Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1977, Síða 10

8
MÚLAÞING
vetur og var hún þegin með hökkum, enda á boðskapur hennar
ekki síður erindi við Austfirðinga en aðra landsmenn. Við teljum
mikinn ávinning að pví að hafa sýninguna Húsvemd hér til hliðar
við minjasýningu heimaaðila.
Með pjóðminjasýningunni rætist ársgömul hugmynd starfs-
manns Safnastofnunar Austurlands, Gunnlaugs Haraldssonar, og
sjálfsagt hafa ýmsir fleiri alið með sér draum um svipaða atburði
á þessu menningarsviði. Gunnlaugur hóf störf í fyrravor við minja-
söfnun á vegum SAL ásamt Þórði Tómassyni. safnverði í Skóg-
um. Höfðu jreir félagar ekki verið lengi að, er stjórn Safnastofn-
unar hitti pá til samráðs hér á Egilsstöðum. Þar hafði Þórður orð
fyrir þeim félögum og tjáði okkur strax, að nú væri sín ekki lengur
þörf, pví að Gunnlaugur væri einfær um söfnunarstarfið og engu
að kvíða um framhaldið. Hefur raunar eftir þessu farið, pvi að
uppskera Gunnlaugs við söfnun á liðnu sumri varð meiri en j?eir
hefðu trúað, sem töldu að allir munir eldri en síðasta heimsstríð
væru glataðir hér í fjórðungi eða a. m. k. ekki falir á söfn nema
fyrir stórfé. Hitt kom einnig í ljós í ferðum Þórðar og Gunnlaugs,
að margir báru takmarkað traust til safnfrömuða og töldu pá
hafa staðið illa í ístaðinu og tvísýnt um að þeir hafi varið j>að
áföllum, sem jægar var dregið til safna, og væri j>að til marks um
vonda samvisku að j>au væru lokuð og læst. Gunnlaugur lagði
pví lykkju á leið sína, og eftir að hafa kannað reitur Minjasafns
Austurlands og gengið úr skugea um að allt væri með felldu um
ásigkomulag j>ess, voru j?að viðbrögð safnandans að stinga upp
á sýningu til að reka af sér og okkur slyðruorðið. Þetta var í
fyrrasumar og síðan var þráðurinn spunninn með hörðum áróðri
Gunnlaugs og skýrum rökum og áætlunum bréflega erlendis frá
úr lærdómssetrum, svo að stjórn Safnastofnunar hlaut að hrífast
með og taka undir og náði samstöðu með stjórn Minjasafns
Austurlands um að fá lánaða j>aðan muni á f>á sýningu, sem hér
er upp komin. Megindrætti hennar mótaði Gunnlaugur erlendis
og í iólaleyfi hér heima, og að uppsetningu hefur hann unnið
sleitulaust nú á fjórðu viku og hvergi dregið af sér með þeim
árangri, sem hér má líta. Vissulega hefur hann notið góðrar að-