Morgunblaðið - 21.02.2015, Blaðsíða 35

Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. FEBRÚAR 2015
✝ Sverrir Gísla-son múrara-
meistari fæddist í
Reykjavík 14. októ-
ber 1931. Hann lést
á Borgarspít-
alanum 8. febrúar
2015.
Foreldrar hans
voru Gísli Jóhann
Jónsson loft-
skeytamaður, f. 25.
maí 1910, d. 8. apríl
1941 og Jóna Pálsdóttir, hús-
freyja, f. 24. júlí 1913, d. 27.
október 1942. Systur Sverris
sammæðra eru: Þuríður, f. 1935,
Ásta, f. 1936, og Ásthildur, f.
1940. Bræður Sverris samfeðra
eru: Sigurður, f. 1935, Gunnar, f.
1937, d. 1969, og Brynjólfur, f.
1934, d. 1955.
Sverrir kvæntist 11. júní 1955
Ólafíu Sigríði Birnu Bjarnadótt-
ur, f. 11. júní 1935, d. 8. desem-
ber 2013. Börn Sverris og Ólafíu
eru: 1. Jóna Elísabet, f. 16. mars
aðist Sverrir Sigríði Helgu
Sverrisdóttur, f. 25. október
1964, hennar börn eru: Kristján
Ari, f. 1987 og Helena, f. 2005.
Barnabarnabörnin eru átta.
Sverrir ólst upp í Heydal við
Ísafjarðardjúp og fluttist ungur
til Reykjavíkur. Hann útskrifast
úr Iðnskólanum sem múrari árið
1959 og síðar sem meistari 1974.
Hann starfaði sem múrari víða
um land en fluttist síðan árið
1974 austur í Þykkvabæ í Rang-
árvallasýslu og stundaði þar
kartöflurækt og síðan sveppa-
rækt. Hann var einn af frum-
kvöðlum svepparæktar á Íslandi.
Sverrir var virkur félagi í Harm-
onikkufélagi Reykjavíkur og
Harmonikkufélagi Rangæinga
Hann stofnaði bókaútgáfuna
Gýjastein og gaf út fimm bækur,
þar af tvær ljósmyndabækur
sem sýna mannlífið í Ísafjarðar-
djúpi fyrr á árum. Síðasta árið
sem Sverrir lifði bjó hann á
Dvalarheimilinu Lundi á Hellu.
Útför Sverris fer fram frá
Oddakirkju á Rangárvöllum í
dag, 21. febrúar 2015, og hefst
athöfnin kl. 13.
1955, maki Pálmar
Hörður Guðbrands-
son, f. 19. apríl
1953, þeirra börn
eru: a) Sigmar
Freyr, f. 1976, b)
Sverrir, f. 1981, c)
Sigurfinna, f. 1983,
c) Aldís Harpa, f.
1987. 2. Bjarni Rún-
ar, f. 27. október
1956, börn hans
eru: a) Örvar, f.
1979, b) Sigurbjörg, f. 1990, c)
Hulda Rún, f. 2002. 3. Elín Þóra,
f. 24. maí 1959, maki Einar
Bjarnason, f. 9. júlí 1957, börn
þeirra eru: a) Birna María, f.
1981, b) Karen Inga, f. 1985, c)
Bjarni, f. 1989, d) Einar Valur, f.
1991. 4. Sverrir Þór, f. 20. apríl
1964, maki Brynja Sverrisdóttir,
f. 8. febrúar 1960, barn þeirra
er: Alexander, f. 1991, fóstur-
sonur Sverris er Daði Freyr
Kristjánsson, f. 1982. Með Krist-
ínu Ingunni Haraldsdóttir eign-
Elsku afi.
