Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.2011, Blaðsíða 46

46 21.–27. desember 2011 Jólablað
Sakamál 7 morð Delroy Denton komst til Bretlands frá Jamaíku á fölsuðum skilríkjum. Þrátt fyrir að vera eftirlýstur í heimalandi sínu vegna sjö morða bauðst honum, eftir að hafa komist í kast við lögin í Bretlandi, að gerast upp-ljóstrari Scotland Yard. Á þeim tíma sem hann var í þjónustu Scotland Yard framdi hann fjölda ofbeldisglæpa en hlaut aldrei dóm. Það var ekki fyrr en eftir að hann myrti unga konu, Marciu Lawes, árið 1995 sem hann var tekinn úr umferð. Hann var dæmdur til lífstíðarfangelsis 1996. U m s j ó n : K o l b e i n n Þ o r s t e i n s s o n k o l b e i n n @ d v . i s
B
uddy Musso var í skýj-
unum. Loksins, eftir
nærri tveggja áratuga
einveru og einsemd
hafði hann hitt ástina
sína, Sue Basso, vorið 1997 á
kirkjubasar skammt frá heimili
sínu í Cliffside Park í New Jer-
sey. Sue Basso, sem var 44 ára,
var fjarri heimahögum sínum
en hún og Buddy áttu í fjar-
sambandi um skeið, en þess
var skammt að bíða að næsta
skref yrði tekið. Innan örfárra
mánaða var Buddy Musso far-
inn að íhuga að flytja til Texas
svo hann gæti verið með sinni
heittelskuðu. Það var ekki laust
við að fólk sem þekkti Buddy
hefði áhyggjur; Buddy Musso
gekk ekki heill til skógar and-
lega og hafði gáfur á við átta
ára dreng.
En hann átti skilið að verða
ástfanginn, hugsuðu vinir
hans. Hann hafði verið ekkill
síðan kona hans dó úr krabba-
meini árið 1980, tveimur árum
eftir að hún ól son þeirra, Tom.
Buddy vann í verslun við að
setja vörur í poka fyrir við-
skiptavini og bjó á umönnun-
arheimili í Cliffside. Sambýlis-
fólki hans var umhugað um
velferð hans, enda var hann
hvers manns hugljúfi; dreymdi
um að verða kántrísöngvari og
kallaði fram bros þegar hann
söng kántrílög sem hann hafði
lært úr útvarpinu. En engu að
síður vöknuðu upp spurning-
ar um ásetning Sue Basso; hví
vildi þessi feita kona, sem var
15 árum yngri en Buddy, endi-
lega að hann flytti til Houston?
Hvað sem þeim vangavelt-
um leið lét Buddy flytja fátæk-
legar eigur sínar til heimilis
Sue í Jacinto í Texas og notaði
bætur sínar til að kaupa ódýr-
an trúlofunarhring. Það var
hamingjusamur maður sem
14. júní 1998 steig um borð
í langferðabifreið, íklæddur
kántrífötum, með támjóa skó á
fótum, hálsklút og splunkunýj-
an kúrekahatt á höfðinu – hans
var beðið með eftirvæntingu í
Houston.
Óþekkjanlegt lík
Tíu vikum og tveimur dög-
um síðar rak skokkari augun
í ólögulegt hrúgald í skurði í
Galena Park í úthverfi Jacinto.
Skokkarinn sá ekki betur en að
um líkama væri að ræða. Þeg-
ar lögreglu bar að kom í ljós
að skokkarinn hafði rétt fyr-
ir sér, en reyndar var andlitið
svo illa farið að á því var vart
mannsmynd. Líkið hafði ver-
ið klætt í hrein föt, en á vinstri
fæti var hægri fótar skór og
á þann hægri vantaði skó. Af
ummerkjum var ljóst að mað-
urinn hafði verið myrtur ann-
ars staðar.
Nokkrum klukkustundum
eftir líkfundinn kjagaði ak-
feit kona inn á lögreglustöð í
Hous ton og tilkynnti að treg-
gáfaði maðurinn sem hún
byggi með hefði ekki skilað
sér heim. Konan kynnti sig
sem Sue Basso, maðurinn hét
Buddy Musso.
Líkið var sannanlega af
Buddy og líkskoðun sýndi að
hann hafði dáið hörmulegum
dauðdaga; óteljandi skurðir
voru á líkinu, bein voru brotin,
17 skurðir á höfðinu og fjöldi
brunasára eftir sígarettuglóð.
