Reykjalundur - 01.06.1950, Blaðsíða 12

Myndin tekin i hófi, er lialdið var að Reykjalundi í
byggingarinnar að Reykjalundi
tilefni af 5 ára afraæli vinnulicimilisins og vígslu nýju
Ljósmynd: V. Sigurgeirsson
rökstuddri greinargerð um vinnuheimili
og tilgang þeirra, er Oddur Ólafsson lækn-
ir ritaði í blaðið. Hann segir þar m. a. —
er liann ræðir þau gleðitíðindi, að sýnilega
sé berkaveikin í landinu í mikilli rénun.
„Engum stríðs-aðila mundi koma til hugar
að lægja sóknina, einmitt þegar riðl er
að komast á fylkingu óvinarins, þá skal enn
liarðar sótt og svo verður hér að vera.“ Og
síðar segir hann: „En það er ekki minni
vandi að gæta fengins fjár en afla þess. All-
ir sjá að það er geysi-þýðingarmikið fyrir
þjóðarheildina, að vel sé séð fyrir þessum
sjúklingum (nefnilega þeim sem brottskráð-
ir eru) þegar þeir koma út af heilsuhælun-
um.“
Fór nú svo, að „tekjur“ berklavarnar-
dagsins 1940 urðu um 15000 krónur og
sjóðir sambandsins því um 20 þús. krónur.
Á næsta ári, þ. e. 1941 hóf sambandið und-
irbúning að ýmiss konar fjársöfnun vegna
hins fyrirhugaða vinnuheimilis. og . í árs-
lok eru sjóðir þess orðnir um 170 þúsund,
í árslok 1942 eru þeir orðnir 260 þúsund
og 1943 356 þúsund krónur. Jafnframt því
sem santbandið vann af miklum krafti að
fjársöfnuninni, var og hugsað um aðra
þætti í vinnuheimilismálinu, svo sem:
Hvernig skyldi fyrirkomulag þess? hvar
skyldi það reist? hvaða störf átti að vinna
þar? og hverjir áttu að dvelja þar þ. e. a. s.
á hvaða heilsufarsstigi o. fl. o. fl.
10
Reykjalundur