Lifandi vísindi - 11.01.2016, Blaðsíða 45

Lifandi vísindi - 11.01.2016, Blaðsíða 45
44 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 Lifandi vísindi . 01/2016 Chua (mynd) hefur frá árinu 1971 dreymt um memristorinn. Nú hef- ur Strukov nýtt uppfinninguna og smíðað flögu með memristorum. 1 Vísindamenn hafa fóðrað auða memristor-flögu með myndum af þremur bókstöfum: Z, V og N. Flagan samanstendur af 12x12 örþunnum málmþráð- um sem leggjast hver yfir ann- an í netferning. Í hverjum krossi er að finna memristor. Áldíoxíð og platína Platína og títan Geta flögunnar er enn harla lítilfjörleg en hún getur þó líkt eftir taugamótum heilans sem brúa um 100 milljarða taugunga. Þessi sveigjanlegu upplýsinga­ brýr geta styrkt og veikt tengingar eftir þörfum. Memristor­flagan líkir eftir þessu snjalla verklagi – og það getur orðið vísir að snjallflögu. 3 Miðlagið í memristorinum úr tít-andíoxíði líkir eftir getu taugamóta heilans til að víkka út eða þrengjast þegar boð fara í gegnum heilann. Þetta stafar af því að fjöldi ildisatóma er minni í neðri helming lagsins. Það gerir við- námið veikara – og sterkara í efri helm- ingi lagsins. Undraflaga getur þekkt þrjá bókstafi 2 Memristorinn er samloka úr málmi. Þegar myndir af bókstöfum eru sendar í gegnum flöguna sem rafboð breyta memristorarnir við- námi sínu. Hver bókstafur þekkist á því að raf- boðið fer í gegnum memristora-netverk með til- teknum hætti – eins og í heilanum. Flagan getur einnig borið kennsl á bókstafina þrátt fyrir að þeir séu brenglaðir. Memristor-flagan líkir eftir ótrúlega flóknu netverki taugunga í heilanum. Rafskaut Lag sem virkar eins og taugamót Ildisatóm A LL A N H Ø JE N & S H U TT ER ST O CK D M IT RI S TR U KO V/ U CS B U N IV ER SI TY O F C A LI FO RN IA Rafskaut Títanoxíð sá að byggingareiningin transistor, eða smári, virkar eins og agnarsmátt tengi sem annað hvort hleypir í gegn rafstraumi eða ekki. Þessi virkni hæfir vel tvíundakerfi tölvanna með núll og einn, þar sem núll er „slökkt“ og einn er „kveikt“. En í heilanum eru tengingarnar milli taugunga ekki bara virkar eða óvirkar. Þær eru sterkar, veikar eða heilt haf af blæbrigðum milli þess. Og þannig virkar einnig memristorinn. Takist einhvern tíma að smíða flögu með milljörðum af memristorum í nanóstærð er leiðin greið fyrir tölvur sem leysa ýmis vandamál með sama hætti og menn gera. Fjórði rafræni íhluturinn Áður en memristorinn kom nú loksins fram á sjónarsviðið höfðu liðið margir áratugir með fræðilegum heila- brotum. Í klassískri rafeindafræði er að finna þrjá grundvallarhluti sem eru notaðir við að stýra rafstraumi og spennu í rafrás: Þrenna sem samanstendur af viðnámi, einnig nefnt resistor, spólu og þétti. Allir nemar í rafeindafræði þurfa að kunna skil á þessum þremur þáttum enda er þá að finna í nánast öllum rafrás- um, allt frá hljómflutningstækjum til snjallsíma. Í einni vísindagrein frá árinu 1971 sagði eðlisfræðingurinn Leon Chua hins vegar að það hlyti að fyrirfinnast fjórði og óþekktur meðlimur rafeindafjöl- skyldunnar; memristorinn. Samkvæmt útreikningum Leon Chuas myndi þessi nýi fjölskyldumeðlimur, rétt eins og venjulegt viðnám, stýra viðnámi gagnvart rafstraumi í rafrás. En þar sem venjulegt viðnám hefur ævinlega sömu mótstöðu óháð stærð og stefnu raf- straums myndi við- námið í þessu nýja dularfulla fyrirbæri ráðast af bæði stærð og stefnu raf- straumsins. Til að skilja þessa undarlegu virkni þarf maður að hugsa um rafrás eins og flókið netverk vatnsleiðslna. Memristor- inn er eins og ein stök vatnsleiðsla sem getur bæði þanist út og dregist saman. Því meira vatn sem streymir í gegnum leiðsluna þess meira þenst memristor leiðslan út þannig að vatnið rennur greið- ar í gegn. Ef vatnsdælan dælir nú vatninu í gagnstæða átt þrengist memristor- leiðslan nú saman og torveldar gegnum- streymi vatnsins. Ef slökkt er á vatnsdæl- u n n i v i ð h e l d u r va t n s l e i ð s l a n nákvæmlega því þvermáli sem var til staðar þegar vatnsstreymið stöðvaðist. Memristorinn „man“ því þannig hve mikill straumur rann í gegnum hann þrátt fyrir að slökkt sé á honum. Eitt af vandamálum nútímatölva er að þær glata gögnum sem ekki er búið að vista þegar slökkt er á rafmagninu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Lifandi vísindi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lifandi vísindi
https://timarit.is/publication/1174

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.