Dagblaðið Vísir - DV - 15.08.2008, Blaðsíða 36
föstudagur 15. ágúst 200836 Helgarblað DV
Bræðurnir Jóhannes Páll og Ari Gunn-
arssynir bíða þess að afplána sinn dóm
fyrir innflutning á fíkniefnum. Þeir eru
íþróttamenn, eiga nýfædd börn og
framtíðin blasti björt við þeim þar til
þeir fóru út af sporinu. Og allt líf þeirra
breyttist.
Jóhannes Páll, kallaður Palli, segir
Sirrý frá reynslu sinni af einangrunar-
vistinni, skömm og eftirsjá. En hefðu
þeir vitað hvað raunverulega biði
þeirra hefðu þeir sleppt því að taka
þátt í dópinnflutningi. Hann segir sögu
sína í forvarnarskyni svo aðrir taki ekki
þátt í svona vitleysu.
„Við vitum hvaða dóm við fengum.
Munum
sitja inni
í 4 til 6
mán-
uði.
En
við
vit-
um
ekki hvenær afplánun hefst. Öll fang-
elsi eru yfirfull svo við vitum ekki hve-
nær við förum inn, vonandi á þessu
ári. Það er erfitt að bíða og vita ekki.“
Þeir bræður fengu mikið hrós fyrir
að þora að segja sannleikann og vera
samstarfsfúsir og líklega hefur það haft
þau áhrif að afplánunin fer ekki fram
á Litla-Hrauni og Palli er því feginn.
Hann ætlar að vera á sjónum fram að
afplánun.
„Það er einfalt líf á sjónum, auðvit-
að hörkupuð, en þessir hlutir eru ekk-
ert í umræðunni þar svo það er gott að
vera á sjónum. Ég var að skila mast-
ersritgerð í viðskiptafræði. Og er á leið
á sjóinn aftur. En ég vil taka það fram
strax að þáttur minn og bróður míns í
þessu máli var ákaflega takmarkaður.
Ég var ekki einu sinni á landinu þegar
þetta átti sér stað. Við vorum einungis
dæmdir milligöngumenn í þessu máli,
það er við miðluðum upplýsingum á
milli aðila. En ég er ekki að víkja mér
undan ábyrgð. Þetta voru mistök hjá
okkur.“
En hvernig tekur fólk þér eftir að
dómur var kveðinn upp?
„Ég skammast mín og veit ekki
hvernig ég á að koma fram. Ég var í
góðu starfi í ráðuneyti og sundþjálfari
en ég hef haldið mig mikið út af fyr-
ir mig eftir þetta. Vonast til að ég rek-
ist ekki á neinn úr vinnunni og sund-
inu. Það lagast vonandi. En enginn
hefur sagt við mig: „Djöfulsins fífl ertu.
Hvernig gastu gert fjölskyldunni þinni
þetta?“ Ég heyri aldrei
ásökunartón því fólk veit
hvað manni líður illa yfir
þessu og maður getur því
miður ekki breytt fortíðinni. Ég hélt
að fólk yrði dómharðara en það hefur
meira verið um faðmlög. Því margir
átta sig á að við iðrumst, hvað við sjá-
um eftir þessu.“
En hvað voruð þið að pæla?
„Já, það spyrja mann allir að þessu.
Peningarnir drógu okkur í þetta, en þeir
fá okkur ekki aftur út í þetta. Skamm-
tímahagsmunir réðu þarna ferðinni.
Við vildum bara fá þennan pening og
hugsuðum ekki út í afleiðingarnar.
Ég er búinn að vera edrú í 3 ár eftir
tveggja ára tímabil þar sem ég átti erfitt
með áfengi og efni voru eitthvað með
í spilinu stundum. Á þeim tíma kynnt-
ist ég þessum heimi. En ég hætti! Ég
var viðskiptafræðingur í ráðuneyti og
þjálfari í sundi. En svo kom þessi inn-
flutningur inn í myndina og ég féll fyr-
ir þessum skammtímagróða. Það ætlar
sér enginn að nást sem fremur afbrot.
Ef ég hefði gert mér raunverulega grein
fyrir afleiðingunum hefði ég látið þetta
vera.“
Dóp finnst víða
Er dóp víða í samfélaginu?
„Já, þetta er miklu, miklu, miklu
algengara en fólk heldur. Það er tonn
af liði í kringum þetta fíkniefnadót.
