Frón - 01.03.1945, Qupperneq 9

Verkefni íslenzkra fræða
Eftir Jón Helgason.
(Að stofni til erindi flutt á fundi Félags íslenzkra stúdenta
í Kaupmannahöfn 1. febr. 1945).
1. Hverjar kröfur þykir nú á tímum sjálfsagt a8 gera um
vísindastarfsemi menningarþjóSar? Framar öllu að hún leggi fram
aSalskerfinn til rannsókna á þeim efnum sem henni standa næst,
á tungumáli sínu og bókmenntum, sögu sinni og náttúru lands
síns. Sú þjóS er ekki fullgild menningarþjóS sem annaShvort
brestur mannafla eSa treystir sér ekki aS veita til fjármagn aS
reka slíkar rannsóknir á fastan og skipulagSan hátt. f annan staS
mun varla þykja sæma nútímaþjóS innan hins vestræna menning-
arsviSs aS vera alveg afskipt allri vísindastarfsemi i greinum sem
þar mega teljast sameiginlegur arfur, svo sem tungum og bók-
menntum þeirra landa sem helzt hafa boriS þessa menningu
uppi aS fornu og nýju.
ViS getum sökum mannfæSar ekki boriS okkur saman viS
Siguröur Sigtryggsson rektor (niðurlag).
héldu læknar aS honum myndi batna þetta aS fullu viS hæfilega
hvíld. LagSist hann þá á amtssjúkrahúsiS í Gentofte, og virtist
allt ganga vel, en hann dó þar skyndilega af hjartabilun 21.
desember. Útför hans fór fram 27. sama mánaSar í kirkjunni í
Lyngby, og var mjög vegleg. Svili hans, Krohn sóknarprestur
þar, hélt aSalræSuna, og auk hans héldu ræSur Höjberg Christen-
sen kennslumálaráSherra og lektor Sönderlund frá menntaskólan-
um í Lyngby, sem annazt hafSi rektorsstörfin í forföllum
SigurSar. BlómsveigaröSin var óslitin frá kistunni, innst viS
altariS, og út aS dyrum kirkjunnar, — voru þar m. a. sveigar
meS áletrun frá SendiráSi íslands, íslendingafélagi og FræSa-
félaginu. Skólapiltar úr efsta bekk skipuSu sér meS fána sem
heiSursvörS um kistuna, og voru heiSursmerki SigurSar, riddara-
krossar DannebrogsorSunnar og FálkaorSunnar, hengd á hana
aS framan.
Allir sem þekktu hann aS ráSi munu sakna hans. Hann var
fyrirmyndarmaSur, hvar sem hann kom fram, hollvinur vinum
sínum og landi okkar til sóma í stóru og smáu.