Dagblaðið Vísir - DV - 11.03.2011, Blaðsíða 29
Umræða | 29Helgarblað 11.–13. mars 2011
„Sköpun
þarf að vera
sönn“
Áhrifin af græðgi Höskuldar
Jónas Sigurðsson fékk í vikunni
Íslensku tónlistarverðlaunin fyrir lag
ársins, Hamingjan er hér.
Hver er maðurinn?
„Jónas Sigurðsson“
Hvar ertu uppalinn?
„Þorlákshöfn, sveitarfélaginu Ölfusi.“
Hvað drífur þig áfram?
„Fyrst og fremst sköpunarþörf og sköpunar-
gleði. Ég hef mikla þörf fyrir að skapa og sú
sköpun þarf að vera sönn. Helst sem næst
Zen þó það sé auðvitað ekki Zen að ætla að
gera eitthvað Zen, eins og allir vita.“
Hvar vildirðu helst búa ef ekki á Íslandi?
„Ég elska Kaupmannahöfn og stefni á að
búa þar síðar á lífsleiðinni. Fjölmargir aðrir
staðir koma einnig til greina, sérstaklega í
tengslum við austræna heimspeki sem ég
væri til í kynnast betur frá fyrstu hendi.“
Hver er uppáhaldsmaturinn þinn?
„Sushi. Helst fiskur og lindarvatn úr
Ölfusinu.“
Áttu þér uppáhaldshljómsveit eða
tónlistarmann?
„Ég segi eins og meistari Rick Rubin: „„ was
lucky enough to grow up with The Beatles.
What little I know about music is from them.“
Auðvitað gæti ég nefnt fjölmarga aðra
tónlistarmenn og hljómsveitir en Bítlarnir
skipa sérstakan sess hjá mér. Allir fimm.“
Hvað þýða þessi verðlaun fyrir þig?
„Það er mikil hvatning að fá þessi verðlaun.
Það er mjög mikil vinna að gera svona plötu
og oft mikið strit. Þessi verðlaun eru mér
hvatning til að halda áfram og fara enn lengra
í listsköpuninni.“
Ertu stoltur af nýju plötunni?
„Já. Hún er auðvitað ekki fullkomin. Hún er
afrakstur mikillar vinnu. Margir góðir vinir
mínir og félagar hafa lagt til hæfileika sína í
þessa plötu og ég fæ þann heiður að gefa út í
mínu nafni. Ég er mjög stoltur af því.“
Er Hamingjan uppáhaldslagið þitt á
plötunni?
„Mér þykir mjög vænt um það eins og öll
hin lögin. Það var alltaf mesti smellurinn í
hópnum, svona eins og háværa, ofvirka barnið
með „dash“ af athyglisbrest. Það er auðvelt
að láta sér þykja vænt um svoleiðis.“
Hvað er svo framundan?
„Fullt af spennandi tónleikum. Aldrei fór ég
suður-hátíðin, Bræðslan og margt fleira. Svo
hlakka ég mjög til að byrja að undirbúa næstu
plötu.“
„Þau nægja þeim! Það þyrfti samt ekki að
lækka þau ef aðrir fengju það sama.“
Guðmundur Erlendsson
50 ára og atvinnulaus
„Þau eru alltof há. Þetta er ekki viðeigandi á
þessum tímum.“
Jóhanna Gunnlaugsdóttir
87 ára ellilífeyrisþegi
„Þetta er fáránlega hátt og engin ástæða
fyrir því. Það á að lækka þau í samræmi við
aðra vinnu sem þarf menntun til.“
Birgir Baldursson
27 ára vaktstjóri á English Pub
„Mér finnst þau óeðlileg og þau eiga að
lækka.“
Þóra Pétursdóttir
33 ára fornleifafræðingur
„Ég veit ekki mikið en íslenskir vinir mínir eru
mjög ósáttir við þetta.“
Astri Joihnck
39 ára Þjóðverji vinnur hjá lögreglunni
Maður dagsins
Hvað finnst þér um laun bankastjóranna?
Tekur á loft Þessi toppandarkolla beið ekki boðanna þegar hún varð vör við ljósmyndara DV við Varmá í Álafosskvos á fimmtudag. Toppendur eru nokkuð algengar
hér við land, meira að segja að vetri, þótt þá haldi þær sig frekar úti á sjó. MYND SIGTRYGGUR ARI JÓHANNSSON
Myndin
Dómstóll götunnar
V iðamiklar aðgerðir bresku efnahagsbrotadeildarinnar (e. Serious Fraud Office) sem
í vikunni handtók marga helstu
stjórnendur og viðskiptamenn
Kaupþings í Bretlandi minntu okk-
ur á það að uppgjörið við hrunið
stendur enn yfir. Og þrátt fyrir að
margt hafi verið sæmilega gert, svo
sem gerð og viðtökur Rannsókn-
arskýrslu Alþingis, hefur satt að
segja lítið þokast áleiðis við að gera
almennilega upp við hrunverj-
anna svokölluðu. Við gleymum því
stundum að aðeins fall Kaupþings
eins og sér er eitt stærsta gjald-
þrot gjörvallrar efnahagssögunn-
ar. Þessar flóknu aðgerðir Bretanna
þar sem á annað hundrað lögreglu-
manna tók þátt í samhæfðu skyndi-
áhlaupi á helstu páfa íslenska efna-
hagsundursins – sem eitt sinn var
kallað svo, áður en það breyttist í
allsherjar efnahagsömurð – vekja
upp spurningar um hvernig geng-
ur í þessum málum hér heima.
