Dagblaðið Vísir - DV - 05.09.2014, Blaðsíða 8

8 Fréttir Helgarblað 5.–8. september 2014
Hugo Boss söluaðilar:
Reykjavík:
Gilbert úrsmiður Laugavegi 62 s: 551-4100
Gullúrið–úra og skartgripaverslunv Mjódd s: 587-4100
Úra- og skartgripaverslun Heide Glæsibæ s: 581-3665
Meba Kringlunni s: 553-1199
Meba - Rhodium Smáralind s: 555-7711
Hafnarfjörður
Úr & Gull Firði-Miðbæ Hafnarfjarðar s: 565-4666
Keflavík:
Georg V. Hannah, úrsmiður Hafnargötu 49 s: 421-5757
Selfoss:
Karl R. Guðmundsson, úrsmiður Austurvegi 11 s: 482-1433
Akureyri:
Halldór Ólafsson úrsmiður Glerártorgi s: 462-2509
Akranes:
Guðmundur B. Hannah, úrsmiður Suðurgötu 65 s: 431-1458
Egilsstaðir:
Klassík Selási 1 s:471-1886
Úra- o skartgripaversl n
Heide Glæsibæ - s: 581 36 5
Gæti hafa eyðilagt
sitt eigið dómsmál
n Sturla vill fá útivistardóm n Fer sjálfur með málið n Gagnrýndi þingfestingu
V
ið megum ekki ganga á
minn rétt,“ sagði vörubíl-
stjórinn Sturla Jónsson
við fyrirtöku í einkamáli
hans gegn Íslandsbanka.
Sturla hefur stefnt bankanum til að
sanna að Íslandsbanki eigi skuld
vegna láns sem hann fékk hjá Spari-
sjóði vélstjóra. Að stefnunni stend-
ur einnig eiginkona hans, Aldís Erna
Helgadóttir. Sturla vísar í 34. grein
þinglýsingarlaga þar sem segir að
greiðslur verði inntar til þeirra sem
heimild hafa eftir þinglýsingabók til
að veita móttöku.
„Veðbókarvottorðið mitt hefur
ekkert breyst síðan 2008. Svo biður
Byr hf. um nauðungarsölu og gögn
send út í þeirra nafni. Þegar nauð-
ungarsalan er heimiluð þá er spurt
hver sé mættur fyrir gerðarbeið-
anda og þá er það maður sem seg-
ist vera fyrir Íslandsbanka. Þetta hef-
ur verið grautur út í eitt,“ segir Sturla
í samtali við DV, en Íslandsbanki
keypti Byr sem kunnugt er árið 2011.
Telur Sturla að bankinn geti ekki
litið framhjá þessari grein þinglýs-
ingarlaga og segir skuldabréfið ekki
handhafabréf, heldur nafnbréf.
Grandlaus og ólöglærður
Á þetta vill Sturla láta reyna fyrir
dómstólum og því stefndi hann Ís-
landsbanka. Fyrirtaka í málinu fór
fram á þriðjudag, en Sturla bókaði
þar ýmsar athugasemdir við þing-
festingu málsins sem aðstoðarmað-
ur dómara sá um. Athygli vekur
að Sturla ver sig sjálfur, en hann er
ekki lögmenntaður og kom því vel
á framfæri að hann væri „grandlaus
og ólöglærður einstaklingur,“ við
hvert tækifæri. Fyrirtakan fór fram
í sal 301 í Héraðsdómi Reykjavíkur
sem er fremur lítill en engu að síður
fylltu stuðningsmenn Sturlu salinn
og dómarinn virtist nokkuð gáttaður
bæði á framferði Sturlu í dómsaln-
um og fjöldanum sem fylgdist með.
Sturla sagðist hafa fengið þær
upplýsingar frá aðstoðarmanni
dómara að hann ætti að spyrja dóm-
ara við fyrirtöku, um hæfi aðstoðar-
mannsins til þess að þingfesta mál-
ið. Sturlu var tíðrætt um þetta en
einnig það atriði að vafi léki á um-
boði lögmannsins sem mætti við
þingfestingu fyrir hönd Íslands-
banka. Óskaði hann eftir því að fá
útivistardóm sökum þess að lög-
maðurinn hefði sannarlega ekki
haft neitt umboð undir höndum til
að sýna fram á að hann mætti mæta
fyrir hönd bankans. Útivistardómur
þýðir að dómari geti kveðið upp úr-
skurð og orðið við kröfum stefn-
anda, hafi stefndi ekki mætt fyrir
dóminn og ekki gefið fullnægjandi
skýringar á fjarveru eða veitt öðrum
umboð til að mæta fyrir sína hönd.
Gæti fengið frávísun
Dómari virtist ekki átta sig á þessu
í fyrstu, því hann þráspurði Sturlu
hvort hann vildi ekki að málið fengi
framgang en næsta skref hefði ver-
ið aðalmeðferð þar sem munnlegur
málflutningur hefði átt sér stað.
Jafnframt þurfti dómarinn ítrekað
að minna Sturlu á að hann stýrði
þinghaldinu en ekki Sturla sjálfur,
sem greip gjarna fram í fyrir dómara
og lögmanni Íslandsbanka.
Þegar dómari hafði áttað sig
á kjarna málsins sagði hann
athugasemdir Sturlu vera eitthvað
sem ætti heima í málflutningi en
ekki í fyrirtöku málsins og var lög-
maður Íslandsbanka því sammála.