En 99% af þessu liði eru bara rosaf-
ínir strákar og stelpur en ekki þetta
harðkjarnalið sem ímyndin gengur út
á. Fullt af fjölskyldufólki er í þessu án
þess að vera í bullandi neyslu. En svo
eru líka margir sem missa stjórnina og
átta sig of seint á því að þetta er rosa-
lega eldfimt efni og það getur orðið of
seint að ætla að hætta.
Ég man eftir virðulegum miðaldra
manni með fyrirtæki sem var eitt sitt að
kaupa efni hjá félaga mínum. Neyslan
sést ekki utan á öllum.“
Heimurinn hrundi
Hvernig var það þegar upp um ykk-
ur komst?
„Ég var tekinn fyrstur. Heimurinn
hrundi. Það var beðið eftir mér fyr-
ir utan vinnuna og ég pikkaður upp.
Og í kjölfarið var gerð húsleit heima
hjá mér. Það fannst náttúrlega ekkert.
En farið var fram á gæsluvarðhald yfir
mér. Og síðan voru Ari og Tómas tekn-
ir daginn eftir og Annþór síðar. Manni
brá rosalega þegar efnið fannst og vissi
ekki hvað myndi svo gerast. En ég gerði
mér ekki fulla grein fyrir afleiðingun-
um fyrr en of seint.“
Gæsluvarðhaldið
Það er ljóst þegar Palli rifjar upp
þessi mál að gæsluvarðhaldsvistin var
skelfilegt tímabil. Enginn getur hugs-
að sér að vera handtekinn og fluttur
með lögreglubíl. Og svo inn í tóman
klefa, ekkert sjónvarp eða neitt við að
vera í langan tíma. Rúm og stóll bolt-
að niður í klefanum. Inn í þetta kemur
gæsluvarðhaldsfanginn og dyrunum
er lokað.
„Það er rosalegt að vera tekinn út úr
daglegu lífi og skellt inn í lítið box. Mat-
urinn kemur í gegnum lúgu og það eru
einu samskiptin við fólk.
Sálfræðingur kom reyndar daglega
fyrst en eftir 2 vikur dró úr þeim heim-
sóknum. Og einu samskiptin við fólk
eru þegar manni er réttur maturinn og
svo þegar maður fær að fara í sturtu.
Að ganga í sturtuna er eina tilbreyting-
Helgarviðtalið
SiGríður ArnArDóttir sirryarnar@gmail.com
Katrín Andrésdóttir er móðir sjö
myndarlegra barna sem öll hafa
gengið menntaveginn og lagt stund
á íþróttir. Þau eru alin upp á fyrir-
myndarheimili samhentra hjóna.
En óhamingjan getur bankað upp
á á bestu bæjum.
Í vetur voru tveir synir henn-
ar handteknir fyrir innflutning
á kókaíni og var fíkniefnamálið
helsta fréttin um tíma. Þetta var
reiðarslag fyrir fjölskylduna. En
Katrín stendur með sínum strák-
um og segir þá hafa iðrast og lært
af þessum ömurlegu mistökum.
Smituðust af peningagræðgi
„Mig grunaði ekki neitt. En þeg-
ar ég hugsa til baka, þá voru þeir,
Palli og Ari, dálítið sér frá miðj-
um nóvember og þar til þeir voru
handteknir í janúar. Þeir vildu bara
vera tveir þegar fjölskyldan kom
saman. Nú veit ég að það var von
á fíkniefnasendingunni 15. nóvem-
ber. Þeir voru stressaðir yfir að vera
með óhreint mjöl í pokahorninu
og skömmuðust sín gagnvart fjöl-
skyldunni. En mig grunaði aldrei
neitt svona. En þjóðin er að farast
úr græðgi og þetta er bara það. Þeir
smituðust af peningagræðgi. Sáu
þarna tækifæri til að fá 2 milljónir.
Mér finnst þetta mjög sorglegt,
maður skilur þetta ekki. Þeir eru
góðir, yndislegir drengir sem taka
þá áhættu að eyðileggja allt sem
þeir eiga. En þeir geta sjálfum sér
um kennt.
En ég veit að Ari, sonur minn,
hvorki reykir né drekkur, hann er
íþróttamaður. Hann hefur viður-
kennt að hafa verið á sterum um
tíma. Það er hættulegt. Og hinn
sonur minn, Palli, er líka íþrótta-
maður sem var búinn að segja
skilið við áfengi eftir tímabundna
erfiðleika. Ég hefði aldrei getað
ímyndað mér neitt svona um þá.
