Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1978, Side 47

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1978, Side 47
Vort er rtkið 6 O þér veltiár velferðarríkis Islands þúsund árum gjöfulli í tíma og rúmi Hvert og eitt heil öld nýrrar reynslu Hvert og eitt heil veröld nýrra möguleika Þér ár sem gerðuð blóð og tár hinna ósýnilegu að dreggjum niðurlægingar í bikurum vorum Hvílík ár hvílík sjálfgleymisár Og nú bíður þessi hópur gamalla bakhúsgesta eftir því að einhver komi til að „rísa gegn viðurstyggð uppgjafarinnar“ til að frelsa heiminn fyrir sig „með því að skapa hann í sinni mynd“ og Jóhannes úr Kötlum trúir því að hin nýja íslenska kynslóð muni upptendrast af hugsjóninni og blóð hennar á ekki að verða kaffiskólp heldur skírast „í hreinsunareldi morgun- sólar / ofar lífi og dauða“. 7 I smttu erindi hefur þess ekki verið kostur að kryfja baráttuljóð Jóhannes- ar úr Kötlum. Hér hefur einungis verið stiklað á stóru, stikað á sjömílna- skóm yfir víðátm þessa einarða skáldskapar, og þegar ég nú les þessi orð finnst mér þau harla fátækleg umfjöllun um barátmljóð skálds er kvað af svo heitu hjarta, ef til vill heitasta hjarta sem Island hefur átt á þessari öld. Aldrei lét hann bugast þrátt fyrir mótlæti og vonbrigði. Aldrei eitt andartak missti hann sjónar á hinni mannlegu hugsjón sósíalismans rnn frelsi, jafnrétti og bræðralag, ekki heldur þótt mennirnir í kringum hann brygðust í þeirri langæju barátm. En Jóhannes úr Kötlum var ekki heim- spekilegt skáld fræðilegs hugmyndakerfis. Hann var skáld fólksins. Ef eitthvert íslenskt skáld verðskuldar að vera kallaður skáld íslenskrar alþýðu þá var það Jóhannes úr Kötlum. Ekkert annað skáld hefur unnað íslenska alþýðumanninum heitar. Allt lífsverk hans var helgað réttlætisbarátm erfiðismannsins. Því heiti lýsti hann yfir í upphafsljóði bókarinnar Hart er í heimi og skulu þau orð jafnframt verða lokaorð þessa erindis: Mitt fólk! Mitt fólk! Ég býð þér hug og hönd til hjálpar, er þú slítur loks þín bönd. í þínum, þínum vilja er mátmr minn, minn máttur er að stæla vilja þinn, og sérhver, sérhver hræring hjarta míns er helguð lokasigri frelsis þíns. 157
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.