Tímarit Máls og menningar - 01.03.1991, Blaðsíða 20

hugsað til samkeppni sjónvarpsstöðvanna,
enda hóf Ríkisútvarpið beint endurvarp
Skæ-frétta strax.
Með ótextaða endurvarpinu töldu ís-
lensku sjónvarpsstöðvarnar greinilega að
þær væru að veita góða og nauðsynlega
þjónustu. í ljósi þess sem áður er sagt um
einhliða fréttaflutning, og að því viðbættu
að allar fréttir af gangi mála á báðum stöðv-
um eru ritskoðaðar af hermálayfírvöldum,
má náttúrlega ljóst vera að þetta er hreint
ekki sjálfsögð niðurstaða. Það mætti meira
að segja með gildum rökum staðhæfa að
með því að dæla yfir landslýð — þó á
næturþeli sé — fölskum upplýsingum um
Persaflóastríðið sé verið að rugla notendur
sjónvarpsstöðvanna í ríminu. En hitt sýnist
mér þó enn alvarlegra að með þessum hætti
eru sjónvarpsstöðvamar að kalla yfir sig
þróun sem óséð er hvemig þær ráða við.
Það mœtti meira að segja
með gildum rökum staðhœfa
að með því að dœla yfir
landslýð — þó á næturþeli sé
—fölskum upplýsingum um
Persaflóastríðið sé verið að
rugla notendur sjónvarps-
stöðvanna í ríminu.
(...)
Stöð 2 og Ríkissjónvarpið
hafa gert sig að auka-
setningu í sólarhringslangri
aðalsetningu útlendra
sjónvarpsstöðva.
Bæði Stöð 2 og Ríkissjónvarpið hafa gert
sig að aukasetningu í sólarhringslangri að-
alsetningu útlendra sjónvarpsstöðva. Þær
hafa þannig sjálfar kallað yfir sig óvægi-
legar kröfur og steypt sér út í samkeppni
sem óséð er hvernig þær ráða við. I mann-
afla og tækni geta þær vitanlega ekki keppt
við erlenda risa enn sem komið er og hugs-
anlega aldrei. Þegar er komin fram krafan
um morgunfréttir (Ingvi Hrafn Jónsson,
Morgunblaðið 20. janúar) og sjálfsagt er
stutt í kröfur um annars konar lengingu
dagskrár. Það er alkunna að íslensku sjón-
varpi var hmndið í gang með óviturlega
stuttum fyrirvara vegna þess að Kanasjón-
varpið knúði á. Nú kallar sama sjónvarps-
stöð yfir sig nýja kreppu alveg að ófyrir-
synju.
Á þessu stigi málsins er erfitt að sjá
hvemig snúið verður við. Enn sem komið
er heitir það að vísu svo að einungis megi
endurvarpa „fréttatengdu efni“ auk beinna
frétta af viðburðum. En hér verður náttúr-
lega þegar í stað ógemingur að draga nokk-
ur mörk. Hvaða viðtöl eru það t.d. sem ekki
eru á einhvem hátt „fréttatengd"? Hér spyr
sá sem ekki veit. Við þekkjum það að á
íslandi skuli ekki vera her á friðartímum.
Enn sem komið er hafa þeir tímar ekki
runnið, samkvæmt skilgreiningu hemaðar-
sinna. Hvemig í ósköpunum á að skilgreina
þann tíma sem íslendingar hafi ekkert að
gera með að fylgjast með fréttum af atburð-
um um leið og þeir verða jafnharðan?
í grein í Morgunblaðinu 29. janúar 1991
segist menntamálaráðherra, Svavar Gests-
son fyrst og fremst hafa brey tt reglugerð um
þýðingarskyldu „vegna þess að yfirgnæf-
andi vilji sýndist til þess pólitískt (. . . )“.
Um það skal ekki deilt enda vafamál hvort
mistök verða skárri vegna þess að margir
10
TMM 1991:1