Læknablaðið - 01.07.2014, Qupperneq 37

LÆKNAblaðið 2014/100 405
náttúrulega ýmsar efasemdir um þetta og
fannst ávísun á vandræði að láta Danina
sjá um innslátt á fræðigreinum á íslensku.
Þeir höfðu þá séð um setningu og prentun
á doktorsritgerðum fyrir Finna svo ég
hafði ekki stórar áhyggjur af þessu, enda
létu þeir búa til mjög fallegt íslenskt letur
sem blaðið var prentað með. Við mættum
mjög miklum velvilja Dananna í þessu
samstarfi og þegar við þurftum að hækka
auglýsingaverðið um 20% þrátt fyrir
aðeins 2% verðbólgu í Danaveldi brugðust
lyfjafyrirtækin vel við. Það má einnig
nefna í þessu samhengi að stuðningur
lyfjafyrirtækjanna gerði einnig útgáfu
Íðorðasafnsins fjárhagslega mögulega fyrir
Læknafélagið.“
Fyrstu misserin voru samskiptin við
Danina nokkuð tímafrek og þung í vöfum
en það breyttist þegar Læknablaðið eignað­
ist sína fyrstu tölvu og texti blaðsins var
settur hér heima og sendur út á tölvudiski.
„Þá fór þetta að ganga betur og vinnslu­
ferlið komst í nokkuð fastar skorður.
Þetta var eins og raðskipaframleiðsla. Við
lögðum kjölinn að nokkrum í senn, söfn­
uðum greinunum saman, sendum þær út
á disklingum, og yfirleitt vorum við með
nægt efni í tvö til þrjú blöð, – en allt upp
í átta – svo þegar fjórar til fimm greinar
voru tilbúnar, þá var hægt að hleypa einu
blaði af stokkunum. Svo höfðum við Ís­
lendinga á okkur snærum í Kaupmanna­
höfn sem lásu prófarkir fyrir okkur en við
létum þó alltaf senda okkur lokapróförk
fyrir prentun.“
Útgáfa á Fréttabréfi lækna
Vandinn við þetta fyrirkomulag var aug­
ljóslega sá að ekki var hægt að birta fréttir
af félagsstarfi Læknafélagsins þegar blaðið
var unnið svo langt fram í tímann. Lausn­
in fólst í því að skilja að þessa tvo hluta og
því hófst útgáfa Fréttabréfs lækna sem kom
út mánaðarlega í 10 ár (1983­1993) af þeim
13 sem prentun Læknablaðsins fór fram
í Kaupmannahöfn. Jóhannes Tómasson
blaðamaður hafði þá unnið við Læknablaðið
í nokkur ár í hlutastarfi en hann tók að sér
ritstjórn Fréttabréfsins.
„Það voru ýmsar hræringar og skipu­
lagsbreytingar á þessum árum sem allar
sneru að því að gera þetta einfaldara og
skilvirkara. Þórður Harðarson varð rit­
stjóri ásamt okkur Bjarna frá 1978­1983, en
ég var ábyrgðarmaður blaðsins frá 1979.
Þegar Bjarni hætti ritstjórn 1983 gerðum
við nokkrar breytingar á ritstjórnarfyrir­
komulaginu; fjölguðum í ritstjórninni í
fjóra, ég var ábyrgðarmaður og Jóhannes
Tómasson var ráðinn ritstjórnarfulltrúi í
fullu starfi. Ég lagði áherslu á að fá með
mér í ritstjórnina menn af spítölunum og
úr ýmsum greinum læknisfræðinnar og
allir höfðu ritstjórnarlegar skyldur gagn­
vart efninu. Þetta voru alltaf mjög góðir og
áhugasamir menn.“
Örn rifjar upp hvernig það bar til að
Birna Þórðardóttir kom til starfa fyrir
blaðið en hún var um árabil ritstjórnar­
fulltrúi. „Birna vann á skrifstofu Lækna­
félagsins og við fengum hana til að inn­
heimta útistandandi reikninga sem voru
allmargir og okkur gekk lítið að rukka.
Birna var fylgin sér og náði að innheimta
alla reikningana á tveimur mánuðum og
„Starfsandinn á skrifstofu læknafélaganna og Læknablaðsins var einstaklega góður og við nutum algjörs trausts stjórnar beggja félaganna sem skiptu sér aldrei af ritstjórn blaðs-
ins,“ segir Örn Bjarnason sem var ritstjóri Læknablaðsins frá 1976-1993.