Þetta kom svo óvænt því þeir höfðu
ekki verið í svona félagsskap. En
maður þekkir aldrei börnin sín al-
veg. Og svona getur gerst á bestu
bæjum.“
óvænt handtaka og símhlerun
„Þetta atvikaðist þannig þennan
erfiða janúardag að önnur tengda-
dóttirin var búin að vera hérna hjá
mér fyrr um daginn. Hún fór heim
og hringdi svo í mig og sagði að það
hefði verið brotist inn og tölvunum
stolið. Við hringdum alveg grun-
lausar í lögguna. Þeir lögðu sam-
an tvo og tvo. Og komust að því að
Palli hafði verið vaktaður í langan
tíma og nú höfðu þeir verið hand-
teknir. Það var sem sagt fíknó sem
tók tölvurnar og Palli var í þeirra
haldi.
Almenna lögreglan sagði að
hann hlyti að koma heim hvað úr
hverju. En það var nú eitthvað ann-
að. Það liðu 5 vikur! Þeir voru í ein-
angrun og það hefur verið skelfi-
legur tími. Þeir tala stundum um
það við mig að þeir heyrðu saka-
manninn Annþór Karlsson hlæja í
næsta klefa á meðan þeim aftur á
móti leið mjög illa.
Þessi reynsla var eins og að
detta inn í lögguhasarheim. Und-
arlegt. Við þurftum að bera vitni,
ég og kærasta sonar míns.
Og þegar ég var að gefa skýrslu
var einmitt verið að góma Annþór,
sem var höfuðpaurinn í málinu.
Það varð mikið mál að þeir bræður
sögðu til hans. Og þeir fengu hótun
í kjölfarið. En þeir sögðu allan tím-
ann að best væri að segja sannleik-
ann. Og fyrir það fengu þeir mikla
plúsa. Rannsóknarlögreglan gaf
þeim góð ummæli fyrir samvinn-
una. Og saksóknari fór fram á að
þeir fengju lágmarksdóm. Það er
ekki oft sem sagt er til höfuðpaurs-
ins í málinu. Kalli Bjarni þagði til
dæmis um þann þátt í sínu máli.
Við breytum aldrei stöðu þessara
mála nema fólk segi frá höfuðpaur-
um í fíkniefnamálum.
En óttumst fíkniefnaheiminn.
Það hefur til dæmis verið hringt
hingað og lagt á, mjög furðulegt.
Við höfum því öryggisgæslu frá
Securitas. Lögreglan fylgdist líka
með húsinu þegar Annþór slapp
úr gæslu eins og frægt varð. En mér
finnst aðdáunarvert að þeir bræður
sögðu sannleikann og söguna alla.
Ég veit það núna að símarnir
okkar voru hleraðir meðan á rann-
sókn málsins stóð. En ég er ekki sár
og hafði sjálf ekkert að fela. Það er
best að koma hreint og beint fram
og hjálpa og þetta var í þágu rann-
sóknarinnar.“
Vildi geta spólað til baka
„Ég er ekki að afsaka það sem
þeir gerðu en þeir hafa iðrast mik-
ið. Og ég er bjartsýn og 100 prósent
viss um að þeir hafi lært sína lexíu.
Hamingjan er ekki fólgin í peninga-
seðlum, það vita þeir af reynslunni.
Fjölskyldan stendur vel saman.
Konurnar þeirra standa svo með
þeim. Og það er ekki sjálfgefið en
mjög nauðsynlegt. En ef þeir hefðu
ekki staðið í þessu afbroti væri Ari
nýútskrifaður úr íþróttakennara-
skóla og Palli væri enn í góðu starfi
í ráðuneytinu. Og þeir eru nýbún-
ir að eignast börn. Þetta er alveg
hræðilegt. Nú bíða þeir dóms. En
hvað svo sem tekur við núna getur
ekkert orðið eins slæmt og gæslu-
varðhaldið. Við máttum ekkert tala
við þá í 5 vikur. En ég vil taka það
fram að þeir voru svo fínir, fanga-
verðirnir, góðir og huggandi menn.
Ekki eins og við sjáum í bíómynd-
um. Virkilega góðir menn. Þetta er
ömurleg lífsreynsla að koma sér í.
Bara að hægt væri að spóla til
baka.“
Borgar sig að
segja sannleikann
Þorir að viðurkenna mistök sín og iðrast
„Bara að hægt væri
að spóla til baka.“