Húnavaka - 01.05.1964, Side 55

HÚNAVAKA
53
að okkur liefur verið svelns þörf, enda búnir að vaka að mestu frá
því er við l’örmn í göngurnar.
Þennan dag l'ór ég svo Iieim, og var þá lokið þeirri eftirminnileg-
ustu gangnaferð, sem ég iief farið í.
STÖKUR
Kvíði mig ei kvelur neinn
kjarkurinn lítið dvínar,
þ(i í götu stakur steinn
stingi iljar mínar.
Astar þrána guð mér gaf
gleði, lífs í önnum.
Hef þó lítið yndi af
annarra kvenna mönnum.
Ut er brunnin andans glóð
um mig finn ég gustar.
Þýðir ekki að þy'-ja ljóð,
þegar enginn hlustar.
Ósk Skarphéðinsdóttir.