Skírnir - 01.09.1992, Side 215

SKÍRNIR
EINN HRING - ANNAN HRING
477
grímssyni. Það sé í raun og veru erfikvæði Snorra um eftirlætisson sinn
Jón murta sem lést með sviplegum hætti.20 I „Innganginum" er sömu-
leiðis getið nýrra skrifa Baldurs Hafstaðs þar sem rök eru færð fyrir því
að Snorri sé höfundur Arinbjarnarkviðu sem hefur einnig verið kennd
Agli.
Hér er skammt stórra högga á milli - og ekki síst teljast til tíðinda
höggin úr hendi Egils Skallagrímssonar í hönd Snorra. Hún verður
a.m.k. ekki hermd upp á fræðimennina draumvísan fræga í Islendinga
sögu Sturlu þar sem Egill kvartar yfir hugleysi Snorra, afkomanda síns:
Seggr sparir sverði at höggva,
snjóhvítt es blóð líta, (241)
Bjarni Einarsson hikar jafnvel ekki við að höggva í sama knérunn þar
sem Egill er þegar hann viðrar þá hugmynd í áðurnefndri grein sinni að
ef til vill megi „öðrum þræði líta á [Egils] söguna alla sem Sonartorrek
Snorra“ (40).
Á þennan hátt er Snorri sífellt að verða meira og meira áberandi í
allri umræðu um íslenskar miðaldabókmenntir. En hvernig maður var
hann? Þar kalla menn íslendinga sögu Sturlu jafnan til vitnis. Meðal þess
sem hún greinir frá auk auðsældar og höfðingskapar Snorra er að hann
hafi verið „skáld gott og var hagur á allt það er hann tók höndum til og
hafði hinar bestu forsagnir á öllu því er gera skyldi" (269). Auk þess er
sagt að hann væri „hinn mesti fjárgæslumaður, fjöllyndur og átti börn
við fleirum konum en Herdísi“ (242). I tengslum við þetta er einnig vert
að huga lítilsháttar að annálskenndri klausu Islendinga sögu um veturinn
1226-1227:
Þessi vetur var kallaður sandvetur og var fellivetur mikill og dó
hundrað nauta fyrir Snorra Sturlusyni út í Svignaskarði. Snorri hafði
um veturinn jóladrykki eftir norrænum sið. Þar var mannmargt.
(314-315)
Þessi klausa gefur góða mynd af ríkidæmi Snorra - og ráðdeildarsemi.
Það virðist a.m.k. ekki þurfa mikla getspeki til að sjá í hendi sér hvers
vegna hann kaus að styrkja tengsl við vini sína og afla nýrra með því að
efna til mannmargrar jóladrykkju einmitt þennan óhappavetur þegar
eðlilegra hefði virst að draga saman seglin. Á sama hátt er auðvelt að geta
sér til hvað gestir hafi helst lagt sér til munns með jólaölinu og hvað gert
20 Bjarni Einarsson. „Skáldið í Reykholti," Eyvindarbók, Festskrift til Eyvind
Fjeld Halvorsen. Oslo 1992. Þessa grein hafa ritstjórar Heimskringlu lesið í
handriti.