Dagblaðið Vísir - DV - 22.07.2011, Blaðsíða 30

30 | Nærmynd 22.–24. júlí 2011 Helgarblað
F
jölmiðlamaðurinn Ingvi
Hrafn Jónsson var á dögun­
um dæmdur í héraðsdómi
til sex mánaða fangelsis­
vistar vegna brota sem fela
í sér ranga meðferð á virðis­
aukaskatti í tengslum við vegagerð
og vatnsveitu. Hann var dæmdur til
þess að greiða 15 milljónir króna
í sekt ellegar sæta fangelsis­
vist í 128 daga. Dóm­
urinn er skilorðsbundinn til tveggja
ára.
Ingvi hefur áratugum saman verið
einn eftirtektarverðasti fjölmiðlamað­
ur landsins en hann hefur verið frétta­
og sjónvarpsmaður í 45 ár. Hann hef­
ur lent í miklum átökum um ævina og
ávallt sagt hug sinn hispurslaust, hvar
sem hann hefur borið niður. Blaða­
maður, fréttastjóri, sjónvarpsþátta­
stjórnandi, útvarpsmaður, veiðimað­
ur, eiginmaður, faðir og bróðir. Það er
ekki ofsögum sagt að Ingvi Hrafn Jóns­
son hafi átt litríka ævi.
Drukknaði næstum í skurði
„Hann var baldinn þá eins og í dag,“
segir bróðir hins 69 ára gamla Ingva
Hrafns Jónssonar, fréttamaðurinn
margreyndi, Óli Tynes. Margir halda
að þeir tveir séu hálfbræður vegna
eftirnafns Óla en staðreyndin er sú
að Óli var nefndur Óli Tynes í höfuð­
ið á afa sínum, þetta er ekki eftirnafn
hans. Óli er þremur árum yngri en
Ingvi og reyndi að elta ákafan og upp­
átækjasaman bróður sinn hvert sem
hann fór.
„Hann var rosalega uppátækja­
samur og í raun stórhættulegur um­
hverfi sínu. Þegar við bjuggum eitt
sinn á Guðrúnargötunni voru grafnir
heilmiklir skurðir í túnin til að ræsa
fram. Ingva tókst nú hér um bil að
drukkna í einum þeirra. Það var fær­
eysk þjónustustúlka sem vann hjá
okkur sem bjargaði honum. Það var
auðvitað búið að harðbanna Ingva að
leika sér þarna en það var til að gera
vonlítið.“
Það má heyra á Óla að hann gæti
talað um bróður sinn þar til kvöldaði
og jafnvel lengur. Hann segir sögu af
Ingva þegar hann var nærri því búinn
að brenna niður hús þeirra.
„Hann var í indíánaleik og var
búinn að kveikja bál í þvottahús­
inu. Ég var þarna með honum og
hann var búinn að lofa mér hrylli­
legum dauðdaga skyldi ég kjafta frá.
Mér þótti þetta auðvitað engu minna
spennandi en honum. Ég fór upp
til mömmu og þar sem ég vildi ekki
deyja sagði ég henni að Ingvi væri
EKKI að kveikja bál í þvottahúsinu.
Mamma fór rakleiðis niður og slökkti
eldinn. Ég passaði mig á því að standa
nærri henni næstu dagana á eftir
á meðan hefndarhugurinn rann af
bróður mínum.“
„Slakaðu helvítis
tómatsósunni“
Ingvi ólst upp við Miklubrautina í
Reykjavík ásamt þremur bræðrum og
einni systur. Faðir þeirra var Jón Sig­
tryggsson læknir og tannlæknir og
var hann prófessor og forstöðumað­
ur tannlæknadeildar Háskóla Íslands.
Segir Óli fjölskylduna hafa búið vel í
risastórri íbúð og haft nóg af öllu. „Við
lifðum þarna í vellystingum og áttum
góða og gjöfula æsku.
