Læknablaðið : fylgirit - 01.05.2010, Blaðsíða 39

VISINDI A VORDOGUM
FYLGIRIT 63
"thermodilution", svæðisblóðflæði í „superior mesenteric" slagæð og
nýmaslagæð með „transit time" flæðimælingu og smáæðablóðflæði
í smáþörmum með laser Doppler flæðimælingu. Súrefnisþrýstingur í
gamavef var mældur með Clark-skautum.
Niðurstöður: Hópur C fékk samtals 985 ± 44 ml og hópur NE 964 ± 69 ml
af RL. Hópur NE fékk 35 ± 12 ng/kg/mín af noradrenalíni til að hækka
meðalslagæðaþrýsting upp í 65 mmHg og 120 ± 50 ng/kg/mín til að
hækka þrýsting í 75 mmHg. Blóðþrýstingshækkun með noradrenalíni
hafði lítil áhrif á svæðis- eða smáæðablóðflæði í smáþörmum eða nýrum.
Súrefnisþrýstingur í garnavef breyttist ekki heldur.
Umræða: Noradrenalín dreypi, sem var beitt til að meðhöndla lágan
blóðþrýsting, hafði lítil sem engin áhrif til að bæta blóðflæði og/eða
súrefnisþrýsting í þörmum og nýrum.
V-121 Alvarleg sýklasótt á íslenskum gjörgæsludeildum - Tíðni,
meingerð og meðferðarárangur
Edda Vésteinsdóttir1, Sigurbergur Kárason1-1, Sigurður E. Sigurðsson3, Magnús
Gottfreðsson2'1, Sigrún Hallgrímsdóttir1, Alma Gunnarsdóttir1, Gísli H.
Sigurðsson1’4
’Svæfinga- og gjörgæsludeild, ^smitsjúkdómadeild Landspítala, 3svæfinga- og gjörgæsludeild
Sjúkrahúss Akureyrar, 4læknadeild HÍ
eddave@lsh.is
Inngangur og markmið: Sýklasótt er ein algengasta ástæða
gjörgæsluinnlagna. Dánartíðni er há, frá 15-30 % í alvarlegri sýklasótt
og upp í 50% í sýklasóttarlosti. Lungu og kviðarhol eru algengustu
sýkingarstaðir. Síðustu 15-20 ár hefur sýkingum af völdum gram-
jákvæðra sýkla fjölgað á kostnað gram-neikvæðra. Tilgangur okkar
rannsóknar var að kanna faraldsfræði sýklasóttar sem leiðir til innlagnar
á gjörgæsludeildir hér á landi.
Aðferðir: Framsýn rannsókn á 12 mán. tímabili, frá 1. apríl 2008 til 31.
mars 2009. Þátttakendur voru allir sjúklingar (al8 ára) sem uppfylltu
skilyrði fyrir alvarlegri sýklasótt eða sýklasóttarlosti við innlögn á
gjörgæsludeildir LSH og FSA. Upplýsingar voru fengnar úr sjúkraskrám
sjúklinga.
Niðurstöður: 115 sjúklingar lögðust inn á gjörgæsludeildir LSH og FSA
vegna sýklasóttar. Nýgengi er 0,48 tilfelli per 1000 íbúa á ári. Meðalaldur
var 65,4 ár og karlar voru 53%. Sjúklingar komu frá bráðamóttökum
(50%), lyfjadeildum (23%) og skurðdeildum (19%). Dánartfðni við 28
daga var 25%. Helstu sýkingarstaðir voru: Lrmgu (37%), kviðarhol
(28%) og þvagfæri (8%). Sýkingar skiptust í gram jákvæðar (39%), gram
neikvæðar (30%) og blandaða flóru (28%). Fjölónæmir sýklar ræktuðust
frá 9% sjúklinga. Empirísk sýklalyfjameðferð var ekki virk gegn þeim
meinvaldi sem ræktaðist í 21% tilfella.