Tók dómari það jafnframt fram að
athugasemdir Sturlu gætu leitt til
frávísunar málsins og sagði það afar
sjaldgæft að stefnandi tefldi máli
sínu í slíka hættu. Jafnan væri það
verjandi sem reyndi að fá máli vís-
að frá. Þannig virtist Sturla ekki gera
sér grein fyrir því að tekið yrði tillit
til þessara athugasemda í málflutn-
ingi hans og varð niðurstaðan sú að
engin tímasetning var ákveðin fyr-
ir aðalmeðferð málsins heldur mun
fara fram önnur fyrirtaka í málinu
hinn 9. september. Dómari benti
Sturlu að lokum á að fá sér lög-
fræðing, en hann svaraði um hæl
og sagðist hafa talað við yfir 20 lög-
fræðinga en enginn vildi taka málið
að sér. n
Rögnvaldur Már Helgason
rognvaldur@dv.is
„Veðbókarvott-
orðið mitt hefur
ekkert breyst síðan 2008.
„Þetta hefur verið
grautur út í eitt
Sækir málið sjálfur Sturla Jónsson segist ekki
hafa fengið neina lögfræðinga til að vinna fyrir sig og
fer því með mál sitt gegn Íslandsbanka sjálfur. Hér
sést hann ganga úr dómsalnum. Mynd SiGtRyGGuR ARi
Ingólfur telur á sér brotið
Leitar til Mannréttindadómstóls Evrópu
L
andslög hafa fyrir hönd Ing-
ólfs Helgasonar sent kæru til
Mannréttindadómstóls Evrópu
vegna meintra brota gegn rétti
hans til að velja sér verjanda. Þetta
kemur fram á vef lögmannsstofunn-
ar Landslaga en Ingólfur sætir ákæru
fyrir meinta markaðsmisnotkun
og umboðssvik þegar hann gegndi
starfi forstjóra Kaupþings banka hf.
á Íslandi. Ingólfur er ákærður ásamt
átta fyrrverandi starfsmönnum
Kaupþings banka hf.
Á vef Landslaga kemur fram
að með dómi Hæstaréttar Íslands,
hinn 25. febrúar 2014, staðfesti
Hæstiréttur úrskurð Héraðsdóms
Reykjavíkur þess efni að afturkalla
skipun Jóhannesar Bjarna Björns-
sonar hæstaréttarlögmanns, verj-
anda Ingólfs.
Landslög segja þessa afturköllun
hafa verið studda með þeim rökum
að ekki væri útilokað að verjandinn
yrði kvaddur til sem vitni í málinu
þar sem ákæruvaldið hefði lagt fram
í málinu endurrit af hleruðu símtali
milli verjandans og annars sakborn-
ings í málinu.
Íslenskir dómstólar töldu rétt að
afturkalla skipun verjandans á þess-
um grundvelli þótt ákæruvaldið
hefði lýst því yfir að það hefði ekki
í hyggju að leiða verjandann sem
vitni í málinu, en Landslög segja að
ákæruvaldið hefði heldur ekki viljað
útiloka að til þess gæti komið síðar.
Með kæru sinni til Mannréttinda-
dómstóls Evrópu heldur Ingólfur
því fram að íslenskir dómstólar hafi
brotið gegn rétti hans sem sakaðs
manns til að njóta varnar af hálfu
verjanda að eigin vali. Réttur sak-
aðs manns að þessu leyti er talinn
með grundvallar mannréttindum
þeirra sem sæta ákærum samkvæmt
Mannréttindasáttmála Evrópu, að
því er fram kemur á vef Landslaga. n
birgir@dv.is
Sætir ákæru
ingólfur hefur ákveðið að leita til Mann-
réttindadómstólsins vegna málsins.
Litlum
bolað burt
MP banki rukkar þá smáu
Hinn 1. ágúst hækkaði MP
banki svokallað viðskiptagjald,
sem innheimt er mánaðarlega
af viðskiptavinum bankans ef
umfang viðskipta þeirra er und-
ir tveimur milljónum, úr 1.100
krónum upp í 5.000 krónur.
Samanlagt nemur því árlegt við-
skiptagjald þessara viðskipta-
vina til bankans 60.000 krón-
um, en var áður 13.200 krónur.
Gjaldið hækkaði því um 354
prósent. Ólafur Vigfússon var í
viðskiptum við MP banka þang-
að til á miðvikudag, en þá barst
honum tölvupóstur frá bankan-
um, þar sem honum var tilkynnt
að þar sem að umfang viðskipta
hans væru samtals undir tveim-
ur milljónum króna á mánuði
myndi 5.000 króna gjaldið verða
innheimt af reikningi hans
mánaðarlega, nema að „umfang
viðskipta aukist“.
Ólafur var ekki sáttur með
póstinn frá MP banka og sagði í
kjölfarið upp viðskiptum. Hann
birti svo færslu á Facebook-síðu
sinni. „Í dag kl 13:15 gerði ég mér
ferð í MP banka, tók út krónurn-
ar mínar, lokaði reikningnum og
sagði upp öllum viðskiptum. Um
leið og ég baðst afsökunar á því
að vera svona lítill og ómerki-
legur viðskiptavinur bauðst ég
til að auglýsa „upplýsta stefnu“
stofnunarinnar og segja öllum
frá sem nenntu að hlusta,“ skrifar
Ólafur í færslunni.
Þegar breytingarnar voru til-
kynntar í júní sagði Sigurður Atli
Jónsson, forstjóri MP banka, í
samtali við Vísi að „stefna bank-
ans er að vera ekki í þjónustu
hins almenna bankaneytanda á
markaði. Við veljum viðskipta-
vini okkar vel. Til að geta þjónu-
stað þá vel þá þurfum við að tak-
marka þennan fjölda.“