Bændablaðið - 28.05.2015, Blaðsíða 35

Bændablaðið - 28.05.2015, Blaðsíða 35
35Bændablaðið | Fimmtudagur 28. maí 2015 1500 fermetrar af ræktarlandi verði tiltækir á hvert mannsbarn. Á sama tíma áætla Sameinuðu þjóðirnar að það þurfi að auka ræktarland um 60 þúsund ferkílómetra á ári. Staðreyndin er aftur á móti sú að við erum að tapa 120 þúsund ferkílómetrum af ræktarlandi á hverju ári vegna landhnignunar og jarðvegsrofs,“ segir Jóhann. 24 milljarðar tonna tapast á ári „Áætlað er að 3,4 tonn af frjósömum jarðvegi tapist árlega á hvert mannsbarn í heiminum, það eru 24 milljarðar tonna. Til að setja þetta í samhengi hefur verið áætlað að á Íslandi tapist um 1,6 milljónir tonna af jarðvegi á ári. Íslendingar eru í kringum 320 þúsund svo að í þessu eigum við heimsmet því á hvern Íslending gera þetta fimm tonn af jarðvegi á ári og hér er eingöngu átt við rof tengt rofabörðum. Í raun er jarðvegseyðingin sennilega mun meiri.“ Efsta lagið frjósamast Jarðvegur inniheldur um fjögur þúsund milljarða tonna af kolefni. Kolefnið er undirstaða frjósemi hans enda það efni sem humusefnin byggjast á. Kolefni í jarðvegi mælist ellefu sinnum meira en allt kolefni í skógum heims og fimm sinnum meira en það sem finnst í andrúmsloftinu. „Ástæðan fyrir þessu mikla kolefnisinnihaldi jarðvegsins er hversu stöðugt kolefnið er í jarðveginum á meðan honum er ekki raskað. Við jarðvegsrof og rask, þar með talin jarðrækt, losnar kolefnið og það berst bæði út í andrúmsloftið sem lofttegundir. Á ræktarlandi er moldin, þessi frjósamasti hluti jarðvegsins, aðeins efst í jarðveginum. Það getur gengið hratt á moldina og við áttum okkur ekki endilega á því fyrr en gengið hefur verið verulega á frjósömu efstu lögin og uppskerubrestur blasir við. Mannkynssagan er talandi dæmi um afleiðingar slíkrar ósjálfbærrar landnýtingar. Norður-Afríka var eitt besta ræktunarsvæði Rómverja og matarforðabúr þeirra en er eyðimörk í dag. Sama má segja um svæðið þar sem Írak og Íran eru í dag. Menningarsamfélögin þar nýttu frjósamt ræktarlandið við árna Tigris og Efrates en þar eru nú eyðimerkur. Menn hafa getið sér þess til að Mayar hafi horfið í Suður-Ameríku vegna minnkandi uppskeru. Reyndar þurfum við ekki að líta svona langt aftur til að finna svipuð dæmi. Saga landhnignunar og uppblásturs í Bandaríkjunum á fjórða áratug síðustu aldar er saga rányrkju manna á jarðvegsauðlindinni.“ Myndun jarðvegs í þeim gæðum og magni að við getum farið að tala um sjálfbær frjósöm vistkerfi tekur áratugi eða árhundruð. Á norðlægum slóðum getur það tekið enn lengri tíma. „Vegna þess hve lengi jarðvegur er að myndast verðum við því að líta svo á að jarðvegsauðlindir séu óendurnýjanleg. Þetta er vegna þess að miðað við landnýtingu í dag er hún það á þeim mælikvarða sem við miðum yfirleitt við, sem er ein mannsævi. Þess vegna skiptir miklu að vel sé farið með auðlindina kynslóð fram af kynslóð og að nýting hennar sé með þeim hætti að meiru sé skilað til komandi kynslóðar en við var tekið.