Þú komst í þennan heim á
áhugaverðum tímum. Að sama
skapi erfiðum tímum. Uppvöxtur
þinn mótaði þig mikið og tíminn
sem þú varðir í djúpum Ísafjarð-
ar lagði grunninn að þeim manni
sem þú varst. Sterkbyggður,
jafnt að innan sem utan. Sannur
víkingur. Dálæti þitt á íslensku
smjöri og sveitamat er vitnis-
burður þess. Áhugi þinn á skáld-
skap og dægurmálum af öllum
toga var augljós og engum duld-
ist hvert var þitt uppáhalds-
skáld. Seint mun það mér úr
minni líða þegar þú færðir mér
slysamyndina af mér fimm ára
gömlum með áfasta setninguna:
„Því er öldur best / að aftur um
heimtir / hver sitt geð gumi“,
sem kemur úr ranni Hávamála.
Þú varst alltaf svona, kunnir
mikið af skáldskap og þessi setn-
ing lýsir þér svo vel sem þeim
göfuglynda manni sem þú varst.
Nú þar sem þú kveður þennan
heim þá vil ég þakka þér fyrir
þann tíma sem við áttum saman
og trúi því að þú finnir þig aftur
í örmum hennar ömmu.
Þinn vinur og barnabarn,
Alexander Á. Sverrisson.
Elsku afi minn er farinn frá
mér en hann kallaði mig alltaf
litlu prinsessuna sína. Hann var
afi súperman og ég man eftir því
þegar ég kom með Sigurbjörgu
til hans og ömmu og amma gaf
okkur kleinur og smurt brauð
með kaffinu. Ég sat alltaf í fang-
inu á afa þegar ég kom í Hábæ.
Einnig man ég eftir því þegar
við fórum heim til pabba og
horfðum á vídeó af okkur og afa
og við skemmtum okkur vel
saman. Afi talaði mikið um
sveitina sína fyrir vestan og
sagði mér margar sögur úr æsk-
unni. Ég man líka eftir því þeg-
ar við fórum í ferðalag að
Reykjanesi til þess að skoða all-
ar ljósmyndirnar sem hann átti
þar á sýningu. Afi hafði nefni-
lega rosalega mikinn áhuga á
ljósmyndun og átti óteljandi
margar svarthvítar myndir.
Hann bjó líka til bækur með
myndunum um fólkið í gamla
daga sem hann hafði tekið
myndir af. Mikið á ég eftir að
sakna þess að koma til afa og
ömmu í Hábæ. Ég sakna þeirra
mikið.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
(Bubbi Morthens.)
Hulda Rún.
Hvað bindur vorn hug við heimsins
glaum,
sem himnaarf skulum taka?
Oss dreymir í leiðslu lífsins draum,
en látumst þó allir vaka,
og hryllir við dauðans dökkum
straum,
þó dauðinn oss megi’ ei saka.
Til moldar oss vígði hið mikla vald,
hvert mannslíf, sem jörðin elur.
Sem hafsjór, er rís með fald við fald,
þau falla, en Guð þau telur,
því heiðloftið sjálft er huliðstjald,
sem hæðanna dýrð oss felur.
En ástin er björt sem barnsins trú,
hún blikar í ljóssins geimi,
og fjarlægð og nálægð, fyrr og nú,
oss finnst þar í eining streymi.
Frá heli til lífs hún byggir brú
og bindur oss öðrum heimi.
Af eilífðar ljósi bjarma ber,
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
Það stefnir á æðri leiðir.
Og upphiminn fegri’ en auga sér
mót öllum oss faðminn breiðir.
(Einar Benediktsson)
Kveðja
Brynja Katrín.
Það var skömmu fyrir 1990 að
leiðir okkar Sverris Gíslasonar
lágu fyrst saman á æfingu
hljómsveitar Harmonikufélags
Reykjavíkur, sem nefnd var
Stórsveitin. Fljótlega tókst með
okkur Sverri góð vinátta og sam-
vinna og svo var um fleiri. Mér
er því ljúft að rita þessi fátæk-
legu orð að honum gengnum.
