Són - 01.01.2008, Side 58

Són - 01.01.2008, Side 58
HELGA KRESS58 Ég sit hérna hissa og hugsa um það í horninu mínu og skrifa, því mér í upphafi þeytt var af stað, og því ég tók að mér að lifa. Hvað, tók ég það að mér? Nei, alls ekki það! Ég ósjálfráð byrjaði að lifa. Án samnings og heitmála hljóp ég af stað og helst kaus að elska og skrifa. Það er athyglisvert að sú mikla og óuppfyllta ástarþrá sem gengur eins og rauður þráður um ljóð Ólafar er fullkomlega bæld í ævi- kvæðinu og er þar ekki til umræðu. Ólöf er þakklát og sátt hjá fóstr- anum, og þar endar hún í raun ævikvæðið. Í síðustu erindunum tveimur sveigir það nefnilega nokkuð óvænt að eldheitum kven- réttindaboðskap og breytir um stíl:38 Mér gekk til hjarta sú grátleg sjón, sem gerir kvenfólkið mannsins þjón. Að sjá hvernig þjónslundin – því er miður – því þrýst hefur dýpra og dýpra niður. Í stað þess að játast jafngild, frjáls, sem jafnréttisaðall sérhvers máls, hin kúgaða sálin krýpur niður, með kjassmálum drottnarann biður, biður. Það er ekkert samhengi milli þessarar upphöfnu orðræðu og þeirrar lágværu sjálfslýsingar sem á undan er komin. Það er eins og Ólöf hafi komist í þrot með ævisöguna eftir að hún komst í hjónabandið og ekki getað fylgt henni eftir. Hún víkur því frá eigin sögu og fer að tala um annað. Um leið er eins og hún vilji réttlæta kvæðið með boðskap sem eigi annað – og merkilegra – erindi en bara að segja frá henni sjálfri.39 Samt sem áður valdi Ólöf að sleppa þessu kvæði við prentun 38 Tveimur síðustu erindum ævikvæðisins er sleppt í Ritsafni og er hér farið eftir eig- inhandarriti Ólafar á handritadeild Landsbókasafns. 39 Svipað stílbrot má sjá í smásögu hennar „Hjálpin“ sem lýsir hugarástandi ungrar konu á brúðkaupsdegi hennar og er sögð frá sjónarhorni hennar sjálfrar. Þegar hins vegar kemur að lýsingu á hjónabandinu skiptir sagan yfir í hefðbundna þriðju persónu frásögn og almennan siðaboðskap. Sagan er greinilega sjálfsævisöguleg. Hún er skrifuð skömmu eftir giftingu Ólafar sumarið 1888 en birtist fyrst í
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160

x

Són

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Són
https://timarit.is/publication/1139

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.