Þjóðmál - 01.06.2013, Qupperneq 68

Þjóðmál SUmAR 2013 67
Stjórn Samkeppniseftirlitsins
Borgartúni 26
125 Reykjavík
B .t . formanns stjórnar,
Rögnvaldar Jóhanns Sæmundssonar
22 . desember 2011 .
Fyrr á þessu ári efndi Kastljós Sjónvarps RÚV
til umfjöllunar um svonefnt „korta samráðs-
mál“ . Var það raunar í annað sinn því umfjöllun
var einnig á sama vettvangi í september 2009 .
Málinu var lokið með sátt í janúar 2008 . Í bæði
skiptin tók forstjóri Samkeppniseftirlitsins þátt
í umræðum, sem ég undraðist mjög . Málinu
hafði verið lokið með sátt og fengið umfjöllun
fjölmiðla á þeim tíma . Sátt á að fela í sér lok
máls og að stofnunin sé „sátt“ við sína eigin
afgreiðslu . Ég efast um heimildir forstjórans til
að taka þátt í opinberri umræðu að því leyti
sem hún snýr að aðilum sem stofnunin telur
að séu ekki málsaðilar . Á forstjóranum var að
skilja að fyrirtæki sem slík séu málsaðilar sam-
keppnismála, en ekki einstakar persónur . Sé
svo ber forstjóranum að virða þá staðreynd .
1 . Í kortasamráðsmálinu voru það stjórn ar-
menn greiðslukortafélaga sem játuðu sök á
hendur félögunum . Afleiðingin varð hins veg-
ar umfjöllun um forstjórana og meint „brot“
þeirra, því þessi háttur stríðir gegn þeim
skilningi almennings að daglegur rekstur
fyrir tækja sé á ábyrgð forstjóra þeirra . Sátt
Sam keppnis eftirlitsins fól þannig í raun í sér
að stjórnar mönnum var leyft að „játa“ sök á
hendur fors tjórunum skv . skilningi almenn-
ings . Er sú fram kvæmd stjórnvaldinu ekki til
sóma .
• Ég spyr stjórnina hvort forstjóri Sam­
keppniseftirlitsins hafi rýmri heimildir en
t .d . rannsóknarlögreglumenn, saksóknarar
og dómarar til að tjá sig um persónur sem
hafa komið við sögu í rannsókn máls og
meðferð fyrir dómstólum en hafa ekki verið
taldir málsaðilar?
2 . Ég tel að í raun hafi verið um að ræða
annað brot en játað var, þ .e . misbeitingu
sameiginlegra markaðsyfirráða . Það brot liggur
hjá eigendum félaga og þýðir að mínum dómi
að starfsmenn félaga sem undir slíkt eru seld
verða ekki sakaðir um samráð . Sáttin fól í sér
að eigendum var sleppt með að láta starfsmenn
sína, stjórnarmenn í greiðslukortafélögum,
játa sök á hendur félögunum, gegn hárri
greiðslu . Ástæða þessa álits míns er sú að
í nokkur ár var sami bankastjóri samtímis
yfirmaður bæði forstjóra Greiðslumiðlunar hf .
(Visa Íslands) sem stjórnarformaður og næsti
yfirmaður stjórnarformanns Kreditkorts hf .
(MasterCard) í daglegum störfum hans í banka .
Stjórnarformaður Greiðslumiðlunar hf . hafði
m .ö .o . beint boðvald yfir stjórnarformanni
Kreditkorts hf . Þræðir hinna sameiginlegu
markaðsyfirráða komu saman í hendi
bankastjórans . Þetta fyrirkomulag var engin
tilviljun . Því var komið á með samkomulagi
milli banka og sparisjóða um að breyta fyrra
fyrirkomulagi, sem fól í sér skýra aðgreiningu .
Tilgangurinn var að draga úr samkeppni
félaganna . Í þessu skyni hafði eignarhald
félaganna verið samræmt svo mjög að líta
bar á starfsemi þeirra sem einn samrekstur
banka og sparisjóða . Nú vill svo til að forstjóri
Samkeppniseftirlitsins starfaði sem ungur
lögfræðingur í Viðskiptaráðuneytinu . Þáver-
andi ráðuneytisstjóri greiddi að sínu leyti götu
hans til að verða forstjóri Fjármálaeftirlitsins .
Þetta nána samstarf, sú persónulega vinátta
sem myndaðist og sú þakkarskuld sem
forstjórinn stóð í við ráðuneytisstjórann
Rammagrein 2