Dagblaðið Vísir - DV - 22.07.2011, Blaðsíða 21

Fréttir | 21Helgarblað 22.–24. júlí 2011
Geirfinnur Einarsson
n Geirfinnur Einarsson fór frá heimili sínu að Brekkubraut 15 í
Keflavík um klukkan 22.30 þann 19. nóvember árið 1974. Ekk-
ert hefur spurst til hans síðan. Geirfinnur var 32 ára gamall,
kvæntur tveggja barna faðir sem starfaði við vinnuvélar.
Honum var lýst sem sómakærum fjölskylduföður sem ekkert
misjafnt var vitað um. Samkvæmt lögreglu var Geirfinnur 175
sentimetrar á hæð, skolhærður með nokkuð sítt liðað hár.
Þetta örlagaríka kvöld fékk Geirfinnur símtal á bilinu 18.00
til 21.00 þar sem einhver á hinum enda línunnar boðaði hann
á stefnumót í Hafnarbúðinni í Keflavík kl 22.00. Vinnufélagi
Geirfinns hafði ætlaði að fá hann með sér í kvikmyndahús
með sér en Geirfinnur gat það ekki vegna stefnumótsins, sem honum þótti þó hið dular-
fyllsta, enda sagðist hann ekki þekkja manninn sem hefði hringt. Hann tjáði vinnufélaga
sínum að hann ætti að mæta einn og gangandi. Vinnufélaginn skutlaði Geirfinni áleiðis
að Hafnarbúðinni en hann gekk síðasta spölinn.
Geirfinnur beið í Hafnarbúðinni í skamma stund en hélt svo aftur heim. Þangað kom
hann um klukkan 22.15. Stuttu síðar var aftur hringt í Geirfinn. Hann heyrðist segja í
símann: „Ég er búinn að koma“ og svo: „Ég kem.“ Í kjölfarið yfirgaf hann heimili sitt á
rauðri Cortinu-bifreið sinni. Til hans sást ekki eftir það. Bíll hans fannst daginn eftir við
Víkurbraut, skammt frá Hafnarbúðinni.

Guðmundur Einarsson
n Guðmundur Einarsson fór frá heimili sínu laugardags-
kvöldið 26. janúar árið 1974 og ætlaði á dansleik í Alþýðu-
húsinu í Hafnarfirði með nokkrum vinum sínum. Hann sást
aðfaranótt sunnudagsins en til hans hefur ekki spurst síðan.
Guðmundur var 18 ára gamall og bjó heima hjá foreldrum
sínum. Honum var lýst sem tiltölulega reglusömum manni
sem hefði þó drukkið og farið á böll um helgar. Heilbrigður
maður og óáreitinn eins og ríkissaksóknari lýsti honum
fyrir Hæstarétti. Guðmundur stefndi á að fara fljótlega í
iðnnám. Hann var talinn myndarlegur og hávaxinn, um 180
sentímetrar á hæð.
Síðast er vitað með vissu um ferðir Guðmundar um tvöleytið aðfaranótt sunnudagsins
27. janúar þegar tvær stúlkur sáu hann ásamt öðrum manni við Strandgötu í Hafnarfirði.
Stúlkurnar sögðu mennina hafa virst vera að leita að fari og reyndu að stöðva bíla. Þeir
hafi hins vegar báðir verið svo ölvaðir að stúlkurnar tóku þá ekki upp í. Guðmundur mun
hafa verið illa klæddur, í jakka en engri yfirhöfn.
Um klukkutíma síðar sást maður sem lýsing á Guðmundi gat átt við á Reyjavíkurvegi. Sá
maður mun hafa verið ölvaður og dottið í veg fyrir bíl. Vitni gátu þó ekki sagt með vissu
að um Guðmund hefði verið að ræða. Fyrst eftir hvarf Guðmundar virtist helst vera gert
ráð fyrir þeim möguleika að hann hefði orðið úti.
19. desember 1977:
Dómur er kveðinn upp í
málinu.
Janúar 1980:
Málflutningur fer
fram í Hæstarétti.
22. febrúar 1980:
Dómur kveðinn upp í
Hæstarétti.
Júlí 1997:
Hæstiréttur tekur
afstöðu til endurupp-
tökubeiðni Sævars
Ciesielski vegna
Geirfinnsmálsins og
hafnar henni.
Mars 1999:
Hæstiréttur hafnar
annarri beiðni Sævars
um endurupptöku
Geirfinnsmálsins á
þeim forsendum að
ekkert nýtt hafi komið
fram í málinu.
Maí 2009:
Tryggvi Rúnar
Leifsson andast á
Landspítalanum 58 ára
að aldri eftir baráttu
við krabbamein.
Júlí 2011:
Sævar Ciesielski
deyr af slysförum í
Kaupmannahöfn 56
ára að aldri.
Skuggi geirfinnSmálSinS
Lögreglan leitaði til Hollendings við leitina:
Sjáandinn fann
ekki Geirfinn
S
tjórnendur leitarinnar að
Geirfinni ákváðu að leita
til hollenska sjáandans
Gerards Croiset. Hann var
þekktur fyrir að geta séð
atburði, þótt hann væri víðs fjarri.
Croiset þóttist sjá Geirfinn í trjám
og vatni og töldu menn líklegast að
hann sæi fyrir sér möstur skipa. Leit-
uðu kafarar í höfnum á Reykjanesi
en árangurslaust. Fljótlega eftir það
var leitinni hætt á vordögum 1975.