Sjáanlegir áverkar voru um
gjörvallan líkamann; á bring-
unni, kynfærunum, handleggj-
um, fótleggjum, höndum og
fótum. Talið var líklegt að hann
hefði að lokum verið myrtur
með öflugu höggi í höfuðið.
Dánardómstjórinn sagði að
Buddy hefði sætt miklu ofbeldi
um nokkurra daga skeið áður
en hann var myrtur – jafnvel
svo vikum skipti.
„Já, við myrtum hann“
Eftir að Sue kom á lögreglu-
stöðina var farið með hana og
son hennar, James O’Malley,
að skurðinum þar sem líkið lá
enn óhreyft, svo hún gæti stað-
fest að um Buddy væri að ræða.
Viðbrögð hennar þegar hún sá
líkið voru móðursýkisleg og
reyndar svo ýkt að eftir því var
tekið, en James var ekki brugð-
ið og engu líkara en hann vissi
hvað væri í vændum.
Viðbrögð James vöktu
grunsemdir lögreglunnar og
tók hún hann afsíðis og spurði
hann beint út hvort hann hefði
einhverja hugmynd um hvað
kynni að hafa gerst.
„Já,“ svaraði James, „við
drápum hann.“ Seinna kom í
ljós að þessi „við“ sem James
skírskotaði til voru hann og
móðir hans, Bernice Ahrens
Miller, vinkona Sue, Craig,
sonur Bernice, Hope, dóttir
Bernice og kærasti Hope, Te-
rence Singleton.
Að sögn James hafði Buddy
verið barinn í hel á heimili
Bernice. Þar hafði Buddy verið
neyddur til að sitja á hækjum
sér á leikjamottu í nokkra daga
eftir að hann braut fyrir slysni
Disney-styttu.
Buddy var barinn, hoppað
á honum, brenndur með sígar-
ettum, „þrifinn“ með vírbursta
og fleygt dauðum ofan í baðkar
sem fyllt var með bleikiefni og
hreinsilegi. Síðan var líkið fært
í hrein föt og fleygt í Galena
Park.
Að sögn James og annarra
hafði Buddy Musso átt ömur-
lega ævi hjá Sue Basso, verið
þrælað út og alla jafna verið
blár og marinn.
James O‘Malley, sem einn-
ig hafði átt ömurlega vist hjá
móður sinni, leiddi lögregluna
að blóðugum fatnaði Buddys
sem hafði verið fleygt í rusl-
ið ásamt blóðugu handklæði,
leikjamottunni og gúmmí-
hönskum.
Sexmenningarnir voru
handteknir og ákærðir fyr-
ir morð og taldi lögreglan að
ástæða þess hefði í reynd verið
óhappið með Disney-styttuna.
En annað átti eftir að koma á
daginn.
Buddy var líftryggður
Þegar lögreglan rannsakaði
heimili Sue varð ljóst að henn-
ar beið mikið verkefni. Heim-
ilið var ein allsherjar óreiða.
Engu að síður hnaut lögregl-
an um plagg þar sem kveðið
var á um 15.000 dala líftrygg-
ingu Buddys. Samkvæmt klá-
súlu átti líftryggingin að verða
60.000 dalir ef Buddy dæi of-
beldisfullum dauðdaga. Einnig
fann lögreglan erfðaskrá, und-
irritaða af Buddy og vottaða
af Sue og þremur af vitorðs-
mönnum hennar, þar sem
Buddy ánafnaði Sue allar sínar
eigur og líftrygginguna að auki.
Skjalið virtist hafa verið útbú-
ið 1997, en rannsókn leiddi í
ljós að það hafði í reynd verið
útbúið tólf dögum fyrir morð-
ið.
Sexmenningarnir bentu
hver á annan, en fimm áttu
það sameiginlegt að benda all-
ir á Sue sem heilann að baki
ódæðinu. Saksóknari í Hous-
ton ákvað að fara fram á lífs-
tíðardóm yfir vitorðsmönnum
Sue og dauðadóm yfir henni.
