Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1978, Page 47

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1978, Page 47
Vort er rtkið 6 O þér veltiár velferðarríkis Islands þúsund árum gjöfulli í tíma og rúmi Hvert og eitt heil öld nýrrar reynslu Hvert og eitt heil veröld nýrra möguleika Þér ár sem gerðuð blóð og tár hinna ósýnilegu að dreggjum niðurlægingar í bikurum vorum Hvílík ár hvílík sjálfgleymisár Og nú bíður þessi hópur gamalla bakhúsgesta eftir því að einhver komi til að „rísa gegn viðurstyggð uppgjafarinnar“ til að frelsa heiminn fyrir sig „með því að skapa hann í sinni mynd“ og Jóhannes úr Kötlum trúir því að hin nýja íslenska kynslóð muni upptendrast af hugsjóninni og blóð hennar á ekki að verða kaffiskólp heldur skírast „í hreinsunareldi morgun- sólar / ofar lífi og dauða“. 7 I smttu erindi hefur þess ekki verið kostur að kryfja baráttuljóð Jóhannes- ar úr Kötlum. Hér hefur einungis verið stiklað á stóru, stikað á sjömílna- skóm yfir víðátm þessa einarða skáldskapar, og þegar ég nú les þessi orð finnst mér þau harla fátækleg umfjöllun um barátmljóð skálds er kvað af svo heitu hjarta, ef til vill heitasta hjarta sem Island hefur átt á þessari öld. Aldrei lét hann bugast þrátt fyrir mótlæti og vonbrigði. Aldrei eitt andartak missti hann sjónar á hinni mannlegu hugsjón sósíalismans rnn frelsi, jafnrétti og bræðralag, ekki heldur þótt mennirnir í kringum hann brygðust í þeirri langæju barátm. En Jóhannes úr Kötlum var ekki heim- spekilegt skáld fræðilegs hugmyndakerfis. Hann var skáld fólksins. Ef eitthvert íslenskt skáld verðskuldar að vera kallaður skáld íslenskrar alþýðu þá var það Jóhannes úr Kötlum. Ekkert annað skáld hefur unnað íslenska alþýðumanninum heitar. Allt lífsverk hans var helgað réttlætisbarátm erfiðismannsins. Því heiti lýsti hann yfir í upphafsljóði bókarinnar Hart er í heimi og skulu þau orð jafnframt verða lokaorð þessa erindis: Mitt fólk! Mitt fólk! Ég býð þér hug og hönd til hjálpar, er þú slítur loks þín bönd. í þínum, þínum vilja er mátmr minn, minn máttur er að stæla vilja þinn, og sérhver, sérhver hræring hjarta míns er helguð lokasigri frelsis þíns. 157
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.