Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.2010, Blaðsíða 36

36 VIÐTAL TEXTI: INDÍANA ÁSA HREINSDÓTTIR indiana@dv.is 5. nóvember 2010 FÖSTUDAGUR
Íris er grjóthörð og kippir mér fljótt niður á jörðina aftur, sem er ynd-islegt. Þótt starf mitt krefjist þess að ég sé opinber persóna er það
náttúrulega ekkert merkilegra en bara
að vinna á leikskóla og ég reyni að of-
metnast ekki,“ segir Sverrir Þór Sverr-
isson, betur þekktur sem Sveppi, sem
viðurkennir að velgengnin geti stig-
ið honum til höfuðs. Sveppi er án efa
einn af vinsælustu skemmtikröft-
um og leikurum landsins þrátt fyrir
að vera ómenntaður í listinni. Hann
hafði tvisvar reynt að komast inn í
leiklistarskólann en verið hafnað í
bæði skiptin.
Velgengnin sætari fyrir vikið
„Ég viðurkenni að það hlakkar aðeins
í mér, en ég geng ekkert inn í leikhús-
ið og segi: „Ha ha! Ég sagði ykkur þetta
aumingjarnir ykkar!“,“ segir Sveppi
sem hefur verið í sjónvarpsþáttum
á við Popptíví, Strákana, Stelpurnar,
Svínasúpuna og Ríkið og leikið í fjölda
leikrita eins og Fame, Kalla á þakinu,
Gosa og Algjörum Sveppa. Þá eru
ónefndar bíómyndirnar Astrópía, Al-
gjör Sveppi og leitin að Villa og Algjör
Sveppi og dularfulla hótelherbergið,
sem er jafnframt fyrsta íslenska þrí-
víddarmyndin. Sveppa-myndirnar
hafa slegið rækilega í gegn og sat sú
síðastnefnda í nokkrar vikur á toppn-
um yfir aðsóknarmestu bíómyndir í
íslensku kvikmyndahúsunum. „Það er
enginn dauðadómur að komast ekki
inn í leiklistarnámið og margir þurfa
að reyna tvisvar, þrisvar áður en það
tekst. Auðvitað fannst mér ósann-
gjarnt og pirrandi að vera hafnað en
velgengnin er sætari fyrir vikið. Það
hættir samt að hlakka í mér þegar ég
geng inn í leikhúsið og finn hvað allir
eru ánægðir fyrir mína hönd. Ætli ég
sé ekki fyrst og fremst búinn að sanna
mig fyrir sjálfum mér.“
Athyglisjúkur og pirrandi
Sveppa skaut fyrst fram á sjónarsvið-
ið þegar hann gekk hringinn í kring-
um landið undir yfirskriftinni Gengið
of langt en uppátækið var hluti af dag-
skrárgerð Simma og Jóa í þættinum 70
mínútur. Þar með höfðu dyrnar opn-
ast og Sveppi lét tækifærið ekki fram
hjá sér fara. „Ég var athyglissjúkur
sem barn og örugglega mjög pirrandi
á einhverjum tímapunkti. Ég var samt
bara alltaf að reyna vera skemmtileg-
ur og það sama á við í dag. Ég er ekki
að skjóta á fólk og gera grín að því, af
því að ég er illa innrættur heldur af því
að ég er að reyna að vera fyndinn. Sem
segir að ég sé góð manneskja,“ segir
hann hlæjandi.
Hann segir starfsvalið ekki hafa
komið foreldrum hans á óvart.