Ingvi hefur ekki veigrað sér við því
að blóta þegar hann er í stuði í Hrafna­
þinginu á ÍNN. „Honum var kennt í
æsku eins og okkur öllum að blóta
ekki. En Ingvi blótar eins og versti sjó­
hundur. Enda er hann sjóhundur og
var á togurum í mörg ár. Eftir einn túr­
inn þegar hann var svona 17 eða 18
ára gamall kom hann heim og sátum
við öll til borðs að snæða kvöldmat. Þá
segir Ingvi við pabba: „Slakaðu helvítis
tómatsósunni.“
Það varð dauðaþögn og héldu nú
margir að prófessorinn pabbi myndi
springa úr reiði. En í staðinn frussaði
hann soðinni ýsu af hlátri. Eftir þetta
gáfust menn upp á að reyna að siða
hann til,“ segir Óli en á milli þeirra
bræðra ríkir mikill kærleikur.
„Ingvi kann að virðast hranalegur
maður og ákafur. En hann er jafnframt
hjartahlýr og góður drengur. Hann er
líka góður bróðir og góður maður,“
segir Óli Tynes um bróður sinn.
Rekinn af RÚV
Undanfarin 45 ár hefur Ingvi Hrafn
látið að sér kveða í fjölmiðlum. Það
var í ársbyrjun 1966 sem hann fékk
sitt fyrsta starf í fjölmiðlum er hann
var ráðinn blaðamaður hjá Morgun­
blaðinu. Hann er í dag með fimm­
tánda lengsta starfsaldur meðlima
Blaðamannafélags Íslands og einn
sá allra reyndasti sem enn vinnur við
fjölmiðlun. Ingvi var þingfréttaritari
Morgunblaðsins en hann á að hafa
verið öllu hæverskari í framkomu
þegar hann vann fyrir aðra en þegar
hann var sjálfur yfirmaður.
Það kom svo að því að sjónvarpið
kallaði og var Ingvi ráðinn þing­
fréttamaður ríkissjónvarpsins. Að­
eins fjórum árum síðar var hann
gerður að fréttastjóra, en 1988 var
hann þó rekinn þaðan með látum
eftir að hafa í mars það ár gagnrýnt
Sjónvarpið mikið, þá sérstaklega
Ingimar Ingimarsson, framkvæmda­
stjóra Sjónvarpsins.
Ingimar var með niðurskurðar­
hnífinn á lofti, meðal annars hjá
fréttastofunni og það líkaði Ingva
illa. Í viðtali við Nýtt líf kallaði Ingvi
Ingimar illgresi og líkti honum við
Lyga­Mörð í Njálu en um hann var
sagt: „Hann var slægur maður í skap­
ferðum, en illgjarn í ráðum.“
Það var svo í lok apríl 1988 að
Ingva var sagt upp störfum hjá RÚV
en í viðtali við DV eftir brottrekstur­
inn sagði Markús Örn Antonsson,
þáverandi útvarpsstjóri, að „röð at­
vika hefðu orsakað brottreksturinn“.
Kennt að
blóta ek i
Ingvi Hrafn Jónsson hefur víða komið við á
fjörutíu og fimm ára löngum ferli sínum í fjölmiðlun.
Blaðamaður, fréttastjóri, sjónvarpsþáttastjórnandi, út-
varpsmaður, listinn er langur. Hann hefur ávallt sagt skoð-
anir sínar umbúðalaust og stundum fengið bágt fyrir.
Ingvi er læknissonur og ólst upp við allsnægtir við Miklu-
brautina. „Hann var baldinn þá eins og í dag,“ segir bróðir
hans, Óli Tynes. Ingva er lýst sem vini vina sinna og
höfðingja heim að sækja. Hann sé þó kjaftfor og ákafur.
„Hann var rosalega
uppátækjasamur
og í raun stórhættulegur
umhverfi sínu.
Óli Tynes
bróðir Ingva Hrafns