukning verður
á CD4+CD25+FoxP3+ frumum. Einnig er áhugavert að áhrif
TGF hverfa við antiCD3=10 en eru einungis sýnileg við lága
ræsingu um CD3 viðtakann (antiCD3=l). Þessar niðurstöður
gefa ákveðnar vísbendingar um að lyf sem hindra ræsingu um
CD28 viðtakann auki hlutfallslegt magn CD4+CD25+FoxP3+.
Hugsanlegt er að slík vitneskja geti skilað sér í nýjum
meðferðarleiðum sjálfsofnæmissjúkdóma.
V-53 Ræsing T-frumna við brátt hjartadrep
Emil Árni Vilbergsson13, Dagbjört Helga Pétursdóttir1, Inga Skaftadóttir1,
Guðmundur Þorgeirsson2-3, Björn Rúnar Lúðvíksson1'3
'Ónæmisfræðideild, 2lyflækningasvið I Landspítala, ’læknadeild HÍ
emil. vilbergsson@gmail. com
Inngangur: Brátt hjartadrep er lífshættulegt ástand sem krefst
skjótrar og réttrar meðferðar. Meðferð felst í því að opna lok-
aðar kransæðar með segaleysandi lyfjameðferð eða víkkun (PCl:
percutaneous coronary intervention). Nýlegar rannsóknir hafa
bent til að vefjaskaða hjartadreps megi að hluta til rekja til ræs-
ingar á bólgusvari ónæmiskerfisins. Megin markmið þessarar
rannsóknar var að athuga hvort finna mætti merki um ræsingu
ónæmissvars við brátt hjartadrep.
Efniviður og aðferðir: Öllum með brátt hjartadrep er komu á
bráðamóttöku Landspítala frá janúar til júlí 2002 var boðin þátt-
taka. Þátttakendum var skipt í fjóra hópa eftir því hvaða með-
ferðarúrræði voru veitt: 1) engin meðferð, 2) segaleysandi með-
ferð er leiddu til opnunar æðar, 3) segaleysandi meðferð sem
opnaði ekki æðina og 4) æð er opnuð með PCI. Blóðsýni voru
fengin á fjórum tímapunktum á fyrsta sólahring eftir komu.
Ræsing kompliment kerfisins var metin með mælingum á C3d.
Einnig var ræsing hvítra blóðkoma metin með mótefnalitun og
frumutalningu í frumuflæðisjá.
Niðurstöður: Á rannsóknartímabilinu fengust 16 einstaklingar
til þátttöku í rannsókninni. Hjá tíu af sextán tókst að enduropna
kransæð. Hlutfall CD4+/CD25+ T-frumna var aukið hjá öllu
rannsóknarþýðinu við komu. Auk þess virðist enduropnun
kransæða með PCI auka enn frekar á hlutfall þessara T-frumna.
Hjá sama hóp fylgdi óveruleg hækkun á C3d opnun kransæða.
Ályktun: Þrátt fyrir niðurstöður dýratilrauna og post-mortem
meinafræðilegra rannsókna um ræsingu kompliment kerfisins
við brátt hjartadrep, sjáum við ekki marktæk merki um slíka
ræsingu í heilblóði. Hins vegar benda niðurstöður okkar til að
T-fmmu ræsing fylgi endurflæði til blóðþurrðarsvæða hjartans.
Þetta rennir stoðum undir þátt ónæmiskerifisins í bólguferli sem
fylgir bráðu hjartadrepi við enduropnun kransæða.
V-54 B-minnisfrumur sem myndast við bólusetningu gegn
meningókokkum C eru langlífar
Maren Henneken1, Nicolas Burdin2, Einar Thoroddsen3, Sigurveig Þ.
Sigurðardóttir14, Emanuelle Trannoy2, Ingileif Jónsdóttir1'45
’Ónæmisfræðideild Landspítala, 2,Sanofi Pasteur, Frakklandi, 3HNE-deild
Landspítala/'læknadeild HÍ, 5deCODE genetics
marenh@landspitali.is
Bakgrunnur: Til að bólusetning verndi fólk til lengri tíma gegn
sýkingum af völdum Neisseria meningitidis af gerð C (MenC) er
mikilvægt að hún veki ónæmisminni. Fjöldi og langlífi B-minn-
isfrumna gegn MenC fjölsykru var metinn í blóði ungbarna,
smábama og unglinga sem höfðu verið bólusett með prótein-
tengdu MenC-fjölsykrubóluefni 2-3 árum fyrr. Sértækar B-frum-
ur, einkum B-minnisfrumur, voru merktar með flúrskinsmerktri
MenC-fjölsykru og greindar í flæðifrumusjá.
Efni og aðferðir: Eitilfrumur voru einangraðar úr blóði og lit-
aðar með flúrskinmerktum mótefnum og flúrskilmerktri MenC-
fjölsykru fyrir greiningu í flæðifrumusjá. Eitilfrumur voru einn-
ig örvaðar og fjöldi þeirra sem seytti MenC-sértækum IgG eða
IgA mótefnum metinn með svokallaðri ELISPOT aðferð. Magn
MenC-sértækra IgM, IgG og IgA mótefna í sermi var mælt með
ELISA.
Niðurstöður: Hægt var að greina MenC-sértækar B frumur í
blóði allt að 3 árum eftir bólusetningu. Tíðni þeirra var 0,01%-
0,78% (miðgildi) af öllum B-frumum í hópum barna og unglinga
sem voru bólusett á mismunandi aldri. Flestar MenC-sértæku
B-frumurnar höfðu svipgerð minnisfrumna (CD27mcd) í öllum
aldurshópum (N=67, miðgildi=100%, efri og neðri fjórðungur
87.5% og 100%). Hlutfall MenC-sértækra B-minnisfrumna af
heildarfjölda CD27mcd minnisfrumna sýndi marktæka fylgni
við fjölda MenC-sértækra B-frumna (r=0,5617, P< ,0001), og við
tíðni B-frumna sem seyttu IgAog IgG mótefnum eftir örvun
(r=0,5627, P= ,029) í öllum aldurshópum.
Ályktun: Niðurstöður rannsóknarinnar sýna að hægt er að
merkja MenC-sértækar B-frumur beint með flúrskinsmerktri
MenC-fjölsykru og fylgjast þartnig með tilurð og langlífi
sértækra B minnisfrumna. Hægt var að greina MenC-sértæk-
ar B minnisfrumur allt að 3 árum eftir bólsetningu bama og
unglinga. Þessari aðferð má beita sem lið í að meta árangur af
bólusetningum og við þróun á nýjum bóluefnum og bólusetn-
ingaleiðum.
V-55 Lektínferilsprótein og sykrun IgA sameinda í
sjúklingum með IgA nýrnamein
Ragnhildur Kolka, Magnús Böðvarsson, Sverrir Harðarson, Sigrún
Laufey Sigurðardóttir, Helgi Valdimarsson, Þorbjörn Jónsson
Ónæmisfræðideild, lyflækningadeild, meinafræðideild og blóðbanki
Landspítala
ragnhk<Slandspitali.is
30 LÆKNAblaðið 2008/94