Þjóðmál - 01.12.2008, Blaðsíða 46

Þjóðmál - 01.12.2008, Blaðsíða 46
44 Þjóðmál VETUR 2008 því það þýðir að hlúð er vel að mynt landsins . Hlutverk seðlabanka getur því aldrei verið ofmetið . En völd hans eru iðulega ofmetin . Bókavinur minn André Kostolany Ég hef lesið margar góðar bækur um æv-ina . Sumar hafa verið góðar en leiðin leg- ar . En aðrar hafa verið það skemmtilegar og jafnvel það góðar að ég hef lesið þær aftur og aftur . Þegar ég rekst á bækur sem reynast mér svona vel fer ég smám saman að kalla höf und- inn bókavin minn . Einn slíkur er Ung verj- inn André Kostolany . Hann fæddist í Búda pest í Ungverjalandi árið 1906 og lést í París árið 1999, 93 ára að aldri . Upphaflega ætlaði André að verða list fræð- ingur og heimspek ingur . En föður hans leist ekki á það og sendi því soninn í læri í korn- kaup höll ina í París í Frakklandi . Um þær mundir var korn kauphöllin í Ung verjalandi sú stærsta í heiminum . Engu að síður var André komið fyrir í læri hjá fjölskylduvini í kornkaup- höll inni í París . Þetta varð upphafi ð á 70 ára ferli André sem miðlari, verðbréfa sali og fyrst og fremst sem spekúlant af Guðs náð . Á fyrsta vinnudegi kom gamall og reyndur maður til André til að segja honum að það væri aðeins eitt sem hann þyrfti að vita til að ná árangri í kauphöllinni: Í hverra höndum eru bréfin? Eru þau í höndum kjána eða hinna harðsoðnu? André gerði mikið úr því að vera fyrst og fremst spekúlant og ekki fjármálamaður eða hagspekingur . Spekúlant var heiðursnafnbót, sagði André, því fjármál, hagspeki og fjármálagerningar eru fyrst og fremst handverk og list en ekki vísindi . André átti árum saman fast pláss í þýska tímaritinu Capital . Þar skrifaði hann um 400 greinar, auk þess sem hann gaf út 13 bækur . Hann var mikill bókamaður og átti stórt bókasafn . Þegar ráðstefna ríkustu þjóða heimsins (G5 eða 7) var eitt sinn haldin í Frankfurt, fjár - mála höfuðborg Þýskalands, fór hún fram í há tíðarsal vísindaakademíunnar . En þetta fannst André gersamlega óviðeigandi, ráð stefn- ur um efnahags- og fjármál þjóða ætti að halda í húsakynnum listaakademíunnar, þar ættu svona ráðstefnur heima! Þetta hefur ekkert með vísindi að gera, sagði André . Að sumu leyti er hægt að samsinna þessu sjónarmiði Andrés . Hagfræðin hefur ekki ennþá getað útskýrt, með hjálp vísindaaðferða, hvað gerði það að verkum að við urðum jafn rík og raun ber vitni . Hvað kom hagvexti af stað eftir 15 .000 ára jafnvægi steinaldarsamfélagsins? Og hvað fékk hagvöxt og alþjóðaviðskipti síðar meir til að stöðvast öldum saman? Ein frægasta spekúlasjón André átti sér stað þegar Ronald Reagan og Michail Gorbatjov hittust í Höfða í Reykjavík árið 1986 . Þá sat André eins og venjulega í hægindastólnum í bókaherberginu sínu, las blöðin og hlustaði á útvarp . Hvaða þýðingu hafði þessi fundur risaveldanna í Reykjavík? André velti vöngum alllengi . Loks tók hann upp símann og hringdi í kunningja sinn sem starfaði við kauphöll eina í Evrópu . „Áttu eitthvað til sölu af skuldabréfum rússneska keisarans frá árunum 1822 til 1910?“ spurði hann . Kunninginn efaðist stórlega um geðheilsu André . Eftir rússnesku byltinguna hafði Vladimir Lenín nefnilega tilkynnt umheiminum að hin nýju Sovétríki myndu ekki taka á sig ábyrgðir hins fallna rússneska keisaradæmis . Ríkisskuldabréf þessa fyrrverandi ríkis voru því fallin svo mikið í verði að þau gengu á 0,25% af nafnverði . Þessi skuldabréf keypti André Kostolany í stórum stíl stuttu eftir fundinn í Höfða . Af hverju? Jú, ég þekki mína menn, sagði André . Ég spái því að samskipti Sovétríkjanna og Bandaríkjanna fari batnandi og Rússa vanti peninga þegar að enduruppbyggingu kemur . Þá munu mínir menn í Frakklandi og Evrópu segja: Það er sjálfsagt að hjálpa, en kæru vinir, hvað með gömlu skuldirnar? Fyrst verðið þið að hreinsa upp gömlu skuldirnar, áður en þið getið vænst hjálpar frá okkur . Þetta varð raunin og André fékk 12% af nafnverði fyrir bréfin sem hann keypti á 0,25% . Miklu meira en hann hafði gert ráð fyrir að Sovétstjórnin myndi samþykkja .
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.