Ályktun: Nýgengi sýklasóttar á íslenskum gjörgæsludeildum er svipað
og erlendis. Dánartíðni í rannsókninni var með því lægsta sem sést í
rannsóknum. Uppruni sýkinga og tegund sýkla eru í samræmi við þróun
erlendis síðustu ár. Sýklasótt af völdum sveppa virðist fátíð á íslandi.
V-122 Alvarlegar blæðingar: Áhrif af gjöf fíbrínógenþykknis
Hulda R. Þórarinsdóttir', Friðrik Þ. Sigurbjömsson1, Kári Hreinsson1, Páll T.
Önundarson24, Tómas Guðbjartsson31, Gísli H. Sigurðsson1'4
'Svæfinga- og gjörgæsludeild, ^blóðmeinafræðdeild, 3hjarta- og lungnaskurðdeild Landspítala,
4læknadeild HI
huldaros@landspitali.is
Inngangur: Fíbrínógen er mikilvægur storkuþáttur sem virðist lækka
fyrr en blóðflögur og aðrir storkuþættir við alvarlegar blæðingar.
Dýrarannsóknir hafa sýnt bætta storknun blóðs þegar lyfið er notað
við alvarlegar blæðingar. Klínískar rannsóknir eru hins vegar af skom-
um skammti. Tilgangur rannsóknarinnar var að kanna árangur af gjöf
fíbrínógenþykknis við alvarlegar blæðingar á Islandi.
Efniviður og aðferðir: Afturskyggn rannsókn sem tók til 30 sjúklinga
(meðalaldur 74 ár, bil 23-87, 50% karlar) sem fengu fíbrínógen við al-
varlegum blæðingum (>2000 mL) á Landspítala 2006-2008. Sjúklingar
sem fengu marga skammta af fíbrínógeni eða virkjaðan storkuþátt Vlla
voru ekki teknir með í rannsóknina. Flestir sjúklinganna fengu alvarlega
blæðingu í tengslum við hjarta- (67%) eða kviðarholsaðgerð (17%).
Skráð var tímasetning fíbrínógengjafar og styrkur þess í sermi, einnig
blóðhluta- og vökvagjafir, blæðingarpróf (APTT; PT), blóðflögur og
D-dímer; fyrir og eftir gjöf lyfsins. Notkun annarra storkuhvetjandi lyfja,
áhættuþættir blæðinga, undirliggjandi sjúkdómar og afdrif sjúklinganna
voru könnuð.
Niðurstöður: Eftir gjöf fíbrínógenþykknis (miðgildi 2g, bil l-6g) hækkaði
s-fíbrínógen úr l,8g/L í 2,5g/L (p<0,001). Einnig varð marktæk lækkun
á APTT og PT-gildum (p<0,001) en blóðflögufjöldi og D-dímer héldust
óbreytt. Gjöf rauðkornaþykknis minnkaði marktækt á 24 klst. eftir gjöf
fíbrínógens en ekki varð marktæk breyting á gjöfum blóðvatns eða
blóðflagna. Engar aukaverkanir tengdar gjöf lyfsins voru skráðar. Níu
sjúklingar (17%) létust á gjörgæslu, flestir innan 28 daga, en 76% útskrif-
uðust af sjúkrahúsi og voru á lífi hálfu ári síðar.
Ályktun: Fíbrínógen gjöf við alvarlegar blæðingar virðist (1) hækka
marktækt styrk fíbrínógens í blóði, (2) bæta blæðingarpróf (PT og APTT)
þegar það er gefið sem viðbót við hefðbundna meðferð og (3) gæti tengst
minnkaðri þörf á rauðkornaþykkni.
V-123 Bráður nýrnaskaði á gjörgæsludeildum LSH samkvæmt
RIFLE-skilmerkjum
íris Ösp Vésteinsdóttir',Kristinn Sigvaldason2, Ólafur Skúli Indriðason3, Gísli H.
