Morgunblaðið - 02.10.2015, Blaðsíða 58

Morgunblaðið - 02.10.2015, Blaðsíða 58
HEIMILI OGhönnun Hamraborg 10 – Sími: 554 3200 – Opið: Virka daga 9.30-18 ER KOMINN TÍMI Á NÝ GLERAUGU? FÁÐU SJÓNMÆLINGU HJÁ OKKUR Traust og góð þjónusta í 19 ár Jón Agnar Ólason jonagnar@mbl.is „Það er oftast hægt að koma til móts við óskir fólks þegar kemur að því að hanna og smíða arin,“ segir Magnús. „Ef einfalt þak er fyrir ofan fyrir- hugað eldstæði á að vera tiltölulega einfalt að fara í gegnum það. Ég mæti heim til fólks að kanna aðstæður á staðnum og hlusta á hvað það er sem fólk vill. Það er yfirleitt þannig sem þetta vinnst,“ útskýrir hann en bætir þó við að fyrirtæki hans vinni líka eft- ir tilbúnum teikningum arkitekta, ef svo ber undir. „Svo er líka algengt að fólk sé með ljósmyndir og myndir sem það hefur klippt úr tímaritum, og er þá að hugsa sér eitthvað svipað því sem er á myndunum. Þá vinnum við bara eftir því þangað til við erum með lausn í höndunum sem fólk er ánægt með.“ Magnús bætir því við að auðvit- að þurfi að fylgja ákveðnum reglum við uppsetningu eldstæða og hann og félagar hjá fyrirtækinu sjái sam- stundis hvort uppástunga viðskipta- vinanna gangi heima hjá þeim eða ekki; fyrir menn með reynslu sé það auðsjáanlegt á svipstundu. Viðhald og varúð með eld Þegar draumaeldstæðið er svo komið upp þarf að ganga rétt um ar- ininn og að ýmsu er að huga í þeim efnum, bendir Magnús á. „Ég mæli til dæmis alltaf með því að fólk láti sérsmíða neista- grindina fyrir arininn, í stað þess að kaupa eitthvað tilbúið sem passar ekki nema að hluta til. Það er mjög mikilvægt,“ segir Magnús. „Netið á slíkum grindum er yfirleitt svo fín- gert að það hverfur alveg þegar búið er að kveikja upp og eldurinn logar. Þetta er aðalatriðið og að mínu mati er þetta mun mikilvægara en til dæmis að flísaleggja gólfsvæðið fyrir framan arininn eða álíka. Ef engin er neistagrindin þá geta neistar svifið hingað og þangað, og mun lengra en nemur einhverjum fermetra fyrir framan arininn. Best er að tala við járnsmið sem smíðar þá grind og festir svo net í með eldföstu lími.“ Magnús bendir ennfremur á að mjög gott ráð sé að vera með ösku- skúffu í arninum, ef mögulegt er. „Hún gerir það að verkum að fólk notar arininn miklu meira því ef það þarf að stússast í því að hreinsa upp öskuna eftir hvert einasta skipti sem kveikt er upp þá hættir fólk bara að nenna því að kveikja upp, og það er mikil synd. Við erum til að mynda með öskuskúffur sem taka um 20 uppkveikjur í einu, og það munar um að þurfa bara að hreinsa öskuna í tuttugasta hvert skipti.“ Misjafnlega hreinn bruni Eins og flestir vita er bæði hægt að kaupa náttúrulegan eldivið í til- höggnum trjábútum og svo fram- leidda innpakkaða eldiviðarkubba. Skyldi skipta máli hvort er, með tilliti til sóts, reyks og annars? Magnús er ekki í vafa um það. „Það er náttúrulega tjara í til- búnu kubbunum, reyndar mismun- andi mikið eftir framleiðendum. Það fást aftur á móti vaxkubbar erlendis sem hafa mjög hreinan bruna en þeir eru það dýrir að þeir eru ekki fluttir inn hingað til lands. En það sótar minna og safnast minna í skorstein- inn af náttúrulegu timbri og íslenska birkið er einfaldlega langauðveldast að kveikja upp í, ásamt því að það neistar sama og ekki neitt.“ Þó fólk noti eingöngu íslenska birkið til að kveikja upp í þá þarf engu að síður að hreinsa úr skorstein- inum einu sinni á ári, segir Magnús. „Yfirleitt er nú fólk hér á landi ekki að gera neitt, en erlendis, bæði víða í Evrópu og í Bandaríkjunum, kemur einfaldlega eftirlitsmaður að kanna stöðuna. Ef ástand skorsteins er ekki viðunandi er sett lok ofan á skorstein- inn, það er ekki flóknara. Ef sótið safnast fyrir í nægilegum mæli þá getur hreinlega kviknað í því.“ Magnús bætir því við að hægt sé að fá eldiviðarkubba sem innihaldi ákveðna sýru sem valdi því að þegar þeir séu brenndir þá losi þeir um sót í skorsteini sem berist svo upp og út með hitanum og reyknum frá arn- inum. Slíka hreinsikubba sé hæfilegt að brenna einu sinni á ári. „Þeir líta út eins og hefðbundnir eldivið- arkubbar og brenna nákvæmlega eins.“ Smíðað á einum mánuði Að endingu er Magnús inntur eftir því hvað smíðatími á arni sé alla jafna langur, fyrir þá sem áhuga hafa á slíku. Magnús segir það að ein- hverju leyti fara eftir verkefnastöð- unni hverju sinni en þó megi jafnan gera ráð fyrir um það bil einum mán- uði, frá því smíðin hefst og þar til ar- inninn er klár til uppkveikingar. „Sérsmíðaður arinn er þannig gerður að það þarf að hlaða vissan hluta og leyfa honum svo að þorna og taka sig áður en verkinu er haldið áfram. Þetta þarf að gerast í þrepum og er ekki unnt að gera það í einni lotu. Vinnutíminn er um hálfur mánuður og með biðtímanum milli verkþátta er þetta nokkurn veginn mánuður.“ Það er nú leggjandi á sig fyrir fallegan arin heim í stofu? „Jú, það finnst mér,“ segir Magnús að endingu. Íslenskt birki brennur best  Það er draumur margra að eiga kost á því að hafa snarkandi arineld heima við til að ylja sér við á síðkvöldum  Múrarameistarinn Magnús Böðvarsson, sem rekur fyrirtækið Ákast ehf. segir flesta geta látið drauminn rætast  Galdurinn sé að finna lausn sem henti aðstæðum. Morgunblaðið/Styrmir Kári Fyrirhyggja „Ég mæli til dæmis alltaf með því að fólk láti sérsmíða neistagrindina fyrir arininn, í stað þess að kaupa eitthvað tilbúið sem passar ekki nema að hluta til. Það er mjög mikilvægt,“ segir Magnús Böðvarsson. Notalegt Það tekur í heildina um einn mánuð að fá nýjan arinn í gagnið, frá því smíði hefst og þangað til kveikt er upp. Það telst vel þess virði.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.