Læknablaðið : fylgirit - 01.05.2010, Blaðsíða 24

VISINDI A VORDOGUM
FYLGIRIT 63
peptíðið LL-37 er m.a. framleitt í húð en hún verður stöðugt fyrir áreiti
örvera. Vitað er að peptíðin hafa ónæmisbælandi áhrif, en hlutverk
þeirra í áunnum vörnum eru ekki vel þekkt. Sýnt hefur verið fram á að
D-vítamín örvar framleiðslu á LL-37.
Markmið: lilgangur rannsóknarinnar er að kanna áhrif LL-37 á tjáningu
viðtaka á T-frumum sem miðla ratvísi þeirra til húðarinnar.
Aðferðir: T-frumur voru einangraðar úr blóði og ræstar gegnum
T-frumuviðtakann, með eða án bakteríudrepandi peptíðsins LL-37,
D-vítamíns eða bæði LL-37 og D-vftamíns. Hluti frumnanna var
ræstur en fékk LL-37, D-vítamín eða bæði LL-37 og D-vítamín þremur
dögum síðar. Tjáning viðtaka á yfirborði T-frumnanna var könnuð með
mótefnalitun og frumuflæðisjár greiningu fyrir og eftir ræsingu.
Niðurstöður: Ræsing T-frumna í návist LL-37 jók tjáningu CLA
viðtakans, og eingöngu þeirra T-frumna sem einnig tjáðu CCR4
viðtakann. Hinsvegar hafði D-vítamín öfug áhrif; ræsing í návist þess
bældi tjáningu CLA.
Ályktun: Fyrstu niðurstöður benda til þess að LL-37 og D-vítamín hafi
ólík áhrif á tjáningu ratvísisameinda á T-frumum sem hafa sértækni til
húðar.
V-63 Ónæmisglæðir eflir þroska kímmiðja og viðhald frumna sem
seyta fjölsykrumótefnum í nýburamúsum
Stefanía P. Bjamarson1-2, Hreinn Benónísson1, Giuseppe Del Giudice1, Ingileif
Jónsdóttir11*
'Ónæmisfræöideild Landspítala, 3læknadeild HÍ, 3Novartis Vaccines, Siena, Ítalíu,, 4íslenskri
erfðagreiningu
stefbja@iandspitaii.is
Inngangur: Kímmiðjumyndun og myndun fjölsykrusértækra IgG*
mótefnamyndandi frumna (PPS-IgG*-AbSC) við bólusetningu með
próteintengdu fjölsykrubóluefni (Pnc-TT) er aldursháð, en LT-K63
yfirvinnur þær takmarkanir í nýburamúsum. Markmið rannsóknarinnar
var að meta áhrif LT-K63 á kímmiðjufrumur (follicular dendritic cells,
FDC), átfrumur (marginal metallophilic macrophages; MMM) og
viðhaldi sértækra PPS IgG+ AbSC í milta (SP) og beinmerg (BM).
Aðferðir: Nýburamýs (NN) og fullorðnar mýs (AD) voru bólusettar
undir húð með Pnc-TT, Pncl-TT+LT-K63, LT-K63 eða saltvatni. Miltu
voru fjarlægð á degi 14 í NN en degi 10 í AD og 23, 39 eða 55 dögum
eftir frumbólusetningu í NN. Vefjasneiðar voru litaðar með FDC-M2
sem einkennir fullþroskaðar FDC og MOMA-1 sem einkennir MMM í
jaðarsvæðum eitilbúa. Fjöldi sértækra PPS-IgG-AbSC var metinn.
Niðurstöður: í Pncl-TT+LT-K63 bólusettum NN jókst FDC-M2 litun og
flutningur MMM inn í virku kímstöðvamar. Tíðni PPS-IgG-AbSC í SP og
BM var marktækt hærri í NN sem voru bólusettar með Pnc-TT+LT-K63
strax á degi 14 miðað við Pnc-TT hópinn, en ekki á degi 23. Á degi 39
dróg marktækt úr tfðni PPS-IgG-AbSC í SP og BM músa bólusettra með
Pnc-TT og hélt áfram að lækka á degi 55. Aftur á móti jókst tíðni PPS-IgG-
AbSC marktækt frá degi 23 til dags 55 í BM Pnc-TT+LT-K63 bólusettra
músa.
Ályktun: LT-K63 nær að yfirvinna takmörkun í kímmiðjumyndun,
þroska FDC, flutningi MMM inn í virkar kímmiðjur og myndun
fjölsykrusértækra frumna í milta nýburamúsa. LT-K63 eykur einnig
viðhald minnisfrumna og langlífra mótefnamyndandi frumna í
beinmerg.
V-64 Nýtt prótínbóluefni gegn pneumókokkum gefið með
ónæmisglæðinum IC31®vekur upp verndandi vessa- og frumubundið
svar í nýburamúsum
Þórunn Ásta Ólafsdóttir12, Karen Lingnau3, Eszter Nagy3 og Ingileif Jónsdóttir11'1
'Ónæmisfræðideild Landspítala, 2læknadeild HÍ, 3Intercell AG, Vín, Austurríki, 4íslenskri
erfðagreiningu
thorasta@landspitali.is
Inngangur: Pneumókokkabóluefni sem eru á markaði í dag hafa ýmsar
takmarkanir og því er verið að þróa ný prótínbóluefni sem hugsanlega
geta veitt vemd óháð hjúpgerð, er ódýr í framleiðslu og geta vakið
vemdandi ónæmissvar í nýbumm.