„Mamma og pabbi voru strax sátt og
ánægð með að ég væri að gera eitt-
hvað skemmtilegt. Þau horfa alltaf á
þættina, þótt mamma forði sér ein-
stöku sinnum inn í eldhús ef ég er að
gera eitthvað skrýtið. Ég er samt ekkert
að vara hana við og hringdi til dæmis
ekki í hana þegar ég hljóp allsnakinn
niður Laugaveginn. Ég lét það bara
koma henni bara á óvart.“
Fyrirmynd og feluleikur
Sveppi hefur hlotið gagnrýni fyrir
að senda misvísandi skilaboð til að-
dáenda sinna, sem flestir eru ung-
ir krakkar. Í þættinum Auddi og
Sveppi á Stöð 2 fíflast hann með Auð-
uni Blöndal en birtist svo sem hinn
hrekklausi Sveppi í barnatímanum á
sömu stöð. „Ég er í rauninni bara vitl-
eysingur úr Breiðholtinu sem finnst
gaman að fíflast, fara með vinum
á kaffihús og fá mér bjór og það er
skrýtið að vera allt í einu orðinn fyr-
irmynd,“ segir hann og viðurkennir
að þótt hann geri sitt besta leiði kraf-
an um að vera fyrirmynd stundum til
ákveðins feluleiks. „Þetta getur verið
smá puð en ég verð líka að fá að gera
það sem mér finnst skemmtilegt. Þótt
ég sé með barnaþátt á laugardags- og
sunnudagsmorgnum get ég fengið
mér bjór á kvöldin eða spilað póker
við félagana þegar börnin eru sofn-
uð. Það eru margir sem spyrja mig
hvernig þessir tveir þættir fúnkera
saman og þeir gera það eiginlega
ekki. Þetta verður erfiðara með tím-
anum en hingað til hef ég ekki spáð
í að velja annan hvorn. Ég var beðinn
um að vera með barnatímann og ætla
að gera það eins vel og ég get og það
sama á við þáttinn með Audda. Það
kemur svo í ljós hvað verður. Ég hef
heyrt að foreldrar banni börnum sín-
um að horfa á okkur Audda og ég skil
það vel. Ég leyfi börnunum mínum
ekki að horfa á ákveðna þætti,“ segir
hann en bætir við að hann hafi gam-
an af því að skemmta krökkum. „Eftir
að ég lék í Kalla á þakinu hef ég gert
mikið af því og það hentar mér af-
skaplega vel. Börn eru harðir gagn-
rýnendur. Þau standa upp og fara eða
byrja að tala saman ef þeim leiðist.
Mér hefur þótt lítið mál að halda at-
hygli þeirra. Ég er svo mikill bullari að
ég næ til þeirra.“
Börnin breyta öllu
Sveppi er í sambúð með Írisi Ösp
Bergþórsdóttur en þau hafa verið
saman í tíu ár og eiga saman tvö börn,
strák og stelpu. Hann segir föðurhlut-
verkið hafa haft sín áhrif og sér í lagi
eftir að stelpan byrjaði í skóla. „Nú er
þetta alvöru ábyrgð. Maður sefur ekk-
ert út heldur þarf að mæta á morgn-
ana, smyrja nesti og hjálpa til við að
læra heima. Þetta hefur verið mjög
þroskandi,“ segir hann og bætir við að
þótt hann sé oft trúðurinn heima þá
skipti það hann miklu máli að standa
sig í stykkinu. „Maður var ekkert endi-
lega tilbúinn að verða pabbi þegar að
því kom. Ég get ekki sagt að ég hafi
verið æstur í að fá að skipta á litlum
frændum mínum áður en ég eignaðist
mín börn. Þegar börnin koma breyt-
ist allt. Þú bara gerir hlutina, skiptir
um bleiur, ert þreyttur í vinnunni eft-
ir andvökunætur og allt þetta vesen
sem fylgir þessum blessuðu börnum.
Ég vil vera skemmtilegur pabbi en er
stundum alveg búinn á því þegar ég
kem heim á daginn eftir kannski tvær
sýningar. En ég reyni mitt besta og tek
þátt í ábyrgðinni.“
Hann segir skólafélaga dótturinn-
ar lítið kippa við að sjá hann í skólan-
um. „Mörg þeirra hafa verið saman
frá því í leikskóla en einstaka krakkar
spyrja hana hvernig sé að eiga Sveppa
fyrir pabba. Það eru því mismunandi
samræður sem foreldrar þurfa að eiga
við börnin sín. Ég þarf að setjast nið-
ur með mínum börnum og segja þeim
að ég sé bara venjulegur maður þótt
ég sé alltaf að fíflast. Börnin mín hafa
samt alist upp við þessa vinnu mína
og þekkja ekkert annað,“ segir hann en
bætir við að það geti farið í taugarnar á
þeim þegar önnur börn gefi sig á tal við
hann úti á götu. „Þeim finnst kannski
eins og önnur börn eigi eitthvað í mér.
Auðvitað vilja krakkar koma og spjalla
við mann þegar þeir sjá mann. Það
fylgir bara starfinu og maður reynir
bara að vera kurteis. Ég er ekki búinn
í vinnunni þótt ég sé stiginn niður af
sviðinu. Við erum kannski í sturtu í
sundi þegar einhver vill spjalla og það
er allt í góðu. Maður tekur bara þann
slag og hefur gaman af.“
Kann ekki að vera einn
Þegar Sveppi er ekki að skemmta eyð-
ir hann tímanum með fjölskyldunni.