Hvar er uppgjörið?
Sérstakur saksóknari fjármála-
glæpa hér heima var að vísu með í
ráðum í aðgerðum Bretanna á mið-
vikudag en við heyrum furðulega
lítið um það í fréttum hér heima
hvernig gengur að vinda ofan af
svikamyllu íslensku fjárglæfra-
mannanna og leiða fram raun-
veruleg reikningsskil. Nú tveimur
og hálfu ári eftir hrun hafa aðeins
níu mótmælendur og einn ein-
stakur fyrrverandi ráðuneytisstjóri
fjármálaráðuneytisins þurft að
svara til saka fyrir dómstólum. Ein-
hverjir hafa jú verið færðir í yfir-
heyrslu og Hreiðar Már Sigurðsson
og nokkrir til viðbótar voru sett-
ir í varðhald um stundarsakir. En
eftir allan þennan tíma hafa eng-
ar ákærur verið gefnar út og mál-
ið hefur einhvern veginn smám
saman lognast út af dagskrá þjóð-
málaumræðunnar. En kannski – og
eiginlega vonandi – verða aðgerðir
Bretanna til að setja uppgjörið við
fjármálafallið hér heima aftur í fók-
us.
Lyppast það niður?
Ég er ekki refsiglaður maður og mér
er engin sérstök fróun í því horfa
á eftir handjárnuðum fjárglæfra-
mönnum ganga hníptir inn um
refsidyr en mér finnst þó ekki ganga
að uppgjörið, sem við öll áttum
von á, koðni niður og verði smám
saman að litlu sem engu. Þá verður
ömurð undanfarinna ára eiginlega
enn sárari. En þannig er það nú
gjarnan í íslenskri þjóðmálaum-
ræðu. Mál springa upp með látum
á torgi stjórnmála umræðunnar og
taka um skeið yfir gjörvallan þjóð-
félagsvettvanginn svo ekkert ann-
að kemst að. En svo er iðulega eins
og mikilvægustu, flóknustu og erf-
iðustu málin bara einhvern veginn
liðist eins og illa þefjandi reykur
upp úr samfélaginu án nokkurrar
niðurstöðu. Kvótakerfið, Icesave,
Magma og ESB-málið eru dæmi
um deilur sem ætla engan endi
að taka. Og stjórnlagaþingið núna
síðast. Öll hafa þessi mál og fleiri
til orðið að einhvers konar rembi-
hnút utan um iður þjóðarinnar.
En hvernig sem tekst til við að losa
þann ólánshnút þá held ég að flest-
ir séu sammála um að uppgjörið
við efnhagshrunið megi ekki daga
uppi og verða eftir langa bið að litlu
sem engu. Ég er ekki viss um að við
myndum þola það sem þjóð að
herða enn á rembihnútnum. Því er
vonandi að aðgerðir Bretanna séu
vísbending um að uppgjörið stóra
sé í nánd.
Hvítflibbar og smurolíugengi
Svo er það auðvitað eftirtektarvert
að á sama tíma og breskar lögreglu-
sveitir handtaka íslenska fjárglæ-
framenn og kóna þeirra berast þær
fréttir einar af löggæsluyfirvöld-
um hér heima að nú eigi að koma
upp forvirkum rannsóknarúrræð-
um – njósnaheimildum – til að hafa
hemil á glæpahyskinu í Hells Ang-
els. Ég minnist þess ekki að lög-
reglan hafi farið fram á slík úrræði í
baráttunni við hvítflibbagengin.
Í pistli mínum á þessum stað
fyrir viku lýsti ég efasemdum um
áform innanríkisráðherra um að
heimila slíka njósnastarfsemi.
Ögmundur Jónason svaraði skrif-
um mínum í málefnalegri grein
hér í blaðinu á mánudag sem rétt
er að þakka fyrir. Ég skil vissulega
kröfuna á bak við þessar heimild-
ir og gengst fúslega við því að væri
ég í hans sporum gæti ég líkast til
ekki leyft mér að taka jafn kateg-
oríska afstöðu gegn svona heim-
ildum og ég gerði í grein minni. En
um leið og ég játa vandann og við-
urkenni að ég kann í sjálfu sér enga
töfralausn á honum þá langar mig
nú samt sem áður að biðja þá sem
um véla að passa sig sérdeilis vel á
því að ganga ekki of langt inn á svið
persónuréttinda fólks. Á því höfum
við nefnilega síst efni eftir allt það
sem á undan er gengið.
Rembihnútur um iður þjóðar
Kjallari
Dr. Eiríkur
Bergmann