Markmið: Að rannsaka vemd vessa- og frumubundin ónæmissvör
nýburamúsa við bólusetningum gegn nýju pneumókokka bóluefni (IC47)
sem inniheldur prótínin, PcsB, StkP og PsaA, og áhrif ónæmisglæðanna
IC31® eða Alum.
Aðferðir: Viku gamlar mýs voru bólusettar með IC47 (20 pg af hverju
prótíni) með eða án IC31® eða Alum. Einni viku eftir aðra bólusetningu
voru miltisfmmur endurörvaðar in vitro með einstökum prótínum
í 48 klst. Magn boðefna í frumufloti og mótefnamagn í sermi vom
mæld með ELISA. í aðskilinni tilraun voru mýsnar sýktar um nef með
pneumókokkum af hjúpgerð 1 og blóð- og lungnasýking metin.
Niðurstöður: Báðir ónæmisglæðamir Alum og IC31® juku
heildarmótefnamagn gegn prótínbóluefninu IC47 marktækt miðað við
ef bóluefnið var gefið án ónæmisglæðis. Hinsvegar, var ónæmissvarið
einungis vemdandi í hópnum sem fékk IC47 ásamt ónæmisglæðinum
IC31®sem verndaði fullkomlega gegn blóðsýkingu og olli marktækri
lækkun á lungnasýkingu miðað við hópinn sem fékk bóluefnið eitt og
sér. Alum hópurinn var ekki verndaður. Þegar ónæmissvarið var skoðað
nánar kom í ljós að IC31®, en ekki Alum, jók myndun á Thl tengda
undirflokknum IgG2a og var það í samræmi við mikla myndun á IFN-y í
IC31® hópnum en ekki Alum hópnum. Þannig skiptir gerð mótefna máli
fyrir vemd, ekki bara heildarmagn. Þetta gefur til kynna að IC31® geti
yfirunnið Th2 sveigt svar nýbura ónæmiskerfisins, en Alum ekki.
Ályktun: Prótínbóluefnið IC47 ásamt Thl hvetjandi ónæmisglæðinum
IC31® vekur vemdandi vessa- og frumubundið ónæmissvar í
nýburamúsum.
V-65 T-frumur úr kverkeitlum sórasjúklinga hafa aukna tjáningu á
húðrötunar sameindum
Sigrún Laufey Sigurðardóttir1'2 Ragna Hlín Þorleifsdóttir1'2 Hannes Petersen3,
Hannes Hjartarson4, Andrew Johnston5- Helgi Valdimarsson1
Ónæmisfræðideild Landspítala1, læknadeild HÍ2, háls-, nef- og eymadeild Landspítala3,
Læknastöðin Glæsibæ4, húðlækningadeild háskólans í Michigan3
sigrunls@landspitali.is, helgiv@landspitali.is
Inngangur: Sóri (psoriasis) er algengur T-frumumiðlaður
sjálfsofnæmissjúkdómur í húð er lýsir sér sem rauðar, upphleyptar
skellur þaktar hvítu hreistri. Meingerð sóra virðist sterkt tengd við
ónæmisvirkni kverkeitla þar sem hálsbólgur af völdum streptókokka
orsaka eða valda versnun í sóraútbrotum auk þess sem sórasjúklingar fá
oftar slíkar sýkingar.
Markmið: Tilgangur verkefnisins var að kanna hvort meðfædd
ónæmissvör sórasjúklinga væm afbrigðileg og leiði þar með til aukinnar
tjáningar á sameindum sem mikilvægar eru fyrir meingerð sóra.
Aðferðir: Hnattkjarna hvítfrumur voru einangraðar úr 15 kverkeitlum
úr sórasjúklingum (PST) og 15 kverkeitlum úr einstaklingum með
endurteknar sýkingar (RT). Frumumar voru litaðar fyrir ýmsum
yfirborðsviðtökum og svipgerð þeirra greind í flæðifmmusjá. Tíðni
strepókokkasýkinga var sambærileg milli hópa. Tölfræði var metin með
Student's t-próf með marktækni p<0,05.
Niðurstöður: T-fmmur úr kverkeitlum sórasjúklinga tjáðu marktækt
meira af húðrötimarsameindinni CLA heldur en T-frumur úr RT
kverkeitlum. Einnig var aukning á CCR6 jákvæðum T-frumum í PST
kverkeitlum. Hins vegar tjáðu T-frumur úr RT kverkeitlum marktækt
meira af CCR5, CD69 og CD25.
Ályktun: Niðurstöðurnar samræmast þeirri tilgátu að meðfædd
ónæmissvör í PST kverkeitlum séu afbrigðileg. Hin aukna tjáning á
húðrötunarsameindinni CLA og CCR6 er sérlega áhugaverð þar sem
CLA er mikilvægt fyrir rötun til húðar og CCR6 er sértækt fyrir TH17
frumur sem em aðal meinvaldandi frumugerðin í sóra. Verið er að bera
saman tíðni T1 og T17 fmmna í PST og RT kverkeitlum auk þess sem
vefjafræðileg einkenni eru skoðuð.
24 LÆKNAblaðið 2010/96