Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1982, Side 41

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1982, Side 41
Úr heimi Ljósvíkingsins þjáða. I báöum tilvitnununum kemur fram sama hugsun, að fylling mennsk- unnar náist aðeins á vegi samlíðunarinnar, með því að taka á sig þjáningu þess sem þjáist. Nú gerir Ólafur Kárason raunar ekki skarpan greinarmun á sínum eigin þjáningum og þjáningum mannkynsins — en út í þá sálma verður ekki farið nánar hér. Samlíðunin er ekki aðeins fólgin í ákveðnu hugarfari, heldur er hún óhugs- andi án sjálfsafneitunar eða höfnunareigin hamingju ef svo ber undir. En í þeirri sjálfsafneitun felst engin höfnun á lífinu heldur er grundvöllur þessarar lífsaf- stöðu þvert á móti hið stóra „já“ til lífsins, þar með þjáningarinnar. Og í þessari sjálfsafneitun opnast dýpri lífsskynjun. Sú opnun kemur skýrast fram í öðru atvikinu sem fjallað verður um úr lífi Ólafs Kárasonar, viðskiptum hans við sýslumann. Þarer jafnframt um að ræða frávik frá fyrirmynd skáldsinseinsog fram hefur komið. Ólafur hlýtur þá ómannúðlegu meðferð að vera bundinn aftan í hross og fluttur þannig milli staða. Því fór fjarri að Magnús Hjaltason hlyti slíka meðferð. En einmitt í þessu atriði er annar hápunktur þjáningar skáldsins. í sögunni segir svo: „Við ein takmörk hættir maðurinn að skifta skapi, en í stað þess vex honum annar hæfileiki, í senn hagnýtara vopn og öflugri hlíf: hæfi- leikinn til að þola“ (II, 191). Skömmu síðar segir: „Ein kemur sú stund að eingin ofbeldisráðstöfun er framar fær um að snerta metnað yfirbugaðs skálds. Ólafur Kárason Ljósvíkíngur á ósýnilegan vin, sem aungvum mun nokkru sinni takast að nefna, hann gerir ekki aðeins tilfinnínguna þeim mun sljórri sem borin eru á manninn hvassari vopn, heldurber hann lífstein að hverju sári; andliti hins auðmýkta ljær hann tign sem er ofar þrótti lífsins, svo jafnvel hinn voldugasti óvinur sýnist hégómlegur“ (II, 191). í þessari reynslu er ekki um að ræða neitt val Ólafs eins og í fyrra dæminu. Hér er hann aðgerðarlaus þolandi þjáningar- innar, en einmitt þá kemur skýrar í ljós en annars að hin einmana, persónulega þjáning opnar nýja vídd í tilvist hans, þar sem hann hittir fyrir hinn ósýnilega vin. Hér er ekki um að ræða samlíðun. í þriðja dæminu úr þjáningum Ólafs er hann einnig hlutlaus þolandi, en þá liggur nærri að þjáning hans beri keim af þjáningum Jarþrúðar. Ólafur hefur farið erindisleysu um þorpið til þess að fá smíðaða kistu utan um látna dóttur sína og er á leið heim til sín, þá segir svo í sögunni: „(Hann er) þrátt fyrir alt þakklátur og feginn að eiga dáið barn og einkasorgir og þarmeð dýpri skilníng á jarðneskum fallvaltleik, þegar aðrir menn voru svo bundnir verðmætum þessa auma lífs ...“ (II, 107). í þessum orðum má greina enn eitt viðhorf til þjáningarinnar, sem felst í áherslu á hreinsunarmætti hennar, þar sem hún auðveldar manninum að greina milli hins varanlega og hins forgengilega. Hins 31
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.