Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2015, Qupperneq 14

Tímarit hjúkrunarfræðinga – 1. tbl. 91. árg. 201510
Hjúkrunarfræðingar fara víða og menntun þeirra kemur alltaf að gagni í lífinu þó
að viðkomandi vinni ekki beint að hjúkrunarstörfum nema skamman tíma. Eftir
samtal við Jón Gauta Jónsson, hjúkrunarfræðing og fjallamann, liggur þetta
nokkuð ljóst fyrir. Hann á forvitnilegan feril að baki.
Við hittum Jón Gauta Jónsson, hjúkrunar­
fræðing og fjallagarp, á heimili hans í
Skeljanesi þar sem sænsk hefð í
innanstokksmunum og skipulagi setur sitt
yfirbragð. Hann segist enda hafa dvalið
um árabil í Svíþjóð þegar kona hans var
þar við nám. Á meðan ritstýrði hann tímariti
á Íslandi í krafti tölvutækni nútímans.
Langafi Jóns Gauta er Hannes Hafstein,
fyrsti ráðherra Íslands, og Jón Gauti virðist
hafa erft þann rómaða kraft sem jafnan var
talinn einkenna þann merka mann. Hann
hefur kannað óbyggðir Íslands og einnig
er Jón Gauti ritfær með betra móti, en eftir
hann hafa komið út bækurnar Gengið um
óbyggðir og Fjallabókin sem tilnefnd var
til bókmenntaverðlauna í fyrra. En hvað
skyldi hafa orðið til þess að Jón Gauti
ákvað að mennta sig í hjúkrunarfræði á
sínum tíma?
„Ég lauk hjúkrunarnámi árið 1996 frá
Háskóla Íslands. Það var að vissu leyti
tilviljun að ég ákvað að fara í hjúkrun. Ég
hafði lengi gengið með þá hugmynd að
læra læknisfræði og byrjaði á því haustið
eftir stúdentspróf. Ég tók inntökupróf,
sem þá voru, og gekk ágætlega en náði
ekki inn í læknadeildina. Ég sá að ef ég
ætlaði að reyna aftur þá þyrfti ég að
fórna stóru áhugamáli sem var að heltaka
mig á þessum árum, fjallamennsku og
útivist,“ segir Jón Gauti Jónsson.
„Ég gerði upp við mig að ég hreinlega
tímdi ekki að eyða öllum þeim tíma,
sem fara myndi í læknisfræðinámið,
frá þessu brennandi áhugamáli mínu.
Kannski var ég skammsýnn en ég var
ungur. Ég skráði mig því næst í jarðfræði.
Náttúrufræði var annað fag sem ég
gjarnan vildi nema, en svo fór að ég
Guðrún Guðlaugsdóttir, gudrunsg@gmail.com
HEF JAFNAN FARIÐ MÍNAR EIGIN LEIÐIR