Læknablaðið - 01.07.2014, Side 35

LÆKNAblaðið 2014/100 403
Ú R P E n n a S T J Ó R n a R M a n n a l Í
Skjólstæðingarnir fara ekki í frí

Þorbjörn jónsson, formaður
Orri Þór Ormarsson, varaformaður
Magnús Baldvinsson, gjaldkeri
Salome Á. Arnardóttir, ritari
Björn Gunnarsson
Guðrún jóhanna Georgsdóttir
Magdalena Ásgeirsdóttir
Ólöf Birna Margrétardóttir
Þórarinn Ingólfsson
Í pistlunum Úr penna stjórnarmanna
LÍ birta þeir sínar eigin skoðanir en ekki félagsins.
Sumarið er hálfnað hvað sem veðurfrétt­
irnar segja okkur með sól, rigningu, blíðu
eða blæ. Við sem erum rétt farin að njóta
sumarsins stöku helgar erum líklega flest
hlaðin verkefnum á meðan samstarfsfólk
okkar nýtur sumarleyfisins og getur kom­
ið til baka endurnært. Við leggjum mikið
á okkur til að samstarfsfólkið mæti ekki
beint í uppsöfnuð verkefni þegar sumar­
leyfi þeirra lýkur. Hvert okkar þekkir ekki
til þess að hafa mætt háum bunkum af
rannsóknarniðurstöðum, sem reyndar eru
hægt og bítandi að breytast í mikinn fjölda
rafrænna gagna. Málið er nefnilega það að
skjólstæðingarnir fara ekki í frí þó sam­
starfsfólkið geri það. Enn og aftur skiptir
samstaða og samkennd meðal okkar
lækna máli. Það er þægilegt að fara í sitt
sumarleyfi vitandi það að gott samstarfs­
fólk sinnir skjólstæðingum okkar og papp­
írsvinnu á meðan við erum fjarverandi.
Það er einnig mikilvægt þegar snúið
er aftur til starfa að sumarleyfi loknu að
vinnuaðstaðan sé í góðu standi. Þrátt fyrir
að mest hafi borið á bágri starfsaðstöðu
á Landspítala í fjölmiðlum má gera mun
betur á mörgum öðrum vinnustöðum,
bæði innan höfuðborgarsvæðisins og um
land allt. Það er því mjög mikilvægt að við
reynum sjálf að hafa áhrif á starfsaðstöðu
okkar og aðbúnað. Reynum að láta ekki
aðrar stéttir stjórna vinnuaðstöðu okkar
og aðbúnaði ef kostur er. Þetta sannast
enn og aftur þegar nýlega var fjallað
um innkaup á nýjum sjúkrabílum sem
eru mun minni í sniðum en þeir fyrri.
Nýinnkeyptir sjúkrabílar virðast vera
nokkuð smáir í sniðum, þrátt fyrir að vera
hagkvæmir í innkaupum. Það er ekki
sjúklingum, sjúkraflutningamönnum eða
læknum bjóðandi að flytja mikið veikan
og/eða slasaðan einstakling við mjög
þröngar aðstæður. Það getur þurft að
stöðva sjúkrabílinn til að nálgast mikilvæg
tæki, tól og lyf. Nú þekki ég ekki nákvæm­
lega hvernig var staðið að þessum inn­
kaupum, en þeim virðist svipa til fleiri
innkaupa og ákvarðana um vinnuaðstöðu
þar sem aðrar starfsstéttir taka ákvarðanir
með misjafnlega góðum árangri.
Við ættum að láta okkur þessi mál
varða og reyna að hafa áhrif á ákvarðana­
tökur sem þessar, því einungis þannig er
möguleiki á að bæta úr þessum málum.
Nú þótt ótrúlegt megi virðast, við
lækkandi sól, vinnur samninganefnd
Læknafélagsins að kjarabaráttu okkar. Það
er mikilvægt að við fylgjum þeim samn­
ingi eftir og leggjum einnig áherslu á
bætta vinnuaðstöðu. Við höfum öll lagt á
okkur mikla vinnu við að mennta okkur
til þess að lækna og líkna fólki ásamt því
að sinna fræðistörfum. Ef við eigum að
geta sinnt okkar störfum almennilega er
nauðsynlegt að vinnuaðstaðan sé ekki
aðeins ásættanleg heldur mjög góð.
Að lokum verð ég að minnast á
annað mikilvægt málefni sem ég tel alveg
óásættanlegt. Nú árið 2014 þegar við erum
að bjóða nýja kandídata, sem eru jafnvel
fleiri kvenkyns, velkomna til starfa er
launamunur kynjanna ennþá bersýnilega
til staðar á meðal okkar lækna. Lítið hefur
farið fyrir umfjöllun og tölulegum upp­
lýsingum sem birtust á heimasíðu LÍ í
byrjun mánaðarins. Þar er athyglisvert
að sjá launamun sem sérstaklega birtist
í formi svokallaðra „annarra launa“ og
skýrist því ekki af yfirvinnu sem lengi
hefur verið talið skýra muninn á launum
kynjanna. Að þetta skuli vera enn við lýði
næstum 100 árum eftir að fyrsta konan,
Kristín Ólafsdóttir, útskrifaðist sem læknir
árið 1917 er sorglegt að sjá. Þetta er mál­
efni sem samstaða ætti að vera um þar
sem ekkert okkar mun sætta sig við það
að dætur okkar fái ekki sömu laun og
karlkyns samstarfsmenn þeirra fyrir sömu
vinnu með sömu menntun að baki.
Ég tek því undir orð Ólafar Birnu í
síðasta tölublaði og segi „stöndum saman“.
Einblínum á það sem sameinar okkur
lækna fremur en það er sundrar okkur.
Reynum að njóta sumarsins þrátt fyrir
miklar annir. Fyllum á batteríin fyrir
áframhaldandi baráttu fyrir bættum
kjörum og betri aðstöðu með lækkandi sól
í haust.
Stjórn lÍ 2014
Guðrún Jóhanna
Georgsdóttir
heimilislæknir Heilsugæslunni
Firði, Hafnarfirði
gjgeorgs@gmail.com
Cloxabix (celecoxib) er notað til meðhöndlunar
á einkennum slitgigtar, iktsýki, og hryggiktar
Góður liðstyrkur
til meðferðar við gigt