Þjóðmál - 01.12.2008, Blaðsíða 98

Þjóðmál - 01.12.2008, Blaðsíða 98
96 Þjóðmál VETUR 2008 (bls .57) að tóbaksflutningar hafi verið stöðvaðir með félaginu í nóvember 1985 . Slík ákvörðun hefur tæpast átt sér nokkrar viðskiptalegar forsendur, en Eimskip svo gott sem einokaði alla flutninga á áfengi og tóbaki til landsins fram á árið 1987, og það á uppsprengdu verði . Það var aldrei neinum blöðum um það að fletta að Hafskip sigldi krappan sjó fjárhagslega og ekki verður sagt að stjórnendur félagsins hafi ekki reynt að bjarga því, ýmist með sameiningu við önnur félög í sjóflutningum eða rýmri lánafyrirgreiðslu hjá Útvegsbankanum, sem var viðskiptabanki félagsins . Allt kom fyrir ekki . En hér var feitt á stykkinu fyrir pólitísku hýenurnar, en þefvísastar í þeim hópi voru þeir Ólafur Ragnar Grímsson, þá varaþingmaður, flokksbróðir hans Svavar Gestsson og Jón Baldvin Hannibalsson, allir stjórnarandstæðingar . Kostuleg er upprifjun höfundar á ákefð Ólafs Ragnars að koma Guðmundi J . Guðmundssyni í frí, svo hann gæti tekið sæti hans á þingi og slegið pólitískar keilur . Fúkyrðaflaumurinn gekk greiðlega um varir Ólafs Ragnars í þingsölum, eftir að tekist hafði að flæma Jakann burt . Var honum mjög hugleikið „einstætt lúxuslíf hérlendis og erlendis“ á Hafskipsmönnum og engu líkara en nokkurs öfundartóns gætti . Allt svona tal tilheyrir nú fortíðinni hjá þessum ágæta manni . Fleiri stjórnmálamenn en Jakinn fengu bágt fyrir atburðarásina . Albert Guðmundsson, sem verið hafði stjórnarformaður Hafskips og um tíma sömuleiðis formaður bankaráðs Útvegsbankans, var fjármálaráðherra frá maí 1983 til október 1985 . Þá tók við af honum Þorsteinn Pálsson, sem orðinn var formaður Sjálfstæðisflokksins, en erfiðlega hafði gengið að finna fyrir hann ráðherrastól, sem frægt varð, en Albert flutti sig í iðnaðarráðuneytið . Í nóvember 1986 sagði Helgarpósturinn frá því að Hafskip hefði greitt afslátt vegna farmgjalda á víntegundum, sem Heildverslun Alberts Guðmundssonar hafði umboð fyrir, til heildverslunarinnar, en ekki til ÁTVR, sem greitt hefði farmgjöldin . Fyrirkomulag af þessu tagi hafði lengi verið við lýði . Þegar líður að vori 1987 birtir Helgarpósturinn upplýsingar um tvær greiðslur frá Hafskip árið 1984 og 1985, sem Albert, þáverandi fjármálaráðherra, hafði fengið og ekki talið fram til skatts . Öllum mátti vera ljóst að Albert var grandalaus í þessu máli, en formaður Sjálfstæðisflokksins fann nályktina af honum, svældi hann úr embætti og kórónaði svo vitleysuna með yfirlýsingu um það að Albert gæti ekki orðið ráðherra aftur á vegum Sjálfstæðisflokksins . Albert brást hart við og stofnaði Borgaraflokkinn og fékk sjö þingmenn í kosningunum um vorið, en Sjálfstæðisflokkurinn hlaut sína verstu útreið fyrr og síðar, aðeins 18 þingmenn og um 27% atkvæða . Eftir þetta efuðust margir sjálfstæðismenn um dómgreind formannsins . Höfundur rekur skilmerkilega opinberu rann- sóknina sem fram fór og störf skiptaráðenda, lögreglu, saksóknara og dómstóla og ekki síður störf rannsóknarnefndar þingsins . Lögregla og dómstólar höfðu, þegar hér var komið sögu, ekki dregið fullnægjandi lærdóma af öfga full- um gæsluvarðhaldsúrskurðum í umtöluðum sakamálum áratug áður, og nú fengu Haf- skips menn að finna til tevatnsins með langri einangrunarvist, langt umfram þarfir rannsókn- arinnar . Það má kannski virða lögreglu og dóm stólum til vorkunnar, að þeir sáu ekki í gegnum markaðshagsmuni fjölmiðla og flaum- ósa stjórnmálamenn . En kannski stendur uppúr rannsókninni að nú vita menn hvað orða- leppurinn „góð reikningsskilavenja“ merkir . Í Hafskipsmálum var hátt reitt til höggs, en niðurstaðan reyndist hálfgert vindhögg . Það er ekki vansalaust af ákæruvaldi og lögreglu, svo ekki sé nú talað um stjórnmálamenn, að láta fjölmiðla draga sig á asnaeyrum útí hyldýpi, eins og greinilega var gert í þessu máli . Stefán Gunnar hefur skrifað góða og vandaða bók um mikið átakamál í Íslandssögunni . Honum tekst vel að varpa ljósi á allar hliðar þessa alræmda máls og hlut hvers og eins í því . Aðkoma málsaðilanna sjálfra að útgáfu bókarinnar rýrir á engan hátt sagnfræðilegt gildi hennar, heldur þvert á móti, enda hefur það óefað gert sérstaka myndaritstjórn mögulega og góðan prófarkalestur . Þótt höfundur felli ekki dóma, gefur framsetning hans, efnistök og stíll lesandanum góð færi til að draga eigin ályktanir og niðurstöður . En örlögin hafa einhvern veginn hagað því svo til að bókin hefur horfið í skuggann af bankahruni og efnahagsörðugleikum og er það skaði .
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.