Læknablaðið : fylgirit - 01.05.2010, Blaðsíða 23

VISINDI A VORDOGUM
FYLGIRIT 63
Niðurstöður: Mýs sem fengu fituríkt æti ásamt fásykrum eða
amínósykrum, sýndu breytingar í líkamsþyngd. 10 mg/ kg og 20 mg/kg
af kítínfásykrum og 21 mg/ kg af glúkósamín leiddi til verulegrar offitu í
músunum. Mýs sem fengu bæði 20 mg/ kg af fásykrum og 21 mg/ kg af
glúkósamín, voru bæði léttari og með lægri BMI-stuðul en mýs sem voru
einungis á fituríku fæði.
Ályktanir: Þessar niðurstöður benda til mögulegrar stjórnunaráhrifa
kítínfásykra og amínósykra á líkamsþyngd og BMI stuðul í músum á
fituríku fæði.
V-59 Áhrif þöggunar og yfirtjáningar Dlg7 á sérhæfingu stofnfrumna
úr fósturvísum músa
Níels Ámi Ámason1, Sigríður Þóra Reynisdóttir1 Helga Hyja Hrafnkelsdóttir1,
Leifur Þorsteinsson1, Jonathan R. Keller1, Kristbjöm Orri Guðmundsson1, Ólafur
E. Sigurjónsson1'*
Blóðbankanum', National Cancer Institute, Maryland, USA2, tækni- og verkfræðideild
Háskólans í Reykjavík3
oes@landspitali.is
Inngangur: Við höfum lýst geni, Dlg7, sem er tjáð í stofnfrumum, þar
með talið blóðmyndandi stofnfrumum, og stofnfrumum úr fósturvísum
músa (mES). (Gudmundsson et al, Stem Cell, 2007). Við höfum sýnt
fram á að Dlg7 er tjáð í blóðmyndandi stofnfrumum (CD34+CD38-)
en mun minna í blóðmyndandi forverafrumum. Dlg7 er talið gegna
hlutverki í frumuhringnum meðal annars við stjómun stöðugleika
spóluþráða í frumuskiptingu. Auk þess er Dlg7 talið gegna hlutverki í
krabbameinsmyndun í gegnum Aurora-A og vísbendingar eru um að
það hvetji til myndunar meinvarpa í lifrarkrabbameini.
Markmið: Tilgangurinn með þessari rannsókn er að kanna hvert hlutverk
Dlg7 er sérhæfingu stofnfrummna úr mES frumum með sérstaka áherslu
á blóðmyndun.
Efni : Við notuðum lentiveiruvektora til að yfirtjá og þagga niður Dlg7
í mES fmmur. Genabreyttar músastofnfrumur voru síðan sérhæfðar
yfir í embryoid bodies og þaðan yfir í blóðmyndandi fmmur. Áhrif
genabreytingarinnar var athuguð með colony forming unit assay,
fmmuflæðisjá og Q-PCR.
Niðurstöður: Við höfum sýnt fram á að transient (non-viral) yfirtjáning
á Dlg7 dregur úr stærð og fjölda embryoid bodies. Við hofum fengið
samskonar niðurstöður með því að þagga niður í Dlg7 með lentiveim
shRNA tækni. Tekist hefur að mynda stöðugar genabreyttar ES fmmur
með yfirtjáningu og þöggun í Dlg7 geninu. Einnig höfum við sett upp
sérhæfingaraðferðir fyrir mES frumur yfir í blóðmyndandi frumur og
sérhæfingu þeirra yfir í rauðfmmur.
Ályktanir: Niðurstöður benda til þess að yfirtjáning á Dlg7 í músa ES
fmmum viðhaldi stofnfrumueiginleikum og dragi úr sérhæfingar mætti
mES fmma
V-60 Áhrif glúkósamín á beinsérhæfingu og tjáningu kítínasa-líkra
próteina í mesenchymal stofnfrumum
Ramona Lieder1, Stefán Ágúst Hafsteinsson1, Sigríður Þóra Reynisdóttir1, Pétur
H. Petersen3, Finnbogi Þormóðsson3, Jón M. Einarsson1- Jóhannes Bjömsson3,
Jóhannes Gíslason2, Ólafur E. Sigurjónsson1'*
Blóðbankanum1, Genís ehf2, rannsóknastofu háskólans í meinafræði, Landspítala2, læknadeild
-HÍ3 tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík4
oes@landspitali.is
Inngangur: Kítínasa-lík prótein (CLP) tilheyra fjölskyldu 18 glycosil
hydrolasa og em talin gegna hlutverki í bólgusvörun og vefjaummyndun
á fósturstigi. Mesenchymal stofnfmmur (MSC), eru fjölhæfar frumur,
sem hægt er að sérhæfa yfir í fituvef, beinvef og brjóskvef. Lítið er vitað
um tjáningu og hlutverk CLP í mesenchymal stofnfrumum en sýnt hefur
verið fram á að CLP em tjáð í primary brjóskfmmum. Glúkósamín er
ein af byggingareiningum kítósan og kítíns sem er að finna í stoðgrind
ýmissa hryggleysingja.
Tilgangur og markmið: Markmið með þessari rannsókn var að kanna
áhrif glúkósamín á tjáningu kítínasa-líkra próteina í mesenchymal
stofnfmmum og beinsérhæfingu.
