Skírnir - 01.01.1982, Qupperneq 73

SKÍRNIR
SKIN OG SKUGGAR
71
þann 21ta September, en það óþægilcga er það, að konan mín lá þvínær
fyrir dauðanum í tvo mánuði, en nú er hún samt komin á fætur; svo erum
við hér á þessum flækingi og vitum engan vissan bústað, árinu lengur. Jeg
hef ekkert heyrt frá þér síðan þú fórst, en jeg vonast eptir að heyra það í
vor. Jeg hef sent þessum þremur mönnum ávlsanir uppá það sem þú lof-
aðir að leggja út fyrir mig, nl. Rasmussen bókbindara (Frederiksbergg.9)
80 Kr., Hagerup í Gothersgade 60 Kr og 31 og Bang á Vesturbrú 60 Kr. sem
eru = 200 Krónur; þetta vona jeg að geta endurgoldið þér á þeim tíma sem
jeg tiltók í sumar, nl. í vor, því jeg á von á 600 krónum, þegar jeg er búinn
með landafræðina og kominn svo lángt með Reykjavíkurlýsínguna,** að
jeg geti beðið um peníngana. Jeg verð líka að biðja þig að borga Jacobsens
systrum 8 krónur, ef þú vilt og getur; svo skal jeg nú ekki níðast á þér meira
um sinn, heldur hafa hugfast að vinna fyrir Mammon, svo þú fáir hann
aptur.
Fréttir get eg engar skrifað þér, nema góðviðri og fiskileysi, frost og hrein-
viðri. Ef þú finnur Rúka, þann rauða og eineygða Viceprófast Regentsins.5
þá heilsaðu honum frá mér með kossi og handabandi, sömuleiðis konunni
hans, segjandi við þau, að eg hafi ekkert við þau að tala í þessum pistli, því
hann sé skrifaður til annars manns, en ekki til þeirra, og hvurn andskotann
geta þau þá heimtað að jeg fari að skrifa þeim hér í?
Sem sagt, fréttir eru engar, nema ef telja skal Thorvaldsenhátíðina, sem
framin var hér með afar smekklausum kvæðum og ræðum, eins og þú munt
sjá á Þjóðólfi og ísafold.o Landar okkar hamast hverr í kapp við annan að
ryðja úr sér smekkleysunum og þvaðrinu, og blöðin taka undir með feikna
lofi fyrir alla þess konar frammistöðu; „jo galere, jo bedre“, segir Danskur-
inn, en jeg þegi, og svo enda jeg bréfið, með kærri kveðju frá konunni minni
og sjálfum mér, hnýtandi þar við þakklæti mínu og óskum fyrir velgengni
þinni og heillum. . . .
Enn er Gröndal kominn á stúfana 27. marz 1876:
Elskulegi góði Tryggvi!
Jeg verð fyrst að skrifa þér þá sorgarfregn, að við erum búin að missa litlu
Möllu, hún dó úr heilabólgu þann 22. þ. m. og sofnaði rólega og blítt frá
þessu lífi, og gat ekki fengið að njóta vorsólarinnar sem fer i hönd, þú getur
trúað að jeg hef ekki tekið á heilum mér á þessum dögum fyrir gráti og
harmi. Við eigum nú aðra dóttur eptir, sem heitir Helga, hún fæddist 21.
September i haust.7
Jeg þakka þér fyrir bréfið og alla þína velgjörnínga; peníngana, 140 krón-
ur, borgaði jeg „Helgesen“8 strax og lánaði þá til þess, því það var eitt mér
óvænt slag að láta mig borga þá á þennan hátt; „Helgesen" hefur verið og
er mér fjandlega sinnaður, og eg vildi ekki að hann skyldi geta sagt að hann
ætti hjá mér. Kvittéríngu frá honum legg eg hér við.9