Vitnisburður James O‘Mal-
ley gaf skýra mynd af þeirri
meðferð sem Buddy hafði sætt
af hálfu Sue. Misþyrmingarnar
og svívirðingin hófst skömmu
eftir að Buddy kom til Texas
og lauk rúmum tíu vikum síð-
ar með morðinu. James sagð-
ist hafa óttast móður sína sem
hefði neytt hann til að taka
þátt í morðinu. Hvað sem því
leið var James sakfelldur fyrir
morðið og dæmdur í lífstíðar-
fangelsi.
Mislangir dómar
Bernice Ahrens Miller og son-
ur hennar, Craig, viðurkenndu
að hafa barið Buddy, en sögðu
bæði að Sue bæri ábyrgðina.
Bernice Ahrens fékk áttatíu ára
fangelsisdóm og Crag fékk sex-
tíu ára dóm
Terence Singleton, kærasti
dóttur Bernice, viðurkenndi að
hafa sparkað í Buddy og barið
hann með hafnaboltakylfu. Te-
rence fullyrti að Sue hefði veitt
Buddy banahöggið og ítrek-
aði það sem Bernice og Craig
höfðu sagt – að Sue, og reyndar
James einnig, bæru höfuðsök.
Kviðdómur komst að þeirri
niðurstöðu að sök Terence
væri engu minni en hinna,
reyndar meiri ef eitthvað var,
og dæmdi hann til lífstíðar-
fangelsis.
Hope Ahrens var ráðgáta,
hún sagðist hvorki kunna að
lesa né skrifa og bað um að fá
eitthvað að borða áður en hún
gæfi yfirlýsingu. Hún hafði
erindi sem erfiði og skófl-
aði í sig matnum. Þegar búið
var að skrá framburð hennar
krafðist hún þess að fá aðra
máltíð áður en framburður-
inn yrði lesinn fyrir hana. En
í framburði hennar kom fram
að Buddy hefði brotið Mikka
mús-styttu og hún hefði reiðst
honum. Hann hafði einnig haft
á orði að hann óskaði henni
og móður hennar dauða. „Ég
lamdi hann með tréstyttu af
fugli. En ég barði hann ekki
fast. Buddy bað mig að hætta
og ég hætti eftir að hafa lamið
hann tvisvar.“
Samningur handa Hope
Vitnisburður Hope olli sundr-
ung í kviðdómnum og sak-
sóknari sá sér leik á borði og
bauð Hope samning ef hún
vitnaði gegn Sue Basso. Þeg-
ar þar var komið sögu hafði
Sue misst um 100 kíló af þeim
175 sem hún vó þegar hún var
handtekin. Hún notaði hjóla-
stól og bar við lömun, geðræn-
um vandamálum og brjóst- og
kviðverkjum. Til að bæta gráu
ofan á svart þóttist hún einnig
hafa horfið til bernsku sinnar
og beitti mjóróma smástelpu-
rödd.
Sue Basso tókst ekki að
blekkja nokkurn mann og var
úrskurðuð sakhæf. Í lok réttar-
halda yfir henni tók það kvið-
dóm sex klukkustundir að
komast að niðurstöðu um ör-
lög hennar. Niðurstaða kvið-
dóms var sú að ekkert væri að
finna sem réttlætti að Sue fengi
lífstíðardóm og var hún því
dæmd til dauða.
Þegar dómarinn kvað upp
úrskurðinn seig Sue saman í
hjólastólnum og brast í grát.
Þegar hún var færð út úr dóm-
salnum veinaði hún með smá-
stúlkurödd: „Ég er ekki sek.“
Sex vikum eftir sakfell-
ingu Sue Basso voru réttar-
höld vegna morðsins á Buddy
Musso endanlega leidd til lykta
þegar Hope Ahrens játaði sig
seka um morð og var dæmd til
20 ára fangelsisvistar. Hún, ein
sexmenninganna, á raunhæf-
an möguleika á reynslulausn.
„Þegar dóm-
arinn kvað
upp úrskurðinn seig
Sue saman í hjóla-
stólnum og brast í
grát. Þegar hún var
færð út úr dómsaln-
um veinaði hún með
smástúlkurödd: „Ég
er ekki sek.“
n Buddy Musso var barnaleg og einlæg sál n Sue Basso var grimmlynd kona og undirförul
n Buddy var í skýjunum eftir að hann kynntist Sue n Ást var ekki efst í huga Sue Basso
MUSSO OG BASSO
Buddy Musso
Dreymdi um að verða
kántrísöngvari.
Sue Basso Tældi
Buddy og myrti í
hagnaðarskyni.