Efniviður og Aðferðir: Mesenchymal stofnfrumur var fjölgað og
sérhæfðar yfir í bein með og án glúkósamín. Tjáning á CLP var könnuð
með RT-PCR og q-PCR. Beinsérhæfing var könnuð með tjáningu
á beinsérhæfingargenum (ALP, osteopontin, osteocalcin) og með
athugun á steinefnamyndun (Alizarin red). Greining á tjáningu ýmissa
bólguörvandi og bólguletjandi vaxtarþátta var gerð með Luminex bead
array tækni.
Niðurstöður: Mesenchymal stofnfrumur og sérhæfðar beinfrumur tjá
CLP próteinin YKL-40 og YKL-39, en ekki virku kítinasana AMCase
og Chitotriosidase. Glúkósamín eykur tjáninguna á YKL-39 og YKL-
40 og eykur tjáninguna á beinsérhæginargenum. Hins vegar dregur
glúkosamín úr steinefnamyndun samanborðið við viðmið.
Ályktanir: Þetta er í fyrsta skiptið sem sýnt hefur verið fram á tjáningu
á kítinasalíku próteinum í mesenchymal stofnfrumum. Við erum núna
að kanna nánar hlutverk CLP í beinsérhæfingu og áhrif glúkósamín á
steinefnamyndun (e. Minerilization)
V-61 Lífvirkni kítósanfilma með mismunandi deasetíleringu til
húðunar á títan ígræði
Ramona Lieder1'2'3, Mariam Darai3, C.-H. Ng1, Jón M. Einarsson1, Jóhannes
Björnsson', Benedikt Helgason6, Jóhannes Gíslason1, Gissur Örlygsson1, Ólafur E.
Sigurjónssonu
‘Blóöbankanum, 2tækni- og verkfræðideild HR, 3Nýsköpunarmiöstöð íslands, *Genís ehf,
bannsóknarstofu í meinafræðum 6 Institute for Surgical Technology and Biomechanics,
University of Bem, Sviss
oes@landspitali.is
Inngartgur: Viðgerðir á vefjasköðum með bæklunarlækningum fela
oft í sér notkun á ígræðum úr títan eða títanblönduðum málmi. Þvf
rannsóknir aukist á því hvemig meðhöndla megi yfirborð títan ígræða
í þeim tilgangi að auka lífvirkni þeirra og þar með bindingu þeirra í
líkamanum. Kítósan, deasitílerað form af kítíni, er efni sem verið er að
skoða með tilliti til húðunar á títan ígræðum, í þeim tilgangi að auka
beinígreyppni og frumuviðloðun títans.
Markmið: í þessar rannsókn skoðuðum við áhrif mismunandi kítósan
deasitlíeringar og fíbrónektín á viðloðun, fjölgun og beinsérhæfingu
mesenchymal stofnfrumna og beinforvera (MC3T3-E1) á kítósanfilmu.
Aðferðir: Kítósanfilmur voru búnar til með því að leysa deasitílerað (DD
40%, 70%, 87% og 96%) kítósan upp í ediksýru og steypa úr því filmur í
ræktunarbakka. Filmumar voru hlutleystar í NaOH, sótthreinsaðar með
ethanóli og sýmstig stillt að pH 7.4. Fmmum var sáð á filmumar (4000
fmmur/ cm2) og viðloðun, líftala og fjölgun metin með smásjárskoðvm
og MTT prófi. Beinsérhæfing var metin með q-PCR og greiningu á stein-
efnaútfellingum.
Niðurstöður: Bæði MSC frumur og beinforvera-frumursýna aukningu í
viðloðun við kítósan filmur húðaðar með fíbrónektíni. MSC frumurnar
loða best við DD96 filmur. MC3T3-E1 frumumar sýndu viðloðun við
DD70, DD87 og DD96 filmur. MC3T3-E1 frumur fjölga sér mest á DD96
filmum en hægar á DD70 og DD87 filmum. Engin viðloðun frumna
verður við DD40 filmur.
Ályktanir: Fíbrónektín örvar viðloðun MSC og MC3T3-E1 fmmna við
kítósan filmur og hefur ekki neikvæð áhrif á fjölgun þeirra. Næstu skref
er að athuga eiginleika mismunandi DD kítosanfilma, kanna áhrif á bein-
sérhæfingu og húðun þeirra á títanplötur.
V-62 Áhrif bakteríudrepandi peptíða á ratvísi T-frumna
Þórdís Emma Stefánsdóttir12, Guðmundur Hrafn Guðmundsson2-3, Hekla
Sigmundsdóttir1'4
'Blóðmeinafræðideild Landspítala, 2líf- og umhverfisvísindadeild Hí, 3líffræðistofnun HÍ,
‘læknadeild Hí
heklas@landspitali.is
Inngangur: Sérstakar samsetningar viðtaka miðla ratvísi T-fmmna
til húðar. Þessi ratvísi T-fmmna stjómast af samskiptum sameinda á
æðaþeli við viðtaka á T-fmmum. Meðal þeirra viðtaka sem miðla fari T
fmma em viðloðunarsameindin CLA (cutaneous lymphocyte antigen)
og efnatogsviðtakinn CCR4 sem stuðla að ratvísi frumanna inn í neðri
húðlög (dermis). Bakteríudrepandi peptíð gegna mikilvægu hlutverki
í náttúmlegum vömum líkamans gegn sýkingum. Bakteríudrepandi
LÆKNAblaöiö 2010/96 23