Frjáls verslun - 01.03.2006, Blaðsíða 118

118 F R J Á L S V E R S L U N • 3 . T B L . 2 0 0 6
ÚR EINU Í ANNAÐ
Fjallamennska:
PARTUR AF ÞVÍ AÐ VERA Á LÍFI
Einar ásamt einum
af fornbílunum níu -
Buick árgerð 1970.
Einar J. Gíslason, annar eigandi
og framkvæmdastjóri ET flutn-
inga, fékk snemma áhuga á
bílum. Faðir hans var bifvélavirki
og Einar var ungur að árum þegar
hann fór að rétta föður sínum
hjálparhönd á verkstæði hans.
Það var mikið talað um bíla á
heimilinu.
Hann segist alltaf hafa haft
áhuga á fornbílum, en hann er
félagi í Fornbílaklúbbi Íslands
þar sem hann er formaður
ferðanefndar. Fyrsta uppákoma
sumarsins er skoðunardagur hjá
Frumherja.
Einar safnar fornbílum og á níu
bíla í dag. Sá elsti er Ford, árgerð
1936. „Sumir safna frímerkjum,“
segir Einar, en hann hefur í huga
að gera bílana upp. Hann flutti
tvo þeirra inn frá Bandaríkjunum.
Ólafur Þór Júlíusson er fram-
kvæmdastjóri heildsölusviðs
Húsasmiðjunnar. Hann kynntist
fjallamennsku fyrir 15 árum
þegar hann gekk í Flugbjörgun-
arsveitina í Reykjavík.
„Þetta var einhver ævin-
týraþrá,“ segir Ólafur Þór.
„Flugbjörgunarsveitin er frábær
grunnur fyrir fjallamennsku.“
Á sumrin hjólar hann mikið á
fjöll auk þess að fara í bakpoka-
ferðalög og í klettaklifur. Á vet-
urna gengur hann stundum upp
hlíðar og fjöll á Telemarkskíðum
og rennir sér niður. Þetta hefur
hann m.a. gert í Ölpunum og á
Grænlandi. Einnig hefur hann
stundað ísklifur og fallhífastökk.
Síðastliðið vor fór Ólafur Þór
ásamt fleirum til Scoresbysunds
á Grænlandi í „fjallaskíðaferð“.
„Ég var fyrstur einn daginn og
kom af stað nokkuð stóru snjó-
flóði. Ég komst undan en maður
þarf alltaf að vera vakandi fyrir
hættum á fjöllum.
Það sem er mest spennandi
við fjallamennskuna er útiveran
og félagsskapurinn. Ég er með
einbeitt markmið þegar ég fer á
fjöll. Þetta á hug manns allan.
Þetta er að mörgu leyti líkt við-
skiptum þar sem maður gerir
áætlanir og setur sér markmið.
Það að fara til fjalla er partur
af því að vera á lífi. Ég gæti
ekki verið án þess. Þarna tekst
ég á við öðruvísi verkefni en
þau sem eru á skrifborðinu.“
Bílaáhugi:
Á NÍU FORNBÍLA
Ólafur ásamt yngstu dóttir sinni, Írisi, á Snæfellsjökli.
„Félagsstarfsemin er skemmti-
legust, auk þess sem gaman er
að gera upp bíla. Það er spenn-
andi. Það er líka gaman að keyra
fornbíla, tala um þá, dást að
þeim og skoða myndir af þeim.“