Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.2010, Síða 33

Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 5. tbl. 86. árg. 2010 29
með börnin. Þá sáum við að það vantaði
greinilega mömmutíma og við bjuggum
til slíkt námskeið,“ segir Dagmar Heiða.
„Enda hefur verið mjög góð aðsókn í
mömmutímana eftir að við byrjuðum með þá,
eiginlega meiri en í meðgöngutímana,“ bætir
Guðrún Lovísa við. Meðgöngunámskeiðin
og mömmunámskeiðin eru mjög lík. Að
sögn Dagmarar Heiðu og Guðrúnu Lovísu
þarf að passa upp á sömu atriði eftir að
konur eru búnar að eiga og á meðan þær
eru þungaðar. Það tekur líkamann tíma að
jafna sig eftir fæðinguna.
Út í rekstur
Í maí 2007 fluttu þær í húsnæði
Bootcamp og stofnuðu fyrirtækið
Fullfrísk. Eigendur Bootcamp hvöttu
þær til þess að leigja aðstöðu sem
verktakar frekar en að gerast starfsmenn
stöðvarinnar. Að halda námskeið á eigin
spýtur þýddi það að þær þurftu að fara
út í rekstur. „Það voru svolítil viðbrigði.
Við kunnum ekkert þegar við byrjuðum,
höfðum auðvitað ekki lært bókhald og
svoleiðis en fengum góða aðstoð,“
segir Dagmar Heiða. „Við erum samt
búnar að finna upp hjólið að einhverju
leyti, það verður að viðurkenna,“ segir
Guðrún Lovísa. „Við höfum lært mjög
mikið af reynslunni og höfum komið
upp ákveðinni verkaskiptingu.“ Dagmar
Heiða er sammála því og bætir við að
það hafi tekið tvö til þrjú ár að koma
þessu á gott ról. „Fyrst var það mikil
vinna i kringum hvert nýtt námskeið. Nú
hefur það minnkað talsvert af því að við
erum búnar að koma á ákveðnu rútínu.“
Þeim hefði aldrei dottið í hug að stofna
fyrirtæki þegar þær voru í hjúkrunar­
náminu, segja þær. Þrátt fyrir allt kom
það þeim á óvart hvað það var einfalt að
standa í rekstri. „Það gekk allt betur en
ég átti von á,“ segir Guðrún Lovísa. „Ég
hélt að þetta væri mjög mikið mál og yrði
rosalega flókið, að það gæti orðið erfitt
peningalega. En við fórum bara rólega
og skynsamlega af stað og það hefur
gengið alveg ótrúlega vel. Við höfum
aldrei tekið lán, bara unnið og safnað fyrir
útgjöldum.“
„Við fengum reyndar mjög góðan
stuðning frá strákunum í Bootcamp,“
segir Dagmar Heiða. „Þeir höfðu sjálfir
gengið í gegnum það að stofna fyrirtæki
og hvöttu okkur til þess að fara af stað.
Svo höfum við alltaf getað spurt þá þegar
við höfum verið í vafa og þeir hafa gefið
okkur góð ráð.“
Á góðu róli
Nú hafa þær kennt á annan tug námskeiða
og fengið dýrmæta reynslu. Konurnar,
sem sækja námskeiðin, eru hvort tveggja
konur sem eru í góðu formi fyrir og konur
sem hafa ekkert verið að hreyfa sig. Þær
stjórna álaginu sjálfar með því að auka
þyngdina eða minnka og geta því verið
saman í hóp. Á mömmunámskeiðunum
eru börnin með og mömmurnar sinna
þeim eftir þörfum. Mörgum finnst gott að
hitta aðrar mömmur og sumar sækja í
það ekki síður en í leikfimina.
Dagmar Heiða og Guðrún Lovísa reyna
að passa sérstaklega vel upp á konurnar
sem eru slæmar í baki og í mjaðmagrind.
„Bakið lagast reyndar oft þegar maður fer
að hreyfa sig,“ segir Guðrún Lovísa. „Fyrst
við erum hjúkrunarfræðingar erum við líka
í aðstöðu til að geta fylgst með ýmsum
kvillum,“ segir Dagmar Heiða. Þær kunna
dæmi um að hreyfing hafi lagað fleira en
bakið, ein kona gat til dæmis hætt að
taka sykursýkislyf og önnur gat minnkað
skammtinn af blóðþrýstingslyfjum eftir að
hafa verið á námskeiði hjá þeim.
Þar sem þær fylgjast svo vel með baki
og mjaðmagrind geta margar konur æft
alveg fram að fæðingu. Dagmar Heiða
er sjálf gott dæmi um það. „Ég var slæm
í grindinni á seinni meðgöngunni en
kenndi fram á síðasta dag. Ég kenndi á
föstudegi og átti á sunnudegi,“ segir hún.
Námskeiðin standa í 6 vikur en dæmi
eru um að konur taki nokkur námskeið
í röð. Þær geta svo átt inni tíma þangað
til eftir barnsburð. Dagmar Heiða og
Guðrún Lovísa leggja mikið upp úr að
kynnast vel viðskiptavinum sínum. Oft
láta konurnar vita þegar barnið fæðist.
„Sérstaklega gaman er að fá SMS frá
fæðingardeildinni,“ segir Dagmar Heiða.
Margar koma svo aftur eftir barnsburð.
„Best er að bíða nokkrar vikur,“ segir
Guðrún Lovísa. „Brjóstagjöfin þarf að vera
komin vel af stað og það tekur tíma fyrir
„Okkur hefði aldrei dottið í hug að stofna fyrirtæki þegar við vorum í hjúkrunarnáminu,“
segja Dagmar Heiða og Guðrún Lovísa.