Dagblaðið Vísir - DV - 11.09.2009, Qupperneq 38

38 föstudagur 11. september 2009 helgarblað
afl heldur er hún hreyfing fólks. Þótt
hreyfingin eigi ekki þingmenn hætt-
ir hún ekki að vera hreyfing. Við mis-
stum dálítið sjónar á okkur en ég
held að við séum að ná okkur aftur.
Ef hreyfingin á ekki þingmenn hætt-
ir hún ekki að vera hreyfing fyrir því.
En okkur tókst að gera hið ómögu-
lega, að koma fjórum á þing, og það
hefði aldrei gerst nema með sam-
stilltu átaki mjög margra. Það er mik-
ið atriði að fólk átti sig á því að þetta
er hægt og mikið atriði fyrir okkur að
sýna að við getum unnið okkur út
úr þessari tilvistarkreppu og komið
Borgarahreyfingunni á réttan kjöl.“
Ef þú verður ekki kosin í stjórn,
ætlarðu samt að halda í Borgara-
hreyfingunni ?
„Já já, ég verð alltaf skráður í
hreyfingun. Ég verð þá bara að finna
mér þann flöt innan hennar sem ég
get hugsað mér að vinna á. Ég ætla
ekkert að hoppa upp til handa og
fóta og hætta þótt fólk vilji mig ekki
í stjórn.“
Gerir myndina
„Maybe I Should Have“
Mikið af frítíma Gunnars undanfarna
mánuði hefur farið í gerð heimild-
armyndar um orsök og afleiðing-
ar hrunsins mikla. Myndin hefur
vinnuheitið „Maybe I Should Have“
og bindur Gunnar vonir við að geta
frumsýnt hana í seinni hluta nóvem-
bermánaðar. Titillinn vísar til orða
sem Geir H. Haarde lét falla í þættin-
um Hardtalk á BBC.
„Mér finnst þetta einhver flottasta
setningin úr öllu þessu. Hardtalk er
mjög virtur fréttaþáttur í Bretlandi
og þegar einn fréttamaður þeirra var
að spyrja Geir sá maður hvað hann
hafði unnið mikla heimavinnu og
aflað sér mikilla upplýsinga. Þegar
hann spyr Geir svo af hverju hann
hafi ekki hringt í Gordon Brown þeg-
ar deilan við bresk stjórnvöld stjórn-
völd stóð sem hæst er þetta svarið
sem hann fær! Mér finnst það brjál-
æðislega fyndið og kristalla það sem
á undan var gengið því það vissi
greinilega enginn hvert við vorum
að fara.“
Með Gunnari í heimildarmynda-
gerðinni eru meðal annars Jón Gúst-
afsson, sem þekktastur er fyrir marg-
verðlaunaða heimildarmynd sína
Reiði guðanna, og kona að nafni Lilja
Skaftadóttir sem Gunnar kynntist í
kringum borgarafundina.
„Svo höfum við verið í samstarfi
við hina og þessa og margt gott fólk
lagt hönd á plóginn. Þetta er lít-
il heimildarmynd með stórt hjarta.
Við erum ekki að fjalla um bylting-
una sjálfa eða hrunið heldur um við-
brögðin eftir það, hvað gerðist og
hvert við erum að fara. Og eftir því
sem við ræðum við fleira og fleira
fólk og skoðum þetta meir og meir
erum við að komast að því betur og
betur hvað við búum við ofboðslega
spillingu hér á Íslandi. Þá er ég ekki
að tala um mútur eða eitthvað slíkt
heldur hina vanhæfa stjórnsýslu. Jón
Baldvin Hannibalsson segir í mynd-
inni að Íslendingar ráði ekki við
sakamál peningalegs eðlis umfram
fimmtíu milljónir og ég held að það
sé alveg rétt hjá honum. Við höfum
aldrei hlustað neitt á það sem fólk
segir okkur og við gerum það ekki
enn í dag. það er fullt af málsmet-
andi fólki, bæði útlendingum og öðr-
um, sem hafa reynt að benda okkur á
hvað við erum að gera rangt og hvert
þetta stefnir en við hlustum aldrei.
Ekki áður og ekki ennþá!“
Reifst við Björgólf Thor
Þú segist hafa komist að mikilli spill-
ingu hér á landi við gerð myndarinn-
ar. Sérðu fyrir þér að einhverjir verði
rannsakaðir sérstaklega og þá mögu-
lega ákærðir vegna einhvers sem
fram kemur í myndinni?
„Ég get ekki ímyndað mér hvernig
við ætlum að fara að því í þessu um-
hverfi og ástandi sem við búum við.
Hvernig ætlum við að fara að því að
ákæra vini okkar og fjölskyldumeð-
limi, frændur og frænkur? Tökum
sem dæmi ríkissaksóknara, hann
víkur ekki þótt hann sé vanhæfur,
og það er ekki hægt að víkja honum.
Finnst mönnum þetta bara í lagi?