„Núna í seinni tíð hefur fjölskyldan
orðið aðaláhugamálið. Maður vinnur
á skrýtnum tíma, oft um helgar og á
kvöldin og því finnst okkur gaman að
gera eitthvað saman þegar tími gefst.
Við höfum voða gaman af því að fara
út í garð og reyta arfa, reyna að smíða
kofa eða slá garðinn. Svo förum við
líka upp í sumarbústað og ferðumst út
á land. Ég hef líka gaman af því að vera
með vinum og kunningjum og við Íris
höldum mikið af matarboðum. Við
erum afskaplega miklar félagsverur
og heimilið er stundum eins og lest-
arstöð. Ég kann ekki að vera einn. Ef
ég er ekki með hóp vina í kringum mig
veit ég ekkert hvað ég á af mér að gera
og leiðist bara.“
Hann segist hanga með sömu
strákunum og í æsku, sem sé hópur af
strákum víðsvegar úr samfélaginu. „Ég
á mjög marga góða vini, stráka sem
voru með mér í sex ára bekk. Svo hef-
ur maður kynnst og eignast fleiri vini í
gegnum vinnuna, eins og Jóa, Simma,
Audda, Huga og Pétur. Þetta eru allt
góðir vinir mínir og mun meira en
bara vinnufélagar. Breiðholtsstrákarn-
ir eru samt mínir bestu vinir. Við get-
um rætt um allt milli himins og jarðar
og það eru oft krísufundir í Heiðar-
gerðinu þar sem ég bý þar sem farið
er yfir stöðuna. Við erum eins og versti
saumaklúbbur. Ég er
mjög heppinn með
vini og það er gaman
hvað við erum ólík-
ir. Ég er alls ekkert
viss um að við vær-
um vinir ef við vær-
um að hittast fyrst
núna en af því að við
kynntumst ungir sit-
ur maður uppi með
þá og þeir sitja uppi
með mig.“
Aðspurður seg-
ir hann þá Audda
ná mjög vel sam-
an. „Auðvitað dett-
ur inn leiði hjá okk-
ur af og til en samt
furðu sjaldan miðað
við hvað við höfum
hangið mikið sam-
an. Við höfum mörg sömu áhuga-
mál, erum saman í keiluliði, horfum
saman á fótbolta og deilum svipuð-
um húmor. Við erum ótrúlega líkir og
þótt við heyrumst kannski ekkert alla
vikuna getum við hist fimm mínútum
fyrir útsendingu og ákveðið hvern-
ig þátturinn á að vera. Þetta gengur
af því að við þekkjum svo vel inn á
hvorn annan,“ segir hann og bætir við
að þótt þeir hafi oft hrekkt hvorn ann-
an illa hafi aldrei reynt á vinskapinn.
„Ég get sagt allt við hann og hann allt
við mig. Ef vinskapurinn er ekta skiptir
ekki máli hvað maður gerir eða segir.“
Fyndið bónorð
Sveppi og Íris eru ógift en munu halda
upp á tíu ára samband sitt í janúar.
„Ég er búinn að biðja hennar og hún
sagði já og allt. Við eigum bara eftir að
finna stóra daginn. Kannski á næsta
ári. Við erum voðalega lítið stressuð
yfir þessu,“ segir hann og bætir við að
bónorðið hafi verið borið upp daginn
sem þau fluttu í nýja húsið sitt. „Ég var
með hring og fór niður á hnéð og allt
en þetta var samt ekkert rómantískt.
Frekar bara fyndið og asnalegt. Það
er samt gaman að hafa prófað þetta.
Maður hefur svo oft séð þetta í bíó-
myndum þar sem það virðist afskap-
lega rómantískt en við hlógum bara,“
segir hann en bætir við að hann geti
átt sínar rómantísku stundir. „Hugtak-
ið rómantík er svo vítt. Það er hægt að
vera rómantískur á svo margan hátt.
Það getur verið rómantískt að elda
matinn áður en konan kemur heim úr
vinnu og stuttur göngutúr getur líka
verið rómantískur og líka það að koma
með kaffi latte handa henni í vinnuna.
