Þjóðmál - 01.12.2008, Blaðsíða 18

Þjóðmál - 01.12.2008, Blaðsíða 18
16 Þjóðmál SUmAR 2006 „Blaðamannafélag Íslands þenst út og hefur ekki í sögunni haft jafn marga félaga innan sinna vébanda . Ekki er síður mikilvæg sú breyt ing að öflugir athafnamenn hafa séð við skiptatækifæri og hagnaðarvon í rekstri fjöl miðla sem hingað til hafa flestir þurft að búa við vægast sagt óstöðugt rekstrarum- hverfi .“ Blaðamenn þökkuðu auðmönnum fyrir með auðsveipni og gagnrýnislausri umfjöllun um útrásina . Í Baugsmálum hafði Morgunblaðið undir for ystu Styrmis Gunnarssonar ritstjóra verið gagn r ýnið á Jón Ásgeir Jóhannesson . Þá reyndi blaðið einnig að veita auðmönnum almennt að- hald m .a . með því að birta fréttir úr erlendum fjölmiðlum þar sem efast var um undirstöður íslensku útrásarinnar . Morgunblaðið og Styrmir fengu bágt fyrir, bæði hjá útrásarauðvaldinu og nýjum eigendum blaðsins . Björgólfur Guðmundsson, aðaleigandi Landsbankans og fleiri fyrirtækja, eignaðist ráðandi hlut í út- gáfu félagi Morgunblaðsins á árabilinu 2003– 2006 . Björgólfur og sonur hans og nafni voru stórtækir í útrásinni og tefldu djarft með Icesave-reikninga Landsbankans í Bretlandi og Hollandi . Viðskiptablaðið komst í eigu Bakka varar- bræðra Lýðs og Ágústs Guðmundssona sem voru stærstu eigendur Kaupþings í gegnum fjár festingafélag sitt, Exista . Lýður, sem er stjórn arformaður Exista, sagði hreint út á aðal fundi 14 . mars 2007 að eignarhluturinn í Við skiptablaðinu væri ekki „arðbær fjárfesting“ heldur til að tryggja aðkomu bræðranna að fjölmiðlum, líkt og hinum tveim fjöl- skyldunum sem ættu einkareknu fjölmiðla landsins . Lýður vísar þar í Björgólfsfeðga annars vegar og hins vegar feðgana Jón Ásgeir og Jóhannes Jónsson . Fjölmiðlarekstur nýauðvaldsins var ekki rekstur í venjulegum skilningi . Fjölmiðlar voru til að stýra dagskrá opinberrar umræðu, fegra hlut eigenda sinna, þegja í hel óþægilegar fréttir og vera til taks sem almannatengill þegar á þyrfti að halda . Hringnum var lokað . Allir einkareknir fjölmiðlar á Íslandi voru í eigu útrásarmanna . Eftir að auðmenn lögðu ríkisstjórnina að velli í slagnum um fjölmiðlafrumvarpið var veldi þeirra í íslensku samfélagi orðið slíkt að opinberar stofnanir máttu sín lítils . Ríkis- valdið var hornkerling í höll útrásaraðalsins . Mannauður ríkisstofnana var skorinn nið- ur við trog vegna þess að útrásarfyrirtæki keyptu til sín sérfræðinga frá hinu opinbera . Yfirmenn ríkisstofnana horfðu upp á hvernig Baugsmiðlar tóku fyrir og rægðu opinbera starfsmenn sem báru hitann og þungann af lögreglurannsókninni á Baugi og saksókninni . Stöðu sinnar vegna eiga forstöðumenn rík- isstofnana erfitt með að tjá sig opinberlega um stöðu embættanna . Helgi Magnús Gunn ars son yfirmaður efnahagsbrotadeildar ríkis lög reglu- stjóra vék frá hefðbundinni þag mælsku þegar hann í Sjónvarpsfréttum 5 . nóvember síðast liðinn sagðist sakna stuðnings stjórnvalda . Hann talaði einnig um „meðvirkni“ í sam fél- aginu með útrásarauðvaldinu . Ef þvegin er af orðum Helga Magnúsar em- bættisleg varfærni stendur þetta eftir: Stjórn- völd brast þrek og þor til að standa uppi í hárinu á nýauðvaldinu sem fór sínu fram í þeirri fullvissu að ekkert afl á Íslandi stæðist því snúning . Orrustunni um fjölmiðlafrumvarpið lauk með fullum sigri Baugs og eftir það varð ekki aftur snúið . Auðmennirnir fylltust hroka og töldu sér alla vegi færa . En ís- lensku útrásarvíkingarnir uggðu ekki að sér; í útlöndum var litið á þá sem nýríka upp- skafninga – og þeir voru með höndlaðir eftir því . Trúverðugleiki og traust skrapp saman í öfugu hlutfalli við vöxt efnahags reiknings bank anna . Erlendir bankar biðu eftir tækifæri til að losa sig við íslenska nýauðvaldið . Þegar Glitnir komst í þrot í lok september síð ast liðinn var tækifærið gripið fegins hendi: breskir, bandarískir, þýskir og japanskir banka- menn sögðu „lok, lok og læs“ – og Ísland rambaði á barmi gjaldþrots . Þökk sé útrásinni .
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.