Finnst fólki bara í lagi að það þurfi að
stofna fimm, sex sérstaka saksóknara
vegna þess að einn saksóknari getur
ekki farið frá? Og þegar við sækjum
einhverja visku erlendis frá, hvort
sem það er norskur hernaðarráðgjafi
eða norskur seðlabankastjóri, þá ger-
um við ekkert annað en að hæðast
að þjóðerni fólksins. Af hverju hæð-
umst við þá ekki frekar að hæfileik-
um þess eða tölum bara málefnalega
um þetta fólk. Eina manneskjan sem
hefur getað opnað augu okkar er Eva
Joly.“
Á meðal þeirra sem Gunnar ræð-
ir við í myndinni er Björgólfur Thor
Björgólfsson. „Ég fór og hitti hann
í London og ræddi við marga fleiri
þar, til dæmis Jón Daníelsson hag-
fræðing, Sigrúnu Davíðsdóttur
fréttamann og Austin Mitchell, þing-
mann breska Verkamannaflokks-
ins, og höfðu þau margt fróðlegt að
segja. Björgólf hitti ég fyrst í World
Class og þá töluðum við um að hann
myndi mæta á borgarafund. Það datt
upp fyrir og þá hringdi ég í talsmann
Björgólfsfeðga sem varð til þess að ég
fékk fund með honum í London. Við
áttum ágætist móment, sérstaklega
fyrir viðtalið þar sem við rifumst,“
segir Gunnar og hlær.
Féllu ljót orð?
„Nei nei, en við gátum látið vaða
á súðum og sagt margt skemmtilegt.
Í viðtalinu sagði hann mér svo sem
ekki mikið meira en sagt hefur verið
áður, en hann sagði mér það kannski
öðruvísi. Hann sagði mér reyndar
að það hafi enginn saksóknari eða
annar opinber rannsóknaraðili tal-
að við hann. Það hefur enginn óskað
eftir því að fá hann í viðtal eða neitt
annað. Mér persónulega fannst það
skrítið en það getur verið að það sé
eðlilegt. Ég ræddi við Björgólf í júlí
og ég veit til þess að saksóknari er
ekki enn búinn að tala við hann.“
Stefnir til Tortola
Gunnar spurði Björgólf meðal ann-
ars hvað honum fyndist um fólk á
Íslandi sem teldi hann vera glæpa-
mann. „Hann sagði að honum fynd-
ist ekkert um það. Og að hann væri
enginn glæpamaður og hefði aldrei
verið það.
Hann sagði mér reyndar líka að
hann hefði aldrei verið hrifinn af Sig-
urjóni Árnasyni [fyrrverandi banka-
stjóra Landsbankans og einum aðal-
höfundi Icesave]. Og mér skildist að
þeir töluðust ekkert við.“
Var hann þá kannski heldur ekki
hrifinn af Icesave?
„Við ræddum nú ekki mikið Icesa-
ve. En hann taldi eins og allir þess-
ir menn að það væru til eignir fyrir
þessu.“
Fleiri myndir um hrunið eru í
vinnslu, þar á meðal ein með titlin-
um Guð blessi Ísland, sem frumsýnd
verður í byrjun október. Gunnari
finnst litlu máli skipta þótt einhverjar
myndir um sama eða svipað efni verði
frumsýndar á undan hans mynd.
„Ég og Helgi Felixson sem er að
gera þá mynd höfum talað saman og
hans mynd fjallar kannski meira um
hrunið og byltinguna, án þess að ég
viti það alveg fyrir víst. Efnið er hins
vegar þannig að það væri þess vegna
hægt að gera fimmtíu mismunandi
myndir um það. En Helgi fór fyrstur af
stað með að gera mynd og því eðlilegt
að hann frumsýni fyrstur.“
Gunnar segir að lokum að eitt langi
hann til að skoða betur fyrir myndina
sína. Það er Tortola-eyjan títtnefnda,
hið meinta skattaskjól íslenskra at-
hafnamanna í Karabíska hafinu.
„Okkur langar að skoða þessa
eyju og taka upp efni þar fyrir mynd-
ina. Núna erum við bara að leita að
hagstæðri ferð. Okkur langar að sjá
hvernig þetta lítur út þarna og tala
við fólk sem er þarna. Eitt flugfélag
sem við höfum töluðum við sagði að
það þyrfti að fljúga til New York, svo
til Boston, þaðan til Púertó Ríkó og
síðan til eyju sem heitir Beef Island
eða eitthvað þannig. Þaðan þarftu
svo að taka bát. Þetta er alla vega ein
leiðin en ég veit ekki hvort við höfum
efni á þessu. En við ætlum að reyna
okkar besta.“
kristjanh@dv.is
Einbeittur Gunnar með míkrafón í hönd á einum af fyrstu borgarafundunum í Iðnó síðasta haust. MYND RóBERT REYNISSoN
Björgólfur Thor Björgólfsson Hefur ekki veitt mörg viðtöl eftir hrunið. Gunnar
fékk þó viðtal við útrásarvíkinginn fyrir heimildarmynd sína um hrunið þar sem
Björgólfur sagðist ekki enn hafa verið kallaður til yfirheyrslu í tengslum við rannsókn-
ina á hruninu. MYND SIGTRYGGuR ARI JóHANNSSoN
Á „nýja“ bílnum Gunnar er kominn á sautján ára gamla Toyotu sem kostaði 150
þúsund kall. MYND BRAGI ÞóR JóSEfSSoN
Mótmæli Gunnar hafði aldrei mætt á mótmæli fyrir hrunið. „Fram að því hafði mér
alltaf fundist eitthvað skrítið við fólk sem mætti á mótmæli,“ segir Gunnar.
MYND RAkEl óSk SIGuRðARDóTTIR
„Það er fólk í þessari
hreyfingu sem hefur lagt
nótt við nýtan dag til
að láta þetta verða að
veruleika og mér finnst
grátlegt ef þrír, fjórir
þingmenn geta sett okkur
upp við vegg og skemmt
þessa hugsjón.“
„Hann sagði mér reyndar
líka að hann hefði aldrei
verið hrifinn af Sigurjóni
Árnasyni.“