Þannig lagað dettur alveg inn hjá mér
en ég er enginn sérstakur kertakarl. Ég
kveiki til dæmis afar sjaldan á kertum
og hlusta á George Michael.“
Hann segir ákveðna vinnu að við-
halda neistanum eftir áratugalangt
samband. „Það er vinna að vera með
lífsförunaut og mikilvægt að muna
að tala saman. Sem betur fer hefur
hún ekki fengið leið á fíflaskapnum
í mér, allavega ekki þannig að það
hafi skapað eitthvað vesen. En það er
það sama og með börnin. Hún hefur
líka alist upp við þetta með mér. Hún
fær samt í magann yfir sumu sem ég
geri og finnst ég ekkert alltaf fyndinn.
Þegar ég geri eitthvað sem ég veit að
henni á ekki eftir að líka, svona eins og
að hlaupa nakinn niður Laugaveginn,
þá er ég ekkert að segja henni frá því
og passa að hún sjái mig ekki í sjón-
varpinu. En svo fréttir hún það í vinn-
unni daginn eftir en þá reyni ég bara
að gera lítið úr hlutunum og tala um
eitthvað annað.“
Dildó og mennta-
skólakrakkar
Þeir Auddi hafa
nokkrum sinnum
þótt fara yfir strik-
ið í gríninu. „Simmi
og Jói bjuggu til 70
mínútur og þeg-
ar við Auddi tókum
við vildum við ganga
lengra, bæði til að
ögra okkur sjálfum
og viðhalda áhorfi.
Í svona daglegum
þætti þarf maður allt-
af að vera að endur-
nýja sig til að verða
ekki leiðinlegur. Um
daginn vorum við að
skoða gamlar upp-
tökur og fengum
kjánahroll af ýmsu
sem var alveg glatað en ég sé ekki eft-
ir neinu.“ Hann segir þáttinn þar sem
þeir voru með íssmökkun í mennta-
skóla hafa ollið mestu fjaðrafoki. „Við
bundum fyrir augun á krökkunum og
vorum með fullan poka af íspinnum.
Krakkarnir áttu svo að giska á bragð-
tegundina. Við stungum hins veg-
ar dildó upp í þá,“ segir hann hlæj-
andi. „Þetta var ógeðslega fyndið en
auðvitað langt yfir strikið. Annar um-
deildur þáttur var þegar við gerðum
tilraun með hund í ól á hlaupabretti.
Við fengum póst frá lögfræðingi dýra-
verndunarsamtaka og vorum sakað-
ir um að níðast á dýrinu. Við pössuð-
um samt upp á hundinn. Eða þannig
séð. Kannski gerðum við okkur ekk-
ert grein fyrir hvað við vorum að gera.
Þetta er eins og þegar pabbi segir að
ég tali vitlaust. Það er bara af því að ég
tala miklu meira en annað fólk. Það
sama er með sjónvarpsþættina. Þegar
þú ert með þátt á hverjum degi er eðli-
legt að eitt og eitt atriði fari fyrir brjóst-
ið á einhverjum.“
Með myntkörfulán og dótarí
Sveppi er lítið að velta sér upp úr
BÓNORÐIÐvar fyndið og asnalegt
Sverrir Þór Sverrisson, betur þekktur sem Sveppi, er á
toppi ferilsins en kvikmyndir hans hafa setið á toppnum í íslensk-
um bíóhúsum. Sveppi er gífurlega vinsæll á meðal barna og hefur
hlotið gagnrýni fyrir að senda aðdáendum sínum misvísandi
skilaboð, en milli þess sem hann skemmtir krökkum fíflast hann
með Auðuni Blöndal og oft þykir grínið ganga of langt. Hann segir
furðulegt að vera allt í einu fyrirmynd krakka enda sé hann bara
vitleysingur úr Breiðholtinu. Indíana Ása Hreinsdóttir ræddi við
Sveppa um ferilinn, fjölskylduna, ástina og ástandið í landinu.
Það getur líka ekki
verið létt að ætla
að gera góða hluti
þegar þú ert alltaf
með einhvern á
bakinu, berjandi í
tunnu og öskrandi
á þig hversu mikill
hálfviti þú sért.
Þetta hlýtur að vera
ömurlegt starf.
HLAKKAR Í HONUM Sveppi viðurkennir að velgengnin geti stigið honum til höfuðs.
Hann segist þó fyrst og fremst hafa sannað sig fyrir sjálfum sér. MYND SIGTRYGGUR ARI