Reykjalundur - 01.06.1950, Blaðsíða 22

Vögguvísa.
Sofðu litli ljúfur,
litli pabbastúfur.
Meðan heimur hrjúfur
höndum fer um mig,
á sveimi sólskinsdúfur
svífi kringum þig.
Eitt sinn hló mér heimur,
handa okkur tveimur
jörð og guðageimur
gnóleg áttu föng.
Nú er heljarhreimur
í heimsins Líkaböng.
Hjörtur Kristmundsson
Sofðu, ljúfur, lengi,
ég leik á forna strengi.
Aldrei okkar gengi
átti langa tíð.
Grös á íslandsengi
alltaf háðu stríð.
Sofðu, sofðu góði,
ég svæfi þig í ljóði,
fornum íslandsóði,
sem á að gæta þín,
þótt byltist jörð í blóði
og brenni gullin sín.
vaknar ljúfur,
Ég veit, er
þá verður pabbastúfur
að flýja um gil og gljúfur
með gull og feðratrú,
því draumsins fögru dúfur,
þær deyja, er vaknar þú.
20
Reykjalundur