Sigurðssonu
‘1-æknadeild HÍ, 2svæfinga- og gjörgæsludeild, 3meltinga- og nýmadeild Landspítala
gislihs@landspitali.is
Inngangur: Bráður nýrnaskaði (Acute Kidney Injury) er algengt
vandamál hjá gjörgæslusjúklingum sem veldur verulegri aukningu á
dánartíðni þeirra. Fram að þessu hafa rannsóknir verið ómarkvissar þar
sem ekki hefur verið alþjóðleg samstaða um skilgreiningu ástandsins.
Nýlega náðist sátt um alþjóðlegan staðal, s.k. RIFLE skilmerki, og er því
nú hægt að bera saman niðurstöður rannsókna milli landa.
Tilgangur þessarar rannsóknar var að kanna algengi og eðli bráðs
nýmaskaða hjá fullorðnum sjúklingum á gjörgæsludeildum Landspítala.
Efniviður og aðferðir: Úrtakið var allir sjúklingar 18 ára og eldri
sem lögðust inn á gjörgæsludeildir LSH árið 2007. Leitað var að
s-kreatínín grunngildi í gagnagrurtni LSH og hjá heilbrigðisstofnunum
landsbyggðarinnar. Reiknað var út frá RIFLE skilmerkjum hvort
sjúklingur fékk bráðan nýmaskaða eða ekki. Sjúkraskrár voru skoðaðar
m.t.t. orsaka og meðferðar bráðs nýrnaskaða.
Niðurstöður: Alls voru 1026 sjúklingar 18 ára og eldri lagðir inn á
gjörgæsludeildir LSH á árinu (meðalaldur 60,6 ár (±17,8), karlar 61,1%).
Þar af voru 231 (22,5%) með bráðan nýmaskaða skv. RIFLE skilmerkjum.
Meðalaldur þeirra sem hlutu bráðan nýrnaskaða var 67,0 (±16,0) ár
á móti 58,7 (±18,0) ár hjá þeim sem ekki hlutu bráðan nýrnaskaða
(p<0,001). Sjúklingar með nýrnaskaða dvöldu að meðaltali 8,3 (±13,1)
daga á gjörgæslu en án nýmaskaða dvöldu 3,2 (±4,0) daga (p<0,001).
Spítaladánartíðni nýrnaskaðahóps var 40,7% samanborið við 9,1% hjá
þeim sem ekki hlutu nýrnaskaða.
Ályktanir: Algengi bráðs nýmaskaða á gjörgæsludeildum LSH var
23% sem er marktækt lægri tíðni en í nýlegum erlendum rannsóknum.
Dánartíðni þeirra sjúklinga sem fá bráðan nýrnaskaða er þó sambærileg
hér og erlendis.
V-124 Clostridium difficile sýkingar á Landspítala 1998-2008
Rúnar Bragi Kvaran1, Elsa Björk Valsdóttir1'2, Helgi Kjartan Sigurðsson2, Magnús
Gottfreðsson1'3
‘Læknadeild HÍ, 2skurðdeild, 3smitsjúkdómadeild Landspítala
rbk2@hi.is
Tilgangur: Að kanna faraldsfræði og alvarleika ristilbólgu af völdum
C. difficile á LSH og meta hvort meinvirkni sýkingarinnar hafi aukist á
Islandi líkt og víða á Vesturlöndum.
Efniviður og aðferðir: Sýkingar með C. difficile á LSH árin 1998-2008
voru fundnar með því að finna jákvæð eiturefnapróf í hægðasýnum.
Úrtak klínískra upplýsinga um sjúklinga, sem greindust sjötta hvem
mánuð á rannsóknartímabilinu, var skoðað sérstaklega.
Niðurstöður: Á11 ára tímabili reyndist 1.861 sýni af 11.981 (16%) jákvætt
LÆKNAblaðið 2010/96 39