Croiset fæddist árið 1909 og lést
árið 1980. Hann sagðist hafa upp-
götvað hæfileika sína þegar hann
vann fyrir úrsmið. Hann sagðist hafa
séð hluti sem tengdust úrsmiðnum
þegar hann hélt á reglustiku hans.
Úrsmiðurinn sagði þessar sýnir
Croiset vera réttar.
Eftir seinni heimsstyrjöldina
hafði lögreglan í Hollandi sam-
band við hann til þess að fá ráð-
gjöf við rannsóknir sem tengd-
ust mannshvörfum eða morðum.
Í einu tilviki var hann sagður hafa
kannað húseign myrtrar konu og
komið með ítarlegar upplýsingar
sem tengdust morðinu, þar á með-
al nafn mannsins sem var í haldi
vegna morðsins.
Hann varð afar þekktur fyrir hæfi-
leika sína og gengu sögur um hann
víða um heim. Hann sagðist einnig
vera heilari og bauð fólki upp á að
fara heim til sín í heilun.
Árið 1966 var hann fenginn til
Ástralíu til þess að leita að þremur
börnum sem hurfu sporlaust á
strönd við Adelaide. Lögreglan í
Ástralíu var sögð ekkert alltof hrifin
af starfskröfum Croisets en auðugur
viðskiptajöfur greiddi fyrir för hans
til Ástralíu. Á meðan dvöl hans stóð
vakti hann mikla athygli en tókst ekki
að gefa lögreglunni upplýsingar sem
nýttust henni við leitina að börnun-
um.
Á miðjum áttunda áratug síðustu
aldar var honum boðið til Púertó
Ríkó til þess að finna börn kaup-
sýslumanns sem höfðu horfið. Hann
gat þó engar upplýsingar veitt sem
að gagni komu. Hann var einnig kall-
aður til Skotlands til þess að hjálpa
til við leit að konu, en veitti þó engar
gagnlegar upplýsingar.
Á seinni árum var orðstír hans
sem sjáandi að engu orðinn.
Frá blaðamannafundi í Sakadómi Reykjavíkur 2. febrúar árið 1977 Yfirvöld leituðu til þýsks afbrotafræðings við rannsókn
málsins. Áður höfðu yfirvöld leitað til hollensks sjáanda. Frá vinstri: Örn Höskuldsson rannsóknardómari, Halldór Þorbjörnsson yfirsaka-
dómari og Karl Schütz. SkjáSkoT úR DagbLaðinu 3. FebRúaR 1977
gerard Croiset Hollenski sjáandinn gat litla aðstoð veitt.
Málið verður gert upp
„Frá mínum bæjardyrum séð finnst mér jákvætt að umræðan sé
í gangi en mér finnst þetta ótrúlega illa upplýst umræða,“ segir
Tryggvi Hübner sem er mjög vel að sér í öllu sem tengist Guð-
mundar- og Geirfinnsmálinu. Hann heldur úti vefnum mal214.
com sem og bloggsíðunni mal214.blog.is, þar sem haldið er utan
um nánast öll gögn sem til eru um málið.
Að hans mati er umræðan sem skapast hefur um málið í þjóð-
félaginu eftir lát Sævars Ciesielski frekar grunn og á lágu plani.
Hann segir meira vit hafa verið í umræðunni sem skapaðist í
kringum málið 1997 þegar endurupptöku málsins var krafist í
fyrra sinn.
Tryggvi hefur í raun engra hagsmuna að gæta í málinu en hann
þekkir þó til nokkura sakborninganna. Síðan mal214.com var sett á laggirnar 1996 þegar
Sævar hóf að krefjast endurupptöku, en Tryggvi var í hópi stuðningsmanna þess.
Hann bendir á að þrátt fyrir að Hæstaréttardómurinn sé um 700 blaðsíðna langur þá hefði
hann í raun þurft að vera lengri. „Hæstaréttardómurinn með öllum sínum blaðsíðum útskýrir
allt í smáatriðum en það vantar stofninn í tréð, það eru bara smáatriðin sem eru frágengin.“
Tryggvi telur það óhjákvæmilegt næsta skref að nefnd verði skipuð til að taka málið fyrir.
„Ég er ekki í nokkrum vafa um það að í framtíðinni verði þetta mál gert upp. Það er bara
spurning hvenær,“ segir Tryggvi.
„Mannshvörf hafa orðið, bæði fyrir og eftir þessi mannshvörf og það eru ekkert tilefni til að
þessi ákveðnu mannshvörf njóti einhverrar sérstöðu.“
Í því samhengi bendir Tryggvi á hinar augljósu staðreyndir sem alltaf hafa legið fyrir, að
hvorki hafi fundist lík né morðvopn.
„Það má halda töluvert áfram. Það eru engin mótíf, það eru engin hár, það eru engin
fingraför, engin spor eða nokkur skapaðar hlutur.“
„Það eru margar óheppilegar kringumstæður bæði hjá þessu fólki og í samfélaginu á
þessum árum sem urðu þess valdandi að þessi litla þúfa fór af stað og velti þessu stóra
hlassi,“ segir Tryggvi sem er sannfærður um sakleysi þeirra sem voru dæmdir í málinu.
solrun@dv.is
Framhald á
næstu opnu