“ 0,1 millimetri af jarðvegi á ári „Á Íslandi getum við auðveldlega séð hvaða hluti jarðvegsins myndaðist fyrir landnám vegna landnámsöskulagsins. Við vitum jafnframt að sá jarðvegur byrjaði að myndast fyrir um 10 þúsund árum. Ef við gefum okkur að þetta jarðvegslag sé um einn metri á þykkt, þá hefur myndast um 0,1 millimetri af jarðvegi á ári hér á landi fyrir landnám. Á einni mannsævi nær jarðvegsmyndunin því ekki einum sentímetra við aðstæður þar sem engin ræktun eða önnur landnýting var til staðar.“ Hnignun jarðvegs „Yfir helmingur Íslands einkennist af landhnignun og fjórðungur landsins hefur verið talinn óhæfur til beitar vegna jarðvegsrofs. Þessi staða er afleiðing margra þátta og samspils þeirra. Hér er yfirleitt vísað til loftslags, eldvirkni, jarðvegsgerðar og landnýtingar. Hnignunarferli sem enda að lokum með hraðfara rofi geta staðið yfir í langan tíma, jafnvel marga mannsaldra. Merkin sem blasa við eru minnkandi frjósemi jarðvegs, breytingar á tegundasamsetningu, þróttminni gróður og þar með rýrnandi rótarkerfi. Ef þessum hnignunarferlum vindur fram fer gróðurhulan loks að gefa eftir og ber jarðvegurinn kemur í ljós sem er þá auðrofinn af vatni og vindi. Við getum ekki breytt jarðveginum, stýrt eldvirkninni eða loftslaginu en við getum stýrt landnýtingunni og löngu kominn tími til að miða landnýtinguna við ástand jarðvegs. Að gróður sé í slíku ástandi að frjósöm mold myndist og safnist fyrir. Við þurfum að átta okkur á hversu mikilvæg þessi auðlind er til allrar framtíðar,“ segir Jóhann. Að græða upp land „Þrátt fyrir að við teljum okkur geta grætt upp örfoka land verðum við að gera okkur grein fyrir því að flatarmál uppgræðslusvæða á Íslandi er um 1% af flatarmáli landsins og að það hefur tekið rúma öld að ná því marki. Bein uppgræðsla lands til að snúa því ástandi sem nú ríkir er því óraunhæf leið. Við verðum einfaldlega að horfast í augu við að eina leiðin til að snúa vörn í sókn er að taka á því hvernig við nýtum landið. Á tímum hlýnandi loftslags og gróðurs í sókn hlýtur að vera tækifæri til að græða upp landið. Í raun er þyngra en tárum tekur hversu illa hefur tekist að koma þessum skilaboðum til þjóðarinnar eins og ýmis átök um beitarrétt og hefðbundna landnýtingu sýna. Við verðum líka að hafa í huga að endurheimt landgæða, hvort sem það gerist með uppgræðslu eða friðun, er forsendan fyrir myndun frjósamrar moldar. Landgræðsla snýst í raun um að rækta jarðveg en ekki gróður. „Gróðurinn er hins vegar tækið sem við höfum til að búa til frjósaman jarðveg,“ segir Jóhann Þórsson, vistfræðingur hjá Landgræðslu Íslands. /VH Notkun nefhjóla tryggir mun hreinna og verðmætara fóður. Einstök ending og frábær fylgni við landið. Smáar stjörnur – betri dreifing og mun meiri ending. Pöttinger eru mest seldu heyvinnutæki á landinu til margra ára.* - og ekki að ástæðulausu. Austurvegur 69 - 800 Selfoss Lónsbakki - 601 Akureyri Sólvangi 5 - 700 Egilsstaðir Sími 480 0400 jotunn@jotunn.is www.jotunn.is *s am kv æm t s am ræ m du m út flu tn in gs tö lu m ev ró ps kra tæ kja fra m lei ðe nd a. Matvælastofnun Sameinuðu þjóðanna segir vandamálið svo alvarlegt að frjósömustu og aðgengilegustu ræktarsvæðin dugi einungis í 60 ár til viðbótar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Bændablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.