Reykjalundur - 01.06.1950, Page 34

BRIDEE
Þann 4.—11. júní í sumar var árlegt Evrópumót
halUið í borginni Brighton í Englandi. Ellefu þjóðir
scndu lið til leiks í almennu keppninni( þar mega
bæði keppa konur og karlar) en níu lið börðust um
kvcntitilinn.
Keppninni lauk sem hér segir:
1. Englatul 14 Vinningstig 166 Evrópupunktar
2. Svíþjóð 14 38 —
3. ísland 13 91 —
4. Frakkland 13 93 —
5. Ítalía 13 116 —
6. Belgía 12 55 —
7. Holland 12 71 —
8. írland 8 -4-149 —
9. Danmörk 5 -4-90 —
10. Noregur 4 -4-134 —
11. Finnland 2 •I- ÍO CJT —
íslendingum gekk í þetta sinn betur en á þeim bridge-
mótum, sem þeir hafa tekið þátt f áður og hcftir þvf
að vonum verið mjög á lofti haldið, en þess verðum
við að gæta að efstu þjóðirnar voru mjög jafnar —
ögn meiri heppni — og þá hefðu þeir orðið efstir —
ögn mciri óheppni — og þcir hefðu hrapað niður í
6.-8. sæti.
Hér verður rakið lítið eitt af þvf sem erlend bridge-
blöð hafa sagt f þessu sambandi. Einar Werner, fyrir-
liði Svíanna segir m. a.:
„.... f ræðu sinni við enda mótsins sagði M. Harri-
son-Gray, fyrirliði Englendinga: „Það vann enginn í
ár." Þetta er sannara en skálaræður eru vanar að
vera. Þegar tvær umferðir voru eftir gátu a. m. k. 6
þjóðir unnið mótið og það má kallast hrein tilviljun
að Englendingar urðu efstir og við næstir.
Áreiðanlega lftur spilarinn í slíkri keppni öðrum
augum á mótstöðumennina en aðrir, sem um slfkt
mót skrifa. Nú skal ég gera tilraun til að raða þjóð-
unum eftir því, sem mér virðast þær helzt eiga skilið
og verður þá listinn svona:
1. England, 2. Bclgía, 3. Island, 4. írland, 5. Frakk-
land, 6, Holland, 7. Ítalía, 8. Danmörk, 9. Noregur,
10. Finnland. Um England segir síðan E. W. m. a.
þetta: „Ég álít að Reese-Shapiro (sem áður voru taldir
beztu mennirnir í enska liðinu, en voru f þetta sinn
ckki mcð) séu miklu betri spilamenn en Tarlo-Garden-
cr. (Þeir, setn f liðið komtt í staðinn) .... En þrátt
fyrir þetta voru úrslitin réttlát. Bezta liðið vann og
þessvegna skiptir kannske ekki miklu máli að það hcfði
getað verið ennþá betra....
ÍSLAND
Ágætt lið, sem við samt sigruðum örugglegar en mis-
munttrinn — 11 pttnktar — sýndir. Við spiluðum allir
vel, cn sérstaklega var ég samt ánægður með seinni
hálfleikinn hjá okkur Kock. Það cr bezti hálfleikur
scm við höfum nokkru sinni spilað.
Segja má, að ein slemma hefði úrslita áhrif á leikinn-
Kock byrjaði sögn. Hann átti
Spaða: x, — x
Hjarta: Á, — K, x, — x
Tígttll: x — x — x
Lauf: Á — x — x — x
Ég átti á móti honum:
Spaða: Á — K — x — x — x — x
Hjarta: D — 10 — 9 — x — x
Tígull: —
Lauf: x — x
Sagnir gengu á þennan veg:
Kock Werner.
1 Hjarta 4 Lauf (spurnarsögn)
4 Grönd 5 I.auf (spttrnarsögn).
6 Hjörtu pass.
Ég var ekki ánægðttr með að segja pass en hafði eng-
ar ttpplýsingar um, hvort Kock ætti hjartakónginn.
Okkur hafði gengið betur en þeitn og þessvegna lét ég
(i hjörtu nægja. Það var h'ka vel ráðið því ómögulegt
32
Reykjalundur