Harmonikuleikur og fé-
lagsstarf áttu hug Sverris allan.
Hann var hvers manns hugljúfi í
Harmonikufélagi Reykjavíkur
og ekki síst í röðum tónlistar-
manna í hinni stóru hljómsveit
félagsins, sem um tíma hafði á
að skipa yfir 50 hljóðfæraleik-
urum.
Á þessum tíma bjó Sverrir
lengst af á Hellu og kom þaðan
vikulega á æfingar Stórsveitar-
innar hvernig sem viðraði. Ef
Sverrir mætti ekki var það skýr
vísbending um að kolófært væri
bæði um Hellisheiði og
Þrengslaveg – jafnvel fyrir hinn
öfluga trukk Sverris.
En Sverrir lét sér ekki nægja
að spila á hljóðfæri sitt á æfing-
um, heldur tók hann það upp hjá
sjálfum sér að afla fjár fyrir rýra
sjóði félagsins. Þetta gerði hann
m.a. með kartöflusölu til fé-
lagsmanna og fleiri við mjög
vægu verði. Lagði jafnan inn í
félagssjóð allan afrakstur söl-
unnar umfram tilkostnað fram-
leiðanda. Meðan Sverrir útveg-
aði kartöflurnar, var það álitin
höfuðsynd gagnvart félaginu, að
kaupa kartöflur annars staðar,
enda vissu allir að Sverrir hafði
ímugust á slíku athæfi.
En Sverrir lét ekki við þetta
sitja. Í rúman áratug a.m.k. tók
hann óumbeðinn upp á mynd-
bönd alla þá fjölmörgu menning-
arviðburði, sem félagið stóð fyr-
ir. Þegar hann gat ekki stjórnað
tökuvélinni vegna þess að hann
sjálfur væri að spila á viðkom-
andi tónleikum, útvegaði hann
menn í sinn stað við tökuvélina,
stundum fagmenn, og greiddi
jafnframt allan kostnað úr eigin
vasa.
Fyrir 2-3 árum færði Sverrir
svo félaginu að gjöf öll þau
myndbönd, sem hann gert um
viðburði félagsins. Þetta menn-
ingarsafn telur um 60-80 mynd-
bönd að ég best veit.
Harmonikufélag Reykjavíkur
og sá sem hér stýrir penna
standa í mikilli þakkarskuld við
Sverri fyrir alla hans góðsemi og
fórnfúsa starf. Minningin um
þennan mæta dreng mun ætíð
varðveitast.
Björn Ólafur Hallgrímsson.
Sverrir Gíslason
✝ Stefán Þór-arinsson fædd-
ist á Reyðarfirði 3.
janúar 1944. Hann
lést á Borgarspítal-
anum 12. febrúar
2015.
Foreldrar hans
voru Þórarinn Stef-
ánsson og Elín
María Guðjóns-
dóttir.
Stefán var einn
af 13 systkinum og
eru þau í aldursröð: Guðjón, Sig-
ríður, Guðríður (látin), Margrét,
Stefán, Guðmundur, María, Sig-
urberg (látinn), Þór, Sveinbjörn,
Vilmundur, Kristín Ósk og Elm-
ar Sófus.
Stefán giftist Kristínu Ólöfu
Magnúsdóttur 13. júlí 1968 en
hún lést 30. september 2001.
Stefán og Ólöf
bjuggu allan sinn
búskap á Reyðar-
firði. Börn þeirra
eru 1. Elín María
Stefánsdóttir, f. 1.
nóvember 1968, gift
Sigurður Halldórs-
syni og eiga þau tvö
börn, Kristófer, f.
1997, og Elmu Líf ,
f. 2006. 2. Þórarinn
Magnús Stefánsson,
f. 1. október 1970,
sonur hans er Arnar Óli, f. 2005.
Stefán starfaði nánast alla
sína starfsævi sem bílstjóri og
lengst af hjá Kaupfélagi Hér-
aðsbúa.
Útför Stefáns fer fram frá
Reyðarfjarðarkirkju í dag, 21.
febrúar 2015, og hefst athöfnin
klukkan 14.
Kæri bróðir okkar, hann
Stebbi, er dáinn. Allt of snemma
og allt of snöggt. En það er
kannski það besta úr því sem
komið var.
Þú varst drengur góður, léttur
og skemmtilegur. Og eigum við
eftir að sakna þess mjög að heyra
ekki frá þér framar. En þú
hringdir reglulega og sagðir svo
skemmtilega frá og áttir svo
margar sögur að segja.
Til dæmis söguna af honum
Rósmundi… Honum gafstu þetta
nýja nafn því hann var svo tattú-
veraður… Svona datt þér nú ým-
islegt í hug, sem var bara
skemmtilegt og særði engan.
Elsku bróðir, hvíl í friði og við
hittumst seinna.
Þínar systur
María og Kristín.
Dugnaðardrengurinn Stefán
Þórarinsson er allur og upp úr
hugskoti mínu dreg ég margar
mætar myndir af honum Stebba
Tóta eins og hann var oftast kall-
aður. Þau voru mörg og mann-
vænleg Sólheimasystkinin,
vinnusöm og vel gerð, þau urðu
góðir þegnar og gegnir.
Móðir þeirra hún Elín María
dó frá mörgum þeirra ungum af
barnsförum að þrettánda
barninu og það setti sitt mark á
föðurinn og þau svo sannarlega,
enda móðirin rómuð fyrir alúðar-
fulla umhyggju og myndvirkni.
Þar var Stefán minn eðlilega ekki
undanskilinn, þó að hann ætti þá
athvarf gott hjá miklu ágætis-
fólki. Hann varð snemma dug-
andi að hverju sem hann gekk,
draumur hans um að verða bif-
vélavirki rættist ekki, en hæfi-
leikana til þess skorti ekki, allt
sem bifreiðum viðkom vakti
áhuga hans og þekkingin á öllu
þar mikil og góð. Starf vörubíl-
stjóra í erfiðri vetrarfærð, allt yf-
ir í hreina ófærð var sannarlega
ekki tekið út með sældinni. Það
var oft hrein prófraun á þolgæði
og karlmennsku sem þreyta varð
og því prófi lauk Stefán með
heiðri og sóma. Og erfið var vinn-
an við að ferma og afferma oft á
tíðum og þar kom til snerpa Stef-
áns og seigla, en umfram allt
lagni, en af öllum þessum eðlis-
kostum átti hann gnótt góða. Á
ferðum sínum sem bifreiðarstjóri
kynntist hann landinu vel og varð
fróður um einstaka staði, íbúana
og sögu byggðarlaganna, en einn-
ig nutu þau hjónin Ólöf og hann
þess að ferðast um Ísland og
höfðu af því sanna unun.
Stefán minn var hress í bragði
og glaðbeittur vel um leið og hann
naut þess ævinlega að segja frá,
skemmtilegur var hann í spjalli,
gamansemin honum eins og í blóð
borin og gott var að eiga með
honum upprifjan gamalla tíma.
Jóhann Sæberg sonur minn sem
var góðvinur Stefáns vottar að
Stefán hafi verið með skemmti-
legustu sögumönnum sem hann
hafi þekkt og þekkir hann þó anzi
marga. Hann vitnar einnig um
eins og ég hversu greiðvikinn
Stefán var og einstaklega hjálp-
samur og nutu þess ótalmargir.
Stefán eignaðist ágætan lífsföru-
naut, hana Ólöfu vinkonu okkar,
en samferð þeirra tók of fljótt af,
þar kom hinn illi vágestur til sög-
unnar og lagði þessa annars iðju-
sömu og hressu konu að velli.
Það var ævinlega gott að hitta
á Stefán minn og aldrei sem þeg-
ar hann fullur eldmóðs fór um
Austurland til að stofna AA-
deildir, gekk þar rösklega til
verks eins og alltaf, vann þar gott
starf af stakri óeigingirni. Vaskur
og einlægur drengur er fallinn
frá og um hann á ég og mitt fólk
ekki síður margar góðar minn-
ingamyndir sem þakka ber.
Börnum hans sendum við Hanna
einlægar samúðarkveðjur. Bless-
uð sé minning Stefáns Þórarins-
sonar.
Helgi Seljan.
Stefán Þórarinsson
Harpa Heimisdóttir
Útfararstjóri
Hrafnhildur Scheving
Útfararþjónusta
Kirkjulundur 19 • 210 Garðabær
sími 842 0204 • www.harpautfor.is
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og langalangafi,
MARKÚS ÞORKELSSON
frá Gerðum, Gaulverjabæjarhreppi,
síðar Staðarbakka, Eyrarbakka,
lést fimmtudaginn 29. janúar.
Útförin fer fram frá Eyrarbakkakirkju föstudaginn 27. febrúar
kl. 13.
.
Þorkell H. Markússon, Ragnhildur Benediktsdóttir,
Magnús Öfjörð Markússon, Sandra Pálsdóttir,
Kolbrún Markúsdóttir, Agnar Bent Brynjólfsson,
Þórarinn Öfjörð Sigurðss., Geraldine Gonzales,
Sveinn Ármann Sigurðss., Guðrún J. Guðbjartsdóttir,
barnabörn, langafabörn og langalangafabarn.
Hjartkær móðir mín, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN J. VIGFÚSDÓTTIR
vefnaðarkennari og veflistakona,
áður til heimilis að Vogatungu 29,
Kópavogi og Ísafirði,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð
mánudaginn 9. febrúar.
Útför hennar verður gerð frá Digraneskirkju
mánudaginn 23. febrúar kl. 13.
.
Eyrún Ísfold Gísladóttir, Sturla Rafn Guðmundsson,
Gísli Örn Sturluson, Marie Persson,
Snorri Björn Sturluson,
Guðrún J. Sturludóttir,
Eyrún Linnea, Hanna Ísabella
og Lisa Marie Gísladætur.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SÓLVEIG ÁRNADÓTTIR,
Uppsölum,
Akrahreppi,
lést á Heilbrigðisstofnun Sauðárkróks
miðvikudaginn 18. febrúar.
Útförin fer fram frá Silfrastaðakirkju laugardaginn 28. febrúar
kl. 14.
.
Árni Bjarnason,
Eyþór Árnason, Sigríður H. Gunnarsdóttir,
Elín Sigurlaug Árnadóttir, Rúnar Jónsson,
Drífa Árnadóttir, Vigfús Þorsteinsson,
Anna Sólveig Árnadóttir, Steinarr Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
EYRÚN LILJA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Seljahlíð,
áður til heimilis að Stigahlíð 14,
lést miðvikudaginn 18. febrúar.
Útförin fer fram frá Seljakirkju
fimmtudaginn 26. febrúar kl. 13.
.
Bragi Helgason, Kristín Þorsteins,
Sigurveig Helgadóttir, Ari Stefánsson,
Guðrún Helgadóttir, Hilmar Jóhannsson,
Steinunn Helgadóttir, Kristinn Jörundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
LILJA STEFÁNSDÓTTIR
garðyrkjumaður,
lést á Landakoti sunnudaginn 15. febrúar.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
miðvikudaginn 25. febrúar kl. 13.
.
Jökull E. Sigurðsson, Kristín Hlíf Andrésdóttir,
Stefán Sigurðsson, Brynhildur Kristjánsdóttir,
Trausti Sigurðsson, Hanna Dóra Magnúsdóttir,
Sólveig Sigurðardóttir
og fjölskyldur.