Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1977, Side 135

MÚL AÞING
133
En fjarri fór, að séra Eyjólfur stæði einn í starfi, hann átti sér
við hlið ágætan lífsförunaut par sem var eiginkona hans, Ólafía
Johnson Melan, er fyrr var nefnd. Hún lifði mann sinn í allmörg
ár. Séra Albert E. Kristjánsson, er var henni nákunnugur og
starfi hennar, skrifaði allítarlega og prýðilega minningu hennar
í Lögberg-Heimskringlu (5. maí 1966), og fer hann í málsbyrjun
eftirfarandi orðum um hana:
„Úr hópi okkar Vestur-íslendinga er nú horfin af sjónarsvið-
inu ein af okkar allra merkustu konum, par sem var Ólafía John-
son Melan. Hún var fædd 6. marz 1887 í Mikley í Nýja íslandi,
dáin á heimili sonar síns í Huntington, B. C., 4. febrúar 1966“.
Síðan skýrir séra Albert frá ætt hennar og uppruna, og rekur
námsferil hennar, sem var hinn merkasti, en hún var kennari
að menntun. Að námi loknu kenndi hún við miðskóla á ýmsum
stöðum í Manitobafylki, meðal annars var hún í sex ár skóla-
stjóri við Gimli High School. Naut hún mikilla vinsælda í starfi
sínu. Þeim ummælum til staðfestingar vitna ég til hinna fögru
„Minningarorða" um hana, sem einn af nemendum hennar, Mrs.
Ingibjörg Jónsson, ekkja Einars Páls Jónssonar, ritstjóra og skálds,
birti í Lögbergi-Heimskringlu samhliða grein séra Alberts, en
frú íngibjörg var pá ritstjóri blaðsins. Fórust henni, meðal annars,
þannig orð um hinn gamla kennara sinn, en sjálf hafði hún einnig
verið kennari:
„Ég hefi kynnst mörgum kennurum um ævina og er hún að
mínum dómi einn sá hæfasti kennari, sem ég hefi þekkt, pað var
ekki einungis, að hún kunni að skýra námsefnið þannig, að pað
varð nemendunum ljóst á stuttum tíma, hún hafði lag á p\í að
vekja hjá f>eim áhuga fyrir náminu með örvandi orðum sínum“.
En utan kennslustarfsins, aðal ævistarfs síns, lét Ólafía Melan
sig miklu skipta mannúðar- og menningarmál; dregur séra Albert
sérstaklega athygii að pví, hve mikið starf hún hafi unnið í (>águ
kirkju sinnar, Sambandssafnaðanna meðal Vestur-íslendinga, og
fer miklum lofsyrðum um paö starf hennar. Stóð hún p\í eigin-
manni sínum fast við hlið í kirkjulegu